Baby Bag

,,მხოლოდ საგნის ცოდნა ვერ დაეხმარება მასწავლებელს ბავშვთან წამოჭრილი პრობლემების აცილებასა თუ მოგვარებაში...'' - პედაგოგი უდაბნოს საჯარო სკოლიდან

,,მხოლოდ საგნის ცოდნა ვერ დაეხმარება მასწავლებელს ბავშვთან წამოჭრილი პრობლემების აცილებასა თუ მოგვარებაში...'' - პედაგოგი უდაბნოს საჯარო სკოლიდან

„ფოტოგრაფმა გვანცა თვარაძემ ფოტოპროექტზე – „მასწავლებლის ისტორია ფოტოგრაფის დღიურიდან”, მუშაობა ცოტა ხნის წინ დაიწყო. გაგაცნობთ პროექტის პირველ მონაწილეს, უდაბნოს საჯარო სკოლის მასწავლებელს ფიქრია ხაჩიძე, რომელიც ქალაქიდან სოფელში მომავალი თაობისთვის ქართულის სასწავლებლად წავიდა.

​MomsEdu.ge-ს მკითხველმა გვანცა თვარაძის ფოტოპროექტის შესახებ ​უკვე იცის. პროექტის მიზანია უკეთ გაგაცნოთ ის მასწავლებლები, რომელთა უმეტესობამ დატოვა ქალაქის სკოლები და უფრო რთულ, თუმცა საინტერესო გზად, კარიერის გასაგრძელებლად, რეგიონის სკოლები მიიჩნია, სადაც ბავშვებს ყველაზე მეტად სჭირდებათ განათლების მაღალი ხარისხი და კვალიფიციური პედაგოგები.

როგორც გვანცა ამბობს: „კრიტიკა ისედაც ბევრი ისმინეს, დამსახურებულად და დაუმსახურებლად. ვფიქრობ, დროა, ყველამ რეალურად შევაფასოთ და დადებითი მხრიდან შევხედოთ მასწავლებლის პროფესიას. ფოტოკადრებით მოთხრობილი ისტორიებით ყველას შეეძლება ნახოს ამ ადამიანების ყოველდღიურობა, მათი ყოფა, რა გამოწვევების წინაშე დგანან, რა მიზნები აქვთ, მათი თვალით დაინახონ ის გარემო, სადაც ისინი სირთულეებს უმკლავდებიან.

P.S. მხარდაჭერისთვის მადლობას ვუხდი სოფელ უდაბნოს სკოლის დირექტორს – მაია გელაშვილს და მის კოლექტივს, ასევე არაჩვეულებრივ ბავშვებს, რომლებმაც ჩემი სკოლაში გატარებული წლები გამახსენეს.”

ფიქრია ხაჩიძე

მე ვარ ფიქრია ხაჩიძე, სოფელ უდაბნოს საჯარო სკოლის ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებელი. მასწავლებლობამდე რთული გზის გავლა მომიხდა. ვთვლი, რომ ეს საჭირო და სავალდებულო იყო. პროფესიით ფილოლოგი ვარ, მაგრამ მხოლოდ ეს ცოდნა საკმარისი არ არის სკოლაში სამუშაოდ. მხოლოდ საგნის ცოდნა ვერ დაეხმარება მასწავლებელს ბავშვთან წამოჭრილი პრობლემების აცილებასა თუ მოგვარებაში. მასწავლებელი უნდა ფლობდეს პედაგოგიკის თეორიას, ისტორიას, საგნის მეთოდიკას, ასაკობრივ ფსიქოლოგიასა და ინკლუზიური განათლების სპეციფიკას. ფილოლოგიის ფაკულტეტზე ეს ცოდნა, რასაკვირველია, არ მიმიღია. რადგან მტკიცედ მქონდა გადაწყვეტილი, მასწავლებელი გავმხდარიყავი, ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში გავიარე მასწავლებლის მომზადების 60-კრედიტიანი პროგრამა. ამ პროგრამამ უზრუნველყო, დავუფლებოდი ზემოთხსენებულ საჭირო თეორიებსაც და კარგი პრაქტიკაც გამევლო რუსთავის ერთ-ერთ საჯარო სკოლაში. ასევე წარმატებით გავიარე საგნის კომპეტენციის დამადასტურებელი გამოცდები, ჯერ – I-VI და შემდეგ – VII-XII კლასების. ამჟამად პროექტის „ასწავლე საქართველოსთვის“ ფარგლებში საშუალო საფეხურზე ვასწავლი ქართულ ენასა და ლიტერატურას.

