Baby Bag

,,მხოლოდ საგნის ცოდნა ვერ დაეხმარება მასწავლებელს ბავშვთან წამოჭრილი პრობლემების აცილებასა თუ მოგვარებაში...'' - პედაგოგი უდაბნოს საჯარო სკოლიდან

,,მხოლოდ საგნის ცოდნა ვერ დაეხმარება მასწავლებელს ბავშვთან წამოჭრილი პრობლემების აცილებასა თუ მოგვარებაში...'' - პედაგოგი უდაბნოს საჯარო სკოლიდან

„ფოტოგრაფმა გვანცა თვარაძემ ფოტოპროექტზე – „მასწავლებლის ისტორია ფოტოგრაფის დღიურიდან”, მუშაობა ცოტა ხნის წინ დაიწყო. გაგაცნობთ პროექტის პირველ მონაწილეს, უდაბნოს საჯარო სკოლის მასწავლებელს ფიქრია ხაჩიძე, რომელიც ქალაქიდან სოფელში მომავალი თაობისთვის ქართულის სასწავლებლად წავიდა.

​MomsEdu.ge-ს მკითხველმა გვანცა თვარაძის ფოტოპროექტის შესახებ ​უკვე იცის. პროექტის მიზანია უკეთ გაგაცნოთ ის მასწავლებლები, რომელთა უმეტესობამ დატოვა ქალაქის სკოლები და უფრო რთულ, თუმცა საინტერესო გზად, კარიერის გასაგრძელებლად, რეგიონის სკოლები მიიჩნია, სადაც ბავშვებს ყველაზე მეტად სჭირდებათ განათლების მაღალი ხარისხი და კვალიფიციური პედაგოგები.

როგორც გვანცა ამბობს: „კრიტიკა ისედაც ბევრი ისმინეს, დამსახურებულად და დაუმსახურებლად. ვფიქრობ, დროა, ყველამ რეალურად შევაფასოთ და დადებითი მხრიდან შევხედოთ მასწავლებლის პროფესიას. ფოტოკადრებით მოთხრობილი ისტორიებით ყველას შეეძლება ნახოს ამ ადამიანების ყოველდღიურობა, მათი ყოფა, რა გამოწვევების წინაშე დგანან, რა მიზნები აქვთ, მათი თვალით დაინახონ ის გარემო, სადაც ისინი სირთულეებს უმკლავდებიან.

P.S. მხარდაჭერისთვის მადლობას ვუხდი სოფელ უდაბნოს სკოლის დირექტორს – მაია გელაშვილს და მის კოლექტივს, ასევე არაჩვეულებრივ ბავშვებს, რომლებმაც ჩემი სკოლაში გატარებული წლები გამახსენეს.”

ფიქრია ხაჩიძე

მე ვარ ფიქრია ხაჩიძე, სოფელ უდაბნოს საჯარო სკოლის ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებელი. მასწავლებლობამდე რთული გზის გავლა მომიხდა. ვთვლი, რომ ეს საჭირო და სავალდებულო იყო. პროფესიით ფილოლოგი ვარ, მაგრამ მხოლოდ ეს ცოდნა საკმარისი არ არის სკოლაში სამუშაოდ. მხოლოდ საგნის ცოდნა ვერ დაეხმარება მასწავლებელს ბავშვთან წამოჭრილი პრობლემების აცილებასა თუ მოგვარებაში. მასწავლებელი უნდა ფლობდეს პედაგოგიკის თეორიას, ისტორიას, საგნის მეთოდიკას, ასაკობრივ ფსიქოლოგიასა და ინკლუზიური განათლების სპეციფიკას. ფილოლოგიის ფაკულტეტზე ეს ცოდნა, რასაკვირველია, არ მიმიღია. რადგან მტკიცედ მქონდა გადაწყვეტილი, მასწავლებელი გავმხდარიყავი, ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში გავიარე მასწავლებლის მომზადების 60-კრედიტიანი პროგრამა. ამ პროგრამამ უზრუნველყო, დავუფლებოდი ზემოთხსენებულ საჭირო თეორიებსაც და კარგი პრაქტიკაც გამევლო რუსთავის ერთ-ერთ საჯარო სკოლაში. ასევე წარმატებით გავიარე საგნის კომპეტენციის დამადასტურებელი გამოცდები, ჯერ – I-VI და შემდეგ – VII-XII კლასების. ამჟამად პროექტის „ასწავლე საქართველოსთვის“ ფარგლებში საშუალო საფეხურზე ვასწავლი ქართულ ენასა და ლიტერატურას.

