Baby Bag

მასწავლებლები სხვა პროფესიის წარმომადგენელ ადამიანებთან შედარებით მეტ სტრესს განიცდიან

მასწავლებლები სხვა პროფესიის წარმომადგენელ ადამიანებთან შედარებით მეტ სტრესს განიცდიან

კვლევებით დგინდება, რომ მასწავლებლები სამსახურში ბევრად მეტ სტრესს ​განიცდიან, ვიდრე სხვა პროფესიის წარმომადგენელი ადამიანები. გამოკითხული ყოველი მეხუთე მასწავლებელი აღნიშნავს, რომ სამუშაო დღის მანძილზე გამუდმებით დაძაბული და აღელვებულია, მაშინ როდესაც სხვა პროფესიების წარმომადგენლებიდან მსგავსი პრობლემა რვა ადამიანიდან მხოლოდ ერთს აქვს. 

მოსწავლეთა რაოდენობის ყოველწლიური ზრდა, კვალიფიციური კადრების ნაკლებობა და მასწავლებელთა ნაწილის სკოლიდან გასვლა პედაგოგებს სტრესულ გარემოში მუშაობას აიძულებს. თვეების მანძილზე ინტენსიური შრომა მასწავლებლების ფსიქიკაზე უარყოფითად აისახება. მათ სხვა პროფესიის წარმომადგენელ ადამიანებთან შედარებით დასვენებისთვის ბევრად ცოტა დრო რჩებათ.

გამოკითხულ მასწავლებელთა 41 % თვლის, რომ მათ ძალიან ცოტა თავისუფალი დრო აქვთ, მაშინ როდესაც მსგავს უკმაყოფილებას კვლევაში მონაწილე სხვა პროფესიების წარმომადგენლების მხოლოდ 32 პროცენტი გამოთქვამს.

მკვლევარები თვლიან, რომ პედაგოგთა სამუშაო დროის ხანგრძლივობის შემცირება აღნიშნული პროფესიის წარმომადგენლებს სტრესისგან მეტად დაიცავს. მასწავლებლებს საზოგადოებისგან გაცილებით მეტი თანადგომა, აღიარება და მხარდაჭერა სჭირდებათ, ვიდრე აქვთ. მათ უკეთესი სამუშაო გარემო და პირობები ესაჭიროებათ, რათა დაძაბულობის გარეშე მუშაობა შეძლონ, რაც მხოლოდ სწორი მენეჯმენტისა და სასწავლო პროცესის სათანადო ორგანიზების პირობებშია შესაძლებელი.

კარგი მასწავლებლები ხშირად საკუთარ პროფესიაზე უარს ამბობენ, რადგან დატვირთულ გრაფიკს და არასახარბიელო სამუშაო პირობებს ვერ უძლებენ.

მკვლევარები თვლიან, რომ მოქნილი სამუშაო გარემო, პროფესიული წინსვლისა და ზრდის ჩამოყალიბებული სისტემის არსებობა და მოწესრიგებული ბიუროკრატია მასწავლებელთა მოტივაციას მნიშვნელოვნად გაზრდის და მათ ფსიქიკაზეც დადებითად აისახება.

მომზადებულია ​independent.co.uk-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„განა ბავშვს არ უნდა, რომ განათლებული იყოს?! პირველ-მეორე კლასში ბავშვი ისეთი მოტივირებულია, როგორც არასდროს,“ - ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი

ფსიქოლოგმა ლელა ტყეშელაშვილმა ზრდასრულებსა და ბავშვებს შორის არსებული უფსკრულის შესახებ ისაუბრა:

„უზნაძემ თქვა, რომ არსებობს უფსკრული ბავშვსა და ზრდასრულ ადამიანს შორის. ზრდასრულ ადამიანს, აღმზრდელს, მასწავლებელს ამოძრავებს შესანიშნავი მიზნები. მას სურს ბავშვისგან მიიღოს საუკეთესო, რაც კი შესაძლებელია. მასწავლებელი როგორ შედის საკლასო ოთახში? ის შედის თავისი გეგმებით. კარგი მასწავლებელი შედის ძალიან გრანდიოზული გეგმებით, რომ მიაღწიოს შედეგებს, ბავშვებს უნარები ჩამოუყალიბოს, ცოდნა შესძინოს.“

„არის ადამიანი, რომელიც უფსკრულის მეორე ნაპირზე დგას. განა ბავშვს არ უნდა, რომ განათლებული იყოს?! პირიქით, პირველ-მეორე კლასში ბავშვი ისეთი მოტივირებულია, რომ ასეთი მოტივირებული არასდროს არ არის. გთხოვს, რომ უფრო რთული ამოცანა მისცე, ინგლისური სიტყვები შეეკითხო. რას ამბობს უზნაძე? ის ამბობს, რომ ბავშვი არის აწმყოს სუბიექტი და მასწავლებელი ხელმძღვანელობს მომავლით. აცდენილია დროში ეს ორი სუბიექტი. ერთი ელაპარაკება, ვინ მინდა, რომ შენგან 20 წლის შემდეგ მივიღო. მინდა, არაჩვეულებრივი გამოხვიდე, ჭკვიანი, დამოუკიდებელი. არსებობს გამონათქვამი, რომ ჯოჯოხეთისკენ მიმავალი გზა კარგი განზრახვებით არის მიმოფანტული. ბავშვი აწმყოს სუბიექტია. იმას იმ მომენტში სულ სხვა რაღაც უნდა. ორი მოტივი არის სრულიად აცდენილი ერთმანეთთან. წარმოიდგინეთ, რომ მასწავლებელი თავისი მიზნებით და ბავშვი თავისი სურვილებით დგანან ორ განსხვავებულ პოლუსზე,“ - აღნიშნა ლელა ტყეშელაშვილმა.

წყარო:​ აზროვნების აკადემია

წაიკითხეთ სრულად