Baby Bag

როცა ერთდროულად დედა, დიასახლისი, მასწავლებელი და დირექტორი ხარ

როცა ერთდროულად დედა, დიასახლისი, მასწავლებელი და დირექტორი ხარ

დედებისთვის, რომლებსაც ყოველდღიურად უწევთ ერთდროულად სხვადასხვა საქმიანობის შესრულება, კარანტინი ახალ გამოწვევად იქცა. ერთ-ერთი მათგანია გვანცა ხადილაშვილი. მას სამი მცირეწლოვანი შვილი ჰყავს, ამავდროულად სოფელ ხევის საჯარო სკოლის დირექტორი და ინგლისურის მასწავლებელია. მისი საქმიანობა ყოველდღიურად დიდ ენთუზიაზმსა და ენერგიას მოითხოვს. გვანცა აღნიშნავს, რომ თვითიზოლაციის პერიოდმა მისი საქმიანობა კიდევ უფრო გაართულა: ,,ონლაინ რეჟიმში, ბავშვებთან ერთად მუშაობა გარკვეულ სირთულებთანაა დაკავშირებული,“ - აღნიშნავს გვანცა. 

კითხვაზე თუ როგორ ასწრებს სამ შვილთან ერთად ონლაინ გაკვეთილების ჩატარებას გვპასუხობს: „დილით ბავშვები შედარებით გვიან იღვიძებენ, ამიტომ მაქვს შესაძლებლობა, რომ მათ საუზმე მშვიდად მოვუმზადო, შემდეგ მეწყება ონლაინ გაკვეთილები. მნიშვნელოვანია გვახსოვდეს, როდესაც დედები დროის ნახევარს კომპიუტერთან ატარებენ, ეს ბავშვებს თრგუნავთ. ისინი ყურადღების მიღმა არ უნდა დავტოვოთ, ამიტომ ხანდახან შვილებთან ერთად ვატარებ ონლაინ გაკვეთილებს. ისინი ასისტენტის როლს ასრულებენ. პატარებს ყოველთვის უხარიათ, როდესაც დიდების მსგავსად მუშაობენ“.

გვანცა აღნიშნავს, რომ ონლაინ გაკვეთილები გამოწვევაა, არა მარტო მისთვის, არამედ მოსწავლეებისთვისაც: „ბავშვები ძალიან იღლებიან ონლაინ კომუნიკაციისას. რთულია საგაკვეთილო პროცესის წარმართვა კომპიუტერისა და ტელეფონის საშუალებით. ისინი მონატრებული არიან მასწავლებელთან და მეგობრებთან ურთიერთობას. აუცილებელია ვეცადოთ, რომ ბავშვები ზედმეტი დავალებებით არ გადავტვირთოთ. რადგან სახლში არიან და მეტი დრო აქვთ, ეს არასწორი იქნება და მათ სტრესულ გარემოს შეუქმნის.''

კარანტინის პერიოდში ბავშვები საბავშვო ბაღში არ დადიან, ვერ ნახულობენ თანატოლებს, ამიტომ გვანცას აზრით: „მნიშვნელოვანია უფრო ხშირად ვითამაშოთ მათთან ერთად, ხშირად წავუკითხოთ ლექსები და მოთხრობები, ბავშვებს ძალიან მოსწონთ, როდესაც ჩვენთან ერთად ამზადებენ საჭმელს და ერთად ვშლით სუფრას. თუ საჭიროა, უნდა გადავდოთ სახლის საქმეც და მეტი დრო დავუთმოთ შვილებს. მათთვის თვითიზოლაციის პერიოდი ისედაც რთულია და ვეცადოთ, რომ ყოველდღიურობა გავუფერადოთ. მათი ღიმილი და სიხარული მეხმარება უფრო მეტი ენთუზიაზმით შევასრულო ჩემი მოვალეობები“.

კითხვაზე, თუ როგორ ახერხებდა კარანტინის პერიოდამდე მისი პროფესიული საქმიანობისა და დედის მოვალეობების ერთმანეთისთვის შეთავსებას გვპასუხობს: ,,მიფიქრია ამ თემაზე, თუმცა ფიქრის ნაცვლად, სჯობს იმოქმედო. ამ ყველაფრის გამკლავებაში მეხმარება ჩემი პროფესიისადმი უსაზღვრო სიყვარული და მონდომება. მიუხედავად იმისა რომ სამი შვილი გავაჩინე, არც ერთხელ არ ვყოფილვარ დეკრეტულ შვებულებაში, არ გამიცდენია საგაკვეთილო პროცესი და ტრენინგები. უნდა გახსოვდეს შენს საქმეს სხვა არავინ გააკეთებს. ჩემი შვილები ყოველდღიურად მაძლევენ სტიმულს, რომ ამდენ საქმეს გავუმკლავდე. ასევე, რომ არა ჩემი ოჯახის წევრების გვერდში დგომა, ალბათ, ვერც შევძლებდი ამ ყველაფერს.“

კარანტინთან ეფექტურად გამკლავებისთვის გვანცა გვეუბნება, რომ: „მნიშვნელოვანია, დრო სწორად, პრიორიტეტების მიხედვით გადავანაწილოთ. მოვალეობებს კიდევ უფრო ეფექტურად გავუმკლავდეთ, თუ ოჯახის წევრები გადაინაწილებენ ფუნქციებს. მთავარია, მოვინდომოთ და თვითიზოლაციას აუცილებლად გადავაქცევთ მხიარულ და ნაყოფიერ პერიოდად“.


ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

მასწავლებელს სტატუსი ერთხელ რომ მიენიჭა, ეს არ ნიშნავს, რომ ის ყოველთვის კარგი მასწავლებელი იქნება

მასწავლებელს სტატუსი ერთხელ რომ მიენიჭა, ეს არ ნიშნავს, რომ ის ყოველთვის კარგი მასწავლებელი იქნება

მასწავლებლის სახლის დირექტორმა ბერიკა შუკაკიძემ მასწავლებლის სტატუსის მინიჭებასთან დაკავშირებით გადაცემაში „ჩვენი სკოლა“ ისაუბრა. 

მისი თქმით, რომ ყოველ წელს მასწავლებლის შეფასება უნდა მოხდეს მის მიერ მიღწეული შედეგებით:

„მასწავლებელს სტატუსი ერთხელ რომ მიენიჭა, ეს არ ნიშნავს, რომ ის ყოველთვის კარგი მასწავლებელი იქნება. ამიტომ მე ვფიქრობ, რომ ყოველ წელს მასწავლებლის შეფასება უნდა მოხდეს მის მიერ მიღწეული შედეგებით, ხოლო შედეგი უნდა იყოს პროგრესზე ორიენტირებული და არა იმაზე, თუ რამდენი ათოსანი მოსწავლე ეყოლება კლასში.“

ამ ყველაფრის გაკონტროლება კი განათლების მინისტრის ხედვით შემდეგნაირად განხორციელდება - განათლების მინისტრი უნდა ენდოს მასწავლებლის სახლს, მასწავლებლის სახლი დირექტორს, დირექტორი მასწავლებელს, მასწავლებელი მშობელს და მოსწავლეს:

„საქართველოში არის 45 000 საკლასო ოთახი და შეუძლებელია ამდენი გაკვეთილი გაკონტროლდეს. ამიტომ ჩვენ უნდა ვენდოთ სკოლას. ჩვენი განათლების მინისტრის ხედვა ასეთია და ჩვენ ამის ირგვლივ ვართ შემოკრებილები: განათლების მინისტრი უნდა მენდოს მე, მე უნდა ვენდო დირექტორის, დირექტორი მასწავლებელს, მასწავლებელი მშობელს და მოსწავლეს. მო­გეხ­სე­ნე­ბათ, პოს­ტ­საბ­ჭო­თა ქვე­ყა­ნა ვართ და საბ­ჭო­თა სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში უნ­დობ­ლო­ბის და­თეს­ვა და ზედ­მე­ტი კონ­ტ­რო­ლი ერთ-ერ­თი მთა­ვა­რი მე­თო­დი იყო, ეს უნ­დობ­ლო­ბა აღარ გვჭირ­დე­ბა. დარ­წ­მუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, ძა­ლი­ან კარ­გად გეს­მით, რომ მას­წავ­ლე­ბელ­თა პრო­ფე­სი­უ­ლი გან­ვი­თა­რე­ბის ეროვ­ნუ­ლი ცენ­ტ­რი ვე­რა­ნა­ი­რად ვერ შეძ­ლებს 58 684 პე­და­გო­გი­სა და 2 083 სა­ჯა­რო სკო­ლის გა­კონ­ტ­რო­ლე­ბას, ეს უტო­პიაა და ვი­საც ამის სჯე­რა, ვეტყ­ვი, რომ ისევ სა­ბუ­თო­მა­ნი­ამ­დე მი­ვალთ. გვქონდა გამოცდილება, რომ მასწავლებლები გაკვეთილების ნაცვლად ამ საბუთომანიაზე იყვნენ კონცენტრირებულები. სკო­ლის დი­რექ­ტო­რებს ტრე­ნინ­გ­ზე ერთ რა­მეს ვე­უბ­ნე­ბი, თუ სკო­ლა კარ­გად მუ­შა­ობს (ფეხ­ბურ­თის გუნ­დი და სკო­ლა ძა­ლი­ან ჰგავს ერ­თ­მა­ნეთს), მას­წავ­ლებ­ლე­ბის დამ­სა­ხუ­რე­ბაა, ხო­ლო, რო­ცა ცუ­დად მუ­შა­ობს, ეს სკო­ლის დი­რექ­ტო­რის ბრა­ლია. ასე­ვეა ფეხ­ბურ­თის გუნ­დიც - იგებს გუნ­დი, ნიშ­ნავს, რომ ფეხ­ბურ­თე­ლებ­მა მო­ი­გეს, აგებს გუნ­დი, ნიშ­ნავს, რომ მწვრთნელ­მა წა­ა­გო,“ - დასძინა მან.

წაიკითხეთ სრულად