Baby Bag

ამბავი იმისა, რატომ არ არის იაპონიაში მასწავლებლის დღე

ამბავი იმისა, რატომ არ არის იაპონიაში მასწავლებლის დღე

,,დიახ, იაპონიაში არ არის მასწავლებლის დღე!....

ერთხელ იაპონიაში ყოფნისას, იაპონელ მეგობარს ვკითხე:

- როგორ აღნიშნავენ მასწავლებლის დღეს იაპონიაში?

გაკვირვებულმა ჩემს შეკითხვაზე მიპასუხა:

- ჩვენ საერთოდ არ გვაქვს მასწავლებლის დღე.

ამ პასუხის გაგონებით, არ ვიცოდი დამეჯერებინა მისთვის თუ არა,რადგან ერთი აზრი არ მასვენებდა: ქვეყანა, სადაც ეკონომიკა, მეცნიერება და ტექნოლოგია განვითარდა, ასეთი უპასუხისმგებლო კავშირშია მასწავლებლის საქმიანობასთან?!

მუშაობის შემდეგ, ერთმა მასწავლებელმა სახლში მიმიწვია. რადგან შორს ცხოვრობდა მეტროთი სარგებლობა მომიწია, პიკის საათი იყო, ვაგონები გადაჭედილი იყო უამრავი ხალხით, რის გამოც ფეხზე დგომა მომიწია...

მოულოდნელად ბაბუა, რომელიც იჯდა, ადგილი დამითმო. მოხუცის პატივისცემიდან გამომდინარე მე არ შემეძლო მისი ადგილის დაკავება,მაგრამ ისე დაჟინებით ითხოვდა,რომ უარის თქმა ვერ შევძელი....

მეტროდან ჩასვლის შემდეგ მეგობარს ვთხოვე აეხსნა,რატომ ითხოვდა მოხუცი ასე დაჟინებით,რომ მე ვმჯდარვიყავი მის ადგილზე. მას გაეცინა და მასწავლებლის სამკერდე ნიშანზე მიმითითა.

- ამ მოხუცმა დაინახა მასწავლებლის თქვენი სამკერდე ნიშანი და სტატუსის პატივისცემის ნიშნად, თავისი ადგილი დაგითმოთ.

რადგან პირველად მივდიოდი სტუმრად მასწავლებლის სახლში, გადავწყვიტე საჩუქრის ყიდვა. მეგობარმა ხელით მანიშნა, რომ ჩემს წინ მასწავლებლის მაღაზია იყო, სადაც შემეძლო საქონელი ხელმისაწვდომ ფასად შემეძინა.. ემოციებს ვერ ვმალავდი...

- მხოლოდ პედაგოგებს აქვთ შეღავათები? - ვკითხე მას.

- დიახ სწორედ ასეა..

- იაპონიაში, მასწავლებელი ყველაზე პატივსაცემი პროფესიაა და ყველაზე პატივცემულ ადამიანად ითვლება. იაპონელ მეწარმეებს, თუ მაღაზიის გამყიდველებს ძალიან უხარიათ, როდესაც მასწავლებლები თავიანთ მაღაზიებში მიდიან რაიმეს საყიდლად და ამას დიდ პატივად ითვლიან.

ამის შემდეგ ყველაფერს ვაკვირდებოდი რაც ჩემს პროფესიას უკავშირდებოდა და არაერთი ჟესტი მინახავს, თუ რამდენად პატივს სცემენ მასწავლებლებს....

1. მეტროში მათთვის ცალკეული ადგილებია...
2. მათთვის ცალკეული მაღაზიებია შექმნილი....
3. მასწავლებლები არ დგანან რიგებში...

რად სჭირდებათ მათ მასწავლებლის დღის დღესასწაულად დაწესება?!..როცა ყოველი დღე მასწავლებლის პატივისცემას ეკუთვნის.

ამ ისტორიის მოთხრობა, მთელი გულით მსურს...

