Baby Bag

ამბავი იმისა, რატომ არ არის იაპონიაში მასწავლებლის დღე

ამბავი იმისა, რატომ არ არის იაპონიაში მასწავლებლის დღე

,,დიახ, იაპონიაში არ არის მასწავლებლის დღე!....

ერთხელ იაპონიაში ყოფნისას, იაპონელ მეგობარს ვკითხე:

- როგორ აღნიშნავენ მასწავლებლის დღეს იაპონიაში?

გაკვირვებულმა ჩემს შეკითხვაზე მიპასუხა:

- ჩვენ საერთოდ არ გვაქვს მასწავლებლის დღე.

ამ პასუხის გაგონებით, არ ვიცოდი დამეჯერებინა მისთვის თუ არა,რადგან ერთი აზრი არ მასვენებდა: ქვეყანა, სადაც ეკონომიკა, მეცნიერება და ტექნოლოგია განვითარდა, ასეთი უპასუხისმგებლო კავშირშია მასწავლებლის საქმიანობასთან?!

მუშაობის შემდეგ, ერთმა მასწავლებელმა სახლში მიმიწვია. რადგან შორს ცხოვრობდა მეტროთი სარგებლობა მომიწია, პიკის საათი იყო, ვაგონები გადაჭედილი იყო უამრავი ხალხით, რის გამოც ფეხზე დგომა მომიწია...

მოულოდნელად ბაბუა, რომელიც იჯდა, ადგილი დამითმო. მოხუცის პატივისცემიდან გამომდინარე მე არ შემეძლო მისი ადგილის დაკავება,მაგრამ ისე დაჟინებით ითხოვდა,რომ უარის თქმა ვერ შევძელი....

მეტროდან ჩასვლის შემდეგ მეგობარს ვთხოვე აეხსნა,რატომ ითხოვდა მოხუცი ასე დაჟინებით,რომ მე ვმჯდარვიყავი მის ადგილზე. მას გაეცინა და მასწავლებლის სამკერდე ნიშანზე მიმითითა.

- ამ მოხუცმა დაინახა მასწავლებლის თქვენი სამკერდე ნიშანი და სტატუსის პატივისცემის ნიშნად, თავისი ადგილი დაგითმოთ.

რადგან პირველად მივდიოდი სტუმრად მასწავლებლის სახლში, გადავწყვიტე საჩუქრის ყიდვა. მეგობარმა ხელით მანიშნა, რომ ჩემს წინ მასწავლებლის მაღაზია იყო, სადაც შემეძლო საქონელი ხელმისაწვდომ ფასად შემეძინა.. ემოციებს ვერ ვმალავდი...

- მხოლოდ პედაგოგებს აქვთ შეღავათები? - ვკითხე მას.

- დიახ სწორედ ასეა..

- იაპონიაში, მასწავლებელი ყველაზე პატივსაცემი პროფესიაა და ყველაზე პატივცემულ ადამიანად ითვლება. იაპონელ მეწარმეებს, თუ მაღაზიის გამყიდველებს ძალიან უხარიათ, როდესაც მასწავლებლები თავიანთ მაღაზიებში მიდიან რაიმეს საყიდლად და ამას დიდ პატივად ითვლიან.

ამის შემდეგ ყველაფერს ვაკვირდებოდი რაც ჩემს პროფესიას უკავშირდებოდა და არაერთი ჟესტი მინახავს, თუ რამდენად პატივს სცემენ მასწავლებლებს....

1. მეტროში მათთვის ცალკეული ადგილებია...
2. მათთვის ცალკეული მაღაზიებია შექმნილი....
3. მასწავლებლები არ დგანან რიგებში...

რად სჭირდებათ მათ მასწავლებლის დღის დღესასწაულად დაწესება?!..როცა ყოველი დღე მასწავლებლის პატივისცემას ეკუთვნის.

ამ ისტორიის მოთხრობა, მთელი გულით მსურს...

მინდა ვიოცნებო,რომ ჩვენი საზოგადოებაც გაიზარდოს ისეთ დონეზე, რაც მასწავლებლის პატივისცემას ეხება...

ისინი ნამდვილად იმსახურებენ ასეთ მაღალ ტიტულს.!

- გაუგზავნეთ ჩემი მესიჯი თქვენს ყველა კოლეგას, ჩვენ ყველა მასწავლებლის წინაშე ქედს ვიხრით! -ასეთი პასუხით გამომაცილა იაპონელმა მეგობარმა შინ, ჩემს სამშობლოში, რომელსაც საქართველო ჰქვია...''

წყარო: სოციალური ქსელი 

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ არ გამოეთიშა პედაგოგობის მსურველი საგამოცდო პროცესს - „კადრს მიღმა“ დარჩენილი ერთი ისტორია

როგორ არ გამოეთიშა პედაგოგობის მსურველი საგამოცდო პროცესს - „კადრს მიღმა“ დარჩენილი ერთი ისტორია

შეფასებისა და გამოცდების ეროვნული ცენტრის საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურის უფროსი, თეიკო ანჯაფარიძე სოციალურ ქსელში მასწავლებლობის მსურველთა გამოცდაზე დღეს მომხდარი დასამახსოვრებელი ამბის შესახებ წერს. მისი თქმით, ერთ-ერთ პედაგოგობის მსურველს საგამოცდო ცენტრი აერია, თუმცა საბოლოოდ ყველაფერი კარგად დასრულდა.

​„ოდესმე აუცილებლად დავწერ იმ ისტორიებს, რომლებიც „კადრს მიღმა“ რჩება. დავწერ იმაზე, თუ როგორი უპირობო ერთგულებაა იმ ადამიანებში, რომლებიც საგამოცდო პროცესის მონაწილეები არიან. როგორი პროფესიული სიყვარულით, პატივისცემით აკეთებენ თავიანთ საქმეს.

ყველაზე რთული და თავისებურად ამაღელვებელი მომენტია, როდესაც რეგისტრაციის დასრულებამდე და გამოცდის დაწყებამდე მხოლოდ რამდენიმე წუთი რჩება. ყველა მობილიზებულია. თანამშრომლები გარეთ გადიან, რომ გვიან მოსული ცენტრში რაც შეიძლება მალე შემოიყვანონ. ამ ძალისხმევის შედეგია, რომ ბევრი არ გამოეთიშა საგამოცდო პროცესს. დღესაც იყო ასეთი შემთხვევა, ერთ-ერთ პედაგოგობის მსურველს მისამართი აერია და შეცდომით, N117 სკოლაში გახსნილი საგამოცდო ცენტრის ნაცვლად, N103 სკოლაში მივიდა. როგორც კი ეს ამბავი გაიგეს, დაცვის თანამშრომლებმა რომ არ დაეგვიანა, მაშინვე მანქანაში ჩასვეს და თავიანთი მანქანით მიიყვანეს მის საგამოცდო ცენტრში. ზუსტად 7 წუთში გამოცდაც დაიწყო. თითქოს არაფერი... მაგრამ სწორედ ასეთი ადამიანური თანადგომითა და მოქალაქეობრივი პასუხისმგებლობით დიდი საქმეების კეთება იწყება,“ - წერს თეიკო ანჯაფარიძე.

წაიკითხეთ სრულად