პროფესია მასწავლებელი

მასწავლებლობა მხოლოდ პროფესია არ არის, ის გაცილებით მეტ ვალდებულებას გულისხმობს, პირველ რიგში, უდიდეს პასუხისმგებლობას. რადგან საქმე გვაქვს ბავშვებთან, რომელთაც ძალიან ბევრი რამ აქვთ სასწავლი და შესაცნობი. ბევრი ადამიანის ცხოვრებაში ეს პერიოდი მნიშვნელოვან როლს თამაშობს, ამიტომ კარგად უნდა გვესმოდეს მასწავლებლის როლი და გავლენა მათზე. მასწავლებელს ამ გზაზე არ აქვს შეცდომის დაშვების უფლება.

წარმატების ფორმულა

მასწავლებლის პიროვნული თვისებები, საგნის ზედმიწევნით ცოდნა და პროფესიული უნარები, ერთნაირად მნიშვნელოვანია წარმატების მისაღწევად. კომუნიკაცია, დიალოგი საკუთარ მოსწავლეებთან, მათ გვერდით დგომა მაშინ, როცა ამის საჭიროება დგას – ალბათ, ესაა ავტორიტეტის მოპოვებაც და შენარჩუნებაც.

​განაგრძეთ კითხვა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„წავიდა ის დრო, როდესაც სიცხიან ბავშვს საფენებს ვადებდით, შეიძლება ამან პირიქით პრობლემები შეგვიქმნას,“ - ნუგზარ უბერი

„წავიდა ის დრო, როდესაც სიცხიან ბავშვს საფენებს ვადებდით, შეიძლება ამან პირიქით პრობლემები შეგვიქმნას,“ - ნუგზარ უბერი

პროფესორმა ნუგზარ უბერმა ბავშვებში მაღალი ტემპერატურის მართვის სწორი მეთოდების შესახებ ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„38,5 ტემპერატურამდე სიცხის დამწევი არ არის რეკომენდებული. ეს არის კლასიკური წინადადება, თუმცა ამის მიღმა იმალება პრობლემები. როდესაც 38-ნახევარზე აძლევ დამწევს და სიცხე მაღლა მიდის, ამ დროს აუცილებელია ბავშვის გადაყვანა გადაუდებელი დახმარების დეპარტამენტში. არის სიტუაცია, როდესაც თუნდაც სტაციონარში​ სიცხე არ ექვემდებარება სიცხის დამწევს. ძალიან ხშირად მშობლებმა იციან თქმა, რომ გადასხმა გაუკეთეს ბავშვს ან მოდიან, გეუბნებიან: „ექიმო, გადასხმაზე წავიყვან.“ თუ ბავშვი სითხეს არ იღებს, საკვები არ მიიღო, მოითენთა, მივარდა, აღებინებს, რასაკვირველია, მას სტაციონარი სჭირდება. იქ ექიმი გადაწყვეტს, რა გადასხმა სჭირდება ბავშვს.“

ნუგზარ უბერის თქმით, ზოგიერთი ბავშვი 40 გრადუს ტემპერატურასაც იტანს, თუმცა ეს დროებითია და საყურადღებო:

„ხანდახან 40 გრადუსიან ბავშვთანაც მივსულვარ, რომელიც დახტის, დარბის, კედელზე დადის. 40 გრადუსი აქვს ბავშვს სიცხე და ამ სიცხეს კარგად იტანს. სხვა ამბავია, რამდენ ხანს აიტანს ამ სიცხეს ბავშვი. ამ მაღალი სიცხის დროს ოთხით ხშირდება სუნთქვა, ათით ხშირდება გულისცემა. პატარა ორგანიზმის რესურსი ამოუწურავი არ არის.“

„ბევრჯერ დამიჭერია, რომ მშობელი ამბობს: ვერ დავალევინე სიცხის დამწევი ბავშვს. დედას ჩამოწერილი უნდა ჰქონდეს თავისი ექიმისგან: თუ ბავშვმა ვერ დალია სიცხის დამწევი, მაშინ გამოიყენოს სანთელი. თუ სანთელიც ვერ გამოიყენა, მაშინ სასწრაფო დახმარება გამოიძახოს.​ წავიდა ის დრო, როდესაც სიცხიან ბავშვს საფენებს ვადებდით, ძმრიან წინდებს ვაცმევდით, აღმოჩნდა, რომ ეს არაეფექტიანია, შეიძლება ამან პირიქით პრობლემები შეგვიქმნას,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნუგზარ უბერმა რადიო ფორტუნას ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო ფორტუნა

წაიკითხეთ სრულად