მინდა ვიოცნებო,რომ ჩვენი საზოგადოებაც გაიზარდოს ისეთ დონეზე, რაც მასწავლებლის პატივისცემას ეხება...

ისინი ნამდვილად იმსახურებენ ასეთ მაღალ ტიტულს.!

- გაუგზავნეთ ჩემი მესიჯი თქვენს ყველა კოლეგას, ჩვენ ყველა მასწავლებლის წინაშე ქედს ვიხრით! -ასეთი პასუხით გამომაცილა იაპონელმა მეგობარმა შინ, ჩემს სამშობლოში, რომელსაც საქართველო ჰქვია...''

წყარო: სოციალური ქსელი 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ვინ თქვა, რომ ყველა კერძო სკოლა კარგია?! მე ახლოს ვიცნობ ამ სკოლებს და ზუსტად ვიცი, რასაც მოგახსენებთ,“ - გია მურღულია

„ვინ თქვა, რომ ყველა კერძო სკოლა კარგია?! მე ახლოს ვიცნობ ამ სკოლებს და ზუსტად ვიცი, რასაც მოგახსენებთ,“ - გია მურღულია

ფილოლოგმა გია მურღულიამ განათლების სისტემაში არსებული პრობლემებისა და რეფორმებით მიღწეული შედეგების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, პრობლემები არის როგორც საჯარო, ასევე კერძო სკოლებშიც:

„პანაცეა არ არის ის, რომ კერძო სკოლა არსებობს. ამას თავისი დადებითი და უარყოფითი აქვს. ​ვინ თქვა, რომ ყველა კერძო სკოლა კარგია?! ზოგიერთ სკოლას პრობლემები აქვს. მე ახლოს ვიცნობ ამ სკოლებს და ზუსტად ვიცი, რასაც მოგახსენებთ. ხანდახან ავტორიზაციის საბჭოს სხდომებს ვესწრებოდი. ისეთს მოისმენ, რომ უკეთესია, გაიღიმო ამ დროს, ვიდრე დარდს მიეძალო. დარდმა დიდი მოძალება იცის ხოლმე.“

გია მურღულიამ აღნიშნა, რომ განათლების სისტემაში მიმდინარე პროცესების მიმართ ყოველთვის იმედიანი მოლოდინები არსებობდა, რომელიც ჯერ არ მართლდება:

​რაც თავი მახსოვს,სულ ეს რეფორმა მესმის. სულ რა მესმის იცით, რომ სულ კარგად არის საქმე. ყველანი ლაპარაკობდნენ და ახლაც ლაპარაკობენ გაბადრული სახეებით. ლაპარაკობენ იმაზე, რომ ყველაფერი კარგად იქნება. ფრანც კაფკას აქვს ერთი პატარა მოთხრობა, რომელსაც ჰქვია „კანონის წინაშე.“ ერთ კაცს, რომელსაც სამართალთან საქმე აქვს, უნდა შესასვლელში შევიდეს, სადაც დაცვა დგას, რომელიც არ უშვებს. ეს კაცი ეკითხება: არ შეიძლება, რომ შევიდე? ის პასუხობს: კი, ნებისმიერ დროს შეიძლება, ოღონდ ახლა არა.“

„როდესაც ამდენი ხანია რეფორმებს ვატარებთ და ასე მოგვწონს თავი,​ უნდა შევხედოთ არა პროცესებს, არამედ შედეგებს. როდესაც ჩვენ მსოფლიოში გამუდმებით ბოლო ათეულში ვართ, ეს ნიშნავს, რომ რა პროცესებსაც ჩვენ აქ ვგეგმავთ და ვახორციელებთ, ან კარგად არ ვგეგმავთ, ან ცუდად ვახორციელებთ. შედეგი არ გვაქვს, გვაქვს დაბალი დონის სტაბილურობა,“ - აღნიშნულ საკითხებზე გია მურღულიამ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო: ​დღის პოსტი

წაიკითხეთ სრულად