Baby Bag

ქართველმა მასწავლებლებმა etwining-ის შემაჯამებელ კონფერენციაში მიიღეს მონაწილეობა

ქართველმა მასწავლებლებმა etwining-ის შემაჯამებელ კონფერენციაში მიიღეს მონაწილეობა

ქალაქ კანში, (საფრანგეთი) ჩატარდა etwinning-ის ყოველწლიური შემაჯამებელი კონფერენცია, რომელიც „დემოკრატიულ ჩართულობას“ მიეძღვნა.

„იქ, სადაც განათლება თანხვედრაშია დემოკრატიასთან“- ამ სახელწოდების მქონე კონფერენციას 500-მდე მონაწილე, მათ შორის 4 ქართველი მასწავლებელი ჰყავდა. ნინო თამარაშვილი ( “სკოლა ოპიზა”, ინგლისური ენის მასწავლებელი), მაკა მარჯანიძე (ქ.ქარელის N2 საჯარო სკოლის ინგლისური ენის მასწავლებელი), ციცი ჭანტურია (წალენჯიხის #2 საჯარო სკოლის ინგლისური ენის მასწავლებელი), ინგა გოგალაძე (დაბა სურამის #4 საჯარო სკოლის ინგლისური ენის მასწავლებელი).

როგორ საზოგადოებაში იცხოვრებენ ჩვენი შვილები ხვალ? როგორ შეძლებენ მომავალში ისინი საზოგადოებაში მიმდინარე პროცესებში სრულად ჩართვასა და მონაწილეობას? ეს ის კითხვებია, რომლებიც კონფერენციაზე განხილულ თემებს დაედო საფუძვლად.

პირველ დღეს გამოვლინდა 2019 წლის ევროპის პრიზის მფლობელებიც.

კონფერენციის მეორე დღეს, მასწავლებლებმა მონაწილეობა მიიღეს სხვადასხვა სამუშაო შეხვედრასა და სემინარებში. Etwinning-ის ელჩებმა საკუთარი საუკეთესო პრაქტიკის მაგალითები და გამოცდილება გაუზიარეს კონფერენციის მონაწილეებს.

სასწავლო აქტივობის დასრულების შემდეგ, სპეციალისთა და ექსპერტთა მონაწილეობით, გაიმართა მსჯელობა საკითხზე: „როგორ შეიძლება ზემოქმედება

მოვახდინოთ სასკოლო სისტემაზე, მათი დემოკრატიულობის ხარისხის ამაღლების

მიზნით?“. აღნიშნული მსჯელობის ერთ-ერთ მნიშვნელოვან შედეგად უნდა ჩაითვალოსბელგიელი მოსწავლის ბერკან ალჩის მიერ გამოთქმული თამამი მოსაზრება, რომელმაც განაცხადა: „თუ თქვენს მოსწავლეებს ავტონომიასა და მოქმედების თავისუფლებას მისცემთ, აღმოაჩენთ, რომ ყველაზე პასიური მოსწავლეც კი მოტივირებული გახდება“.

კონფერენციის მეორე დღეს ჩატარდა მრავალფეროვანი და საინტერესო სამუშაო შეხვედრები, სადაც პედაგოგებმა ერთმანეთს გაუზიარეს გამოცდილება, იმუშავეს მცირე ჯგუფებში, იმსჯელეს სწავლების სხვადასხვა მეთოდებზე: სწავლა კეთებით, საჯარო საუბრების ტექნიკა, ასევე სკოლებში არსებულ დემოკრატიულ ორგანოებზე, რა აქტივობებით არის შესაძლებელი მოსწავლეებს დაეხმარონ გააცნობიერონ რას ნიშნავს დემოკრატია. კონფერენციის მესამე დღეს მოხდა საუკეთესო პრაქტიკის მაგალითების გაზიარება.