პროფესია მასწავლებელი

მასწავლებლობა მხოლოდ პროფესია არ არის, ის გაცილებით მეტ ვალდებულებას გულისხმობს, პირველ რიგში, უდიდეს პასუხისმგებლობას. რადგან საქმე გვაქვს ბავშვებთან, რომელთაც ძალიან ბევრი რამ აქვთ სასწავლი და შესაცნობი. ბევრი ადამიანის ცხოვრებაში ეს პერიოდი მნიშვნელოვან როლს თამაშობს, ამიტომ კარგად უნდა გვესმოდეს მასწავლებლის როლი და გავლენა მათზე. მასწავლებელს ამ გზაზე არ აქვს შეცდომის დაშვების უფლება.

წარმატების ფორმულა

მასწავლებლის პიროვნული თვისებები, საგნის ზედმიწევნით ცოდნა და პროფესიული უნარები, ერთნაირად მნიშვნელოვანია წარმატების მისაღწევად. კომუნიკაცია, დიალოგი საკუთარ მოსწავლეებთან, მათ გვერდით დგომა მაშინ, როცა ამის საჭიროება დგას – ალბათ, ესაა ავტორიტეტის მოპოვებაც და შენარჩუნებაც.

​განაგრძეთ კითხვა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვები უკვე რუსობანას და უკრაინელობანას თამაშობენ და ომის თამაშში გადატანას ცდილობენ,“- ფსიქოთერაპევტი მერი გელაშვილი

„ბავშვები უკვე რუსობანას და უკრაინელობანას თამაშობენ და ომის თამაშში გადატანას ცდილობენ,“- ფსიქოთერაპევტი მერი გელაშვილი

ფსიქოთერაპევტმა მერი გელაშვილმა ბავშვებზე ომთან დაკავშირებული ნეგატიური ინფორმაციის უარყოფითი ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა:

„ექვს წლამდე ბავშვთან როდესაც ვსაუბრობთ, მან შეიძლება ინტერესის დასაკმაყოფილებლად დასვას კითხვა და არ ღელავდეს. შეიძლება პირიქით, დიდი შფოთვა ჰქონდეს და ამაზე არ ლაპარაკობდეს. ამიტომ გამოვკითხოთ, როგორ გრძნობენ თავს. ცოტა უფრო დიდ ბავშვებს, შეგვიძლია ვესაუბროთ როგორც დიდებს. არ უნდა გადავდოთ ჩვენი ნეგატიური ემოცია. უნდა ვაჩვენოთ, რომ ჩვენ მეტ-ნაკლებად ვაკონტროლებთ ყველაფერს.“

მერი გელაშვილის თქმით, უფროსებმა დოზირებულად უნდა მოუსმინონ ომთან დაკავშირებულ ინფორმაციას:

„ყველა ოჯახში დღეს ჩართულია ტელევიზორი. იმ წამს ბავშვი არ გამოხატავს, რომ ნერვიულობს. დოზირება მართებთ უფროსებს. მუდმივ რეჟიმში ეს ეკრანი მათზე ნეგატიურად მოქმედებს. უკვე შეიმჩნევა ტრავმული თამაშები. ბავშვები უკვე რუსობანას და უკრაინელობანას თამაშობენ და ომის თამაშში გადატანას ცდილობენ. ეს ჭარბი ნეგატიური ინფორმაციის შედეგია.“

„შეიძლება იყოს ჩაძინების სირთულე, მადის დაქვეითება ან მოზღვავება. თვალსაჩინო ფსიქოსომატური სიმპტომია მუცლის, თავის ტკივილი. ეს იმის მიმანიშნებელია, რომ ემოციის აკუმულირება მოხდა, რომლის გადამუშავებას ის ვერ ახერხებს. ბევრი უნდა ვესაუბროთ ამაზე. აქცენტი გავაკეთოთ იმაზე, რომ ეს დასრულდება. უფრო ხშირად სიკეთე იმარჯვებს,“- აღნიშნულ საკითხზე მერი გელაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად