Baby Bag

ქართველმა მასწავლებლებმა etwining-ის შემაჯამებელ კონფერენციაში მიიღეს მონაწილეობა

ქართველმა მასწავლებლებმა etwining-ის შემაჯამებელ კონფერენციაში მიიღეს მონაწილეობა

ქალაქ კანში, (საფრანგეთი) ჩატარდა etwinning-ის ყოველწლიური შემაჯამებელი კონფერენცია, რომელიც „დემოკრატიულ ჩართულობას“ მიეძღვნა.

„იქ, სადაც განათლება თანხვედრაშია დემოკრატიასთან“- ამ სახელწოდების მქონე კონფერენციას 500-მდე მონაწილე, მათ შორის 4 ქართველი მასწავლებელი ჰყავდა. ნინო თამარაშვილი ( “სკოლა ოპიზა”, ინგლისური ენის მასწავლებელი), მაკა მარჯანიძე (ქ.ქარელის N2 საჯარო სკოლის ინგლისური ენის მასწავლებელი), ციცი ჭანტურია (წალენჯიხის #2 საჯარო სკოლის ინგლისური ენის მასწავლებელი), ინგა გოგალაძე (დაბა სურამის #4 საჯარო სკოლის ინგლისური ენის მასწავლებელი).

როგორ საზოგადოებაში იცხოვრებენ ჩვენი შვილები ხვალ? როგორ შეძლებენ მომავალში ისინი საზოგადოებაში მიმდინარე პროცესებში სრულად ჩართვასა და მონაწილეობას? ეს ის კითხვებია, რომლებიც კონფერენციაზე განხილულ თემებს დაედო საფუძვლად.

პირველ დღეს გამოვლინდა 2019 წლის ევროპის პრიზის მფლობელებიც.

კონფერენციის მეორე დღეს, მასწავლებლებმა მონაწილეობა მიიღეს სხვადასხვა სამუშაო შეხვედრასა და სემინარებში. Etwinning-ის ელჩებმა საკუთარი საუკეთესო პრაქტიკის მაგალითები და გამოცდილება გაუზიარეს კონფერენციის მონაწილეებს.

სასწავლო აქტივობის დასრულების შემდეგ, სპეციალისთა და ექსპერტთა მონაწილეობით, გაიმართა მსჯელობა საკითხზე: „როგორ შეიძლება ზემოქმედება

მოვახდინოთ სასკოლო სისტემაზე, მათი დემოკრატიულობის ხარისხის ამაღლების

მიზნით?“. აღნიშნული მსჯელობის ერთ-ერთ მნიშვნელოვან შედეგად უნდა ჩაითვალოსბელგიელი მოსწავლის ბერკან ალჩის მიერ გამოთქმული თამამი მოსაზრება, რომელმაც განაცხადა: „თუ თქვენს მოსწავლეებს ავტონომიასა და მოქმედების თავისუფლებას მისცემთ, აღმოაჩენთ, რომ ყველაზე პასიური მოსწავლეც კი მოტივირებული გახდება“.

კონფერენციის მეორე დღეს ჩატარდა მრავალფეროვანი და საინტერესო სამუშაო შეხვედრები, სადაც პედაგოგებმა ერთმანეთს გაუზიარეს გამოცდილება, იმუშავეს მცირე ჯგუფებში, იმსჯელეს სწავლების სხვადასხვა მეთოდებზე: სწავლა კეთებით, საჯარო საუბრების ტექნიკა, ასევე სკოლებში არსებულ დემოკრატიულ ორგანოებზე, რა აქტივობებით არის შესაძლებელი მოსწავლეებს დაეხმარონ გააცნობიერონ რას ნიშნავს დემოკრატია. კონფერენციის მესამე დღეს მოხდა საუკეთესო პრაქტიკის მაგალითების გაზიარება.

კონფერენციის მესამე დღეს, მონაწილეები აქტიურად ჩაებნენ ინტერაქტიულ სასწავლო აქტივობაში, რომელიც დემოკრატიის თემას ეძღვნებოდა. ისინი სხვა მონაწილეების წინაშე წარსდგნენ საკუთარი იდეებით, ცდილობდნენ საკუთარი კოლეგების დარწმუნებას, ჩაერთვნენ განხილვებში და საბოლოოდ კენჭისყრის საშუალებით აირჩიეს საუკეთესო იდეა.

კონფერენციის ერთ-ერთი ყველაზე პროდუქტიული, სახალისო და მრავლისმომცველი თემა იყო მუშაობა პროექტზე სახელწოდებით “ითვინლანდია”, რომელიც სამივე დღის მანძილზე განაწილებულ აქტივობებს მოიცავდა. მისი შინაარსი დემოკრატიის თემას უკავშირდებოდა და ამასთანავე სახალისოდ და ძალიან საინტერესოდ მიმდინარეობდა. კონფერენციის ყველა მონაწილე განაწილებული იყო სხვადასხვა ჯგუფში.