კონფერენციის მესამე დღეს, მონაწილეები აქტიურად ჩაებნენ ინტერაქტიულ სასწავლო აქტივობაში, რომელიც დემოკრატიის თემას ეძღვნებოდა. ისინი სხვა მონაწილეების წინაშე წარსდგნენ საკუთარი იდეებით, ცდილობდნენ საკუთარი კოლეგების დარწმუნებას, ჩაერთვნენ განხილვებში და საბოლოოდ კენჭისყრის საშუალებით აირჩიეს საუკეთესო იდეა.

კონფერენციის ერთ-ერთი ყველაზე პროდუქტიული, სახალისო და მრავლისმომცველი თემა იყო მუშაობა პროექტზე სახელწოდებით “ითვინლანდია”, რომელიც სამივე დღის მანძილზე განაწილებულ აქტივობებს მოიცავდა. მისი შინაარსი დემოკრატიის თემას უკავშირდებოდა და ამასთანავე სახალისოდ და ძალიან საინტერესოდ მიმდინარეობდა. კონფერენციის ყველა მონაწილე განაწილებული იყო სხვადასხვა ჯგუფში.

თითოეულ ჯგუფს მიეცა ერთნაირი დავალება, რომლის პრეზენტაციაც მოხდა კონფერენციის დასკვნით ნაწილში. ხმის მიცემის სისტემით კი გამოვლინდა გამარჯვებული ჯგუფი.

სამდღიანი კონფერენცია ნაყოფიერი იყო eTwinningplus ქართული სკოლების წარმომადგენლებისთვის, რადგანაც შეძლეს საკუთარი პრაქტიკის გაზიარება, ევროპელი კოლეგების მხრიდან ინტერესის გაღვიძება და პირდაპირი კონტაქტის გზით ახალ პროექტებზე იდეების მოძიება.

შეიძლება დაინტერესდეთ

ჩვენი წარმატების უკან არ ვდგავართ მარტო ჩვენ

ჩვენი წარმატების უკან არ ვდგავართ მარტო ჩვენ

შეიძლება, უცნაურად ჟღერდეს, მაგრამ ადამიანის წარმატება რომელი პროფესიის წარმომადგენელიც არ უნდა იყოს ის, შეიძლება ყველაზე ნაკლებად განსაზღვროს მისი პროფესიული უნარების განვითარების დონემ და უფრო მეტად იმ პიროვნულმა თვისებებმა, რომელიც რთულია ყურადღების მიღმა დარჩეს და ასევე რთულია მხოლოდ საქმის ცოდნამ, „ხელოსნობამ“ მოგცეს.

კეთილი, ყურადღებიანი და მზრუნველი ადამიანები, რომლებიც იმის უფლებასაც სიამოვნებით გიტოვებენ, გახვიდე მათი ზრუნვის სივრციდან ჩემს კეთილგანწყობასაც მეტად იმსახურებენ. კეთილგანწყობის გამოწვევის ეს უნარი ამ სამყაროში, სადაც ადამიანი მუდამ სტატისტიკაში იკარგება, სადაც ადამიანის „როლი“ საზოგადოებაში, სახლსა თუ ოჯახში წინასწარ განსაზღვრულია, მეტად უნდა ფასობდეს ვიდრე ნებისმიერი რამ.

ჯერ კიდევ პოლიტიკის მეცნიერებების სწავლისას წარმოდგენაც არ მქონდა, რომ 3 წლის შემდეგ სამოქალაქო განათლების მასწავლებლად ვიმუშავებდი, თუმცა მაშინვე პოლიტიკურ თეორიებზე მეტად იმ ადამიანთა ისტორიები მაინტერესებდა, რომელთა სახელებიც ზოგისთვის ძალაუფლების ქონის ჩემთვის კი წარმატების სიმბოლო, რომელთა უკანაც იდგნენ სვა ადამიანები, რომლებიც შესაძლოა არც ჩანდნენ, მაგრამ არ იმსახურებდნენ დავიწყებას. წლების წინ აღფრთოვანებული დავრჩი უინსტონ ჩერჩილით, რომელიც თურმე დღეში ათასობით წერილს აგზავნიდა საკუთარი თანამშრომლებისა და იმ ადამიანებისთვის, რომლებიც სხვებისთვის შესაძლოა შეუმჩნევლებიც კი ყოფილიყვნენ. როცა შეგიძლია იცოდე ყველა თანამშრომლის სახელი და გვარი და არა მხოლოდ მათი, მათი ოჯახის წევრების შვილების, შვილიშვილების, ძაღლის, კატის. შეგიძლია. შობის მისალოც წერილებს ერთნაირი ყურადღებითა და პატივისცემით უგზავნიდე კოლეგა დიპლომატებს, შენს მექანიკოსსა და მაღაზიის კონსულტანტს, რომელიც შესაძლოა, სულ რამდენჯერმე გყავს ნანახი, უკვე გასაგებია, შენ გჯერა, რომ შენი წარმატება არ გეკუთვნის მხოლოდ შენ და ამის გააზრებითაც ხარ წარმატებული. ასეთი ადამიანები არა მხოლოდ პატივისცემას იმსახურებენ, მისაბაძებიც ხდებიან. ყოველთვის ვიცოდი, რომ მთავარი, რითაც წარმატებულები ხდებოდნენ, მაღალი IQ კი არა,  ის თვისებები იყო, რომლებიც არავის რჩებოდა შეუმჩნეველი, ხასიათი, რომლის გამოც შეგიყვარებდნენ და ასევე ხასიათი, რომლის გამოც შენი ზიზღიც შეეძლოთ.

ჩემმა დაკვირვებამ და ცხოვრებისეულმა გამოცდილებებმა კიდევ ერთხელ დამარწმუნა, რომ თავისი საქმის პროფესიონალები (აქვთ თუ არა მათ სახელი და წარმატება) მაღალი ყურადღების მქონენი არიან და თუ ამ თვისებას კიდევ ემატება სხვა დადებითი პიროვნული თვისებებიც მათგან წამოსული ენერგიაც გადამდები ხდება, რადგან ძლიერ მოტივაციას გაძლევენ, ჩერჩილის მსგავსად მიგითითებენ, როგორი მნიშვნელოვანი და პატივსაცემი ხარ. მათ შექებაც შეუძლიათ და შენიშვნის მოცემაც, მაგრამ ამას ისე აკეთებენ, არც კარგი გამორჩეთ, არც ცუდი.

​ჩვენს პროფესიაშიც ზუსტად ასეა. ისინი, ვისაც ყველაზე მეტი ძალაუფლებაც აქვს და პასუხისმგებლობაც, დირექტორები მაგალითად, იმითაც იმსახურებენ ჩვენს პატივისცემას, რამდენად შეუძლიათ ჩვენი ცხოვრების გარკვეული მომენტებისა და ეტაპების (ასეთი მომენტები მოსწავლეებსაც აქვთ, მასწავლებლებსაც და თავად დირექტორებსაც) აღქმა და ჩვენი შემჩნევა, თანადგომა. ყველანი ვისურვებდით,  ყველა დირექტორი ჩერჩილის მსგავსი ყურადღებითა და პატივისცემით გვეპყრობოდეს, ჩვენს თვისებებს აფასებდეს და უფრო მეტიც, მხოლოდ პროფესიულ განვითარებას კი არა პიროვნულსაც მოითხოვდეს, რადგან ესმოდეს, რომ ჩვენი სიტყვები და დამოკიდებულებები ჩვენს ქცევაში ვლინდება, ჩვენი ქცევა აყალიბებს მათ ფსიქიკას, ვისაც ვასწავლით. მთელი ეს პროცესი კი პეპლის ეფექტია, კარგი დირექტორები სწორედ ასეთები არიან, ჩერჩილის მსგავსად არაფერი რჩება მათი ყურადღების მიღმა, იმის ცოდნა, რომ ასეთი ადამიანები დგანან ჩვენ უკან ძლიერი მოტივაცია, რომელიც ყველას გვჭირდება და, რომლის ქონასაც ყველა მასწავლებელი თანაბრად იმსახურებს. 

ავტორი: სამოქალაქო განათლების პედაგოგი მზეო შველიძე

წაიკითხეთ სრულად