თითოეულ ჯგუფს მიეცა ერთნაირი დავალება, რომლის პრეზენტაციაც მოხდა კონფერენციის დასკვნით ნაწილში. ხმის მიცემის სისტემით კი გამოვლინდა გამარჯვებული ჯგუფი.

სამდღიანი კონფერენცია ნაყოფიერი იყო eTwinningplus ქართული სკოლების წარმომადგენლებისთვის, რადგანაც შეძლეს საკუთარი პრაქტიკის გაზიარება, ევროპელი კოლეგების მხრიდან ინტერესის გაღვიძება და პირდაპირი კონტაქტის გზით ახალ პროექტებზე იდეების მოძიება.

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მე ვიცი, რა რთულია ახლა მოსწავლის მშობლობა. ზოგჯერ ჭკუიდან ვიშლებით...მასწავლებლები კი ვცდილობთ, სხვანაირი დავალებები დავავალოთ ბავშვებს...''

,,მე ვიცი, რა რთულია ახლა მოსწავლის მშობლობა. ზოგჯერ ჭკუიდან ვიშლებით...მასწავლებლები კი ვცდილობთ, სხვანაირი დავალებები დავავალოთ ბავშვებს...''

ყველასათვის ცნობილი პედაგოგი ვენენო მენაბდე სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელსაც სიტყვა-სიტყვით გთავაზობთ:

,,მე ვიცი, რა რთულია ახლა მოსწავლის მშობლობა. ზოგჯერ ჭკუიდან ვიშლებით, რადგან არ გვაქვს დრო, დროულად ჩავრთოთ ბავშვი ონლაინ გაკვეთილზე.

არ გვაქვს დრო, ამ სივრცეში ადაპტაცია გავუმარტივოთ პატარებს.

არ გვაქვს დრო, დროულად ავტვირთოთ შესრულებული დავალება.

არ გვაქვს ზედმეტი კომპიუტერი, რადგან ჩვენ თვითონაც ონლაინ ვმუშაობთ.

მასწავლებლები კი ვცდილობთ, სხვანაირი დავალებები დავავალოთ ბავშვებს,

ვსხედვართ და ვფიქრობთ, როგორ გავახალისოთ სახლში მსხდომი ბავშვები.

ვიგონებთ შემოქმედებით დავალებებს და გვიხარია.

ეს დავალებები კი მშობლებზე გადადის.

იმ მშობლებზე, რომელთა უმეტესი ნაწილიც კომპიუტერთან ზის და ან ჩუუუ ჩუუუს გაიძახის ან თვალებს აბრიალებს - ,,გაჩუმდით, სამსახურის ქოლი მაქვს" გამომეტყველებით.

და ამ დროს არსებობენ მშობლები, რომლებიც, მიუხედავად ამ თავს დამტყდარი საგიჟეთისა, გამხნევებენ და გეუბნებიან, რომ მას და მის შვილს გაუმართლათ, რომ შენ ხარ მასწავლებელი, გებოდიშებიან, დროულად ვერ გამოგზავნილი დავალებების გამო, ვერ მოზელილი პლასტილინის გამო, რომელიც წინა კვირაში დაავალე მის შვილს, დროულად ვერ ატვირთული დავალების გამო, გაკვეთლზე დაგვიანებით ჩართვის გამო...
ზოგი კი გწერს, რომ მადლიერია, რათა საშუალება მიეცა შვილთან ერთად პლასტილინი დაემზადებინა, სიზმრების დამჭერი დაემზადებინა,
გუაშებში მოსვრილიყო და მასთან ერთდ ეძერწა მოთხრობის პერსონაჟი...

ხოდა, რატომ ვწერ ამდენს? 

ახლა ძალიან ცუდ ხასიათზე ვარ.

კომპიუტერი გამიფუჭდა,

ტელეფონში ვითხრი თვალებს და ბოლო ნახევარ საათში უკვე მეორე წერილი წავიკითხე თბილი, მადლობითა და ღიმილით დაწერილი.

და გგონიათ, ისევ მანაღვლებს ის ლეპტოპი?

სულაც არა.

იმხელა ძალას მაძლევს უკან დაბრუნებული სიკეთე,

მთელი ღამე შემიძლია ვიჯდე და ვიფიქრო, როგორ გავახალისო ჩემი სახლში მყოფი 6, 7 და 8 წლის მოსწავლეები, რომლებიც ყოველი ჩართვისას მეზუზუნებიან, რომ არ მოსწონთ "შორს" ყოფნა და სკოლა ენატრებათ.

მიყვარხართ, ბავშვებო.''

წაიკითხეთ სრულად