Baby Bag

ვინ არის მაძიებელი და რა კვალიფიკაცია მოეთხოვება მას

ვინ არის მაძიებელი და რა კვალიფიკაცია მოეთხოვება მას

მაძიებელი არის პირი, რომელიც მასწავლებლისთვის განკუთვნილი მოთხოვნებიდან ვერც ერთს ვერ აკმაყოფილებს:

კერძოდ, 

1. პირი, რომელსაც აქვს სქემით მინიჭებული ნებისმიერი სტატუსი (პრაქტიკოსი, უფროსი, წამყვანი, მენტორი);

2. სერტიფიცირებული მასწავლებელი;

3. პირი, რომელსაც დიპლომით უდასტურდება, რომ აქვს მასწავლებლობის უფლება და ამავე დროს ჩაბარებული აქვს საგნის გამოცდა;

4. პირი, რომელსაც აქვს დოქტორის/დოქტორთან გათანაბრებული ხარისხი ეროვნული სასწავლო გეგმით გათვალისწინებულ რომელიმე საგანში ან საგნობრივ ჯგუფში;

5. პირი, რომლესაც ჩაბარებული აქვს საგნის გამოცდა და გავლილი აქვს 60 კრედიტიანი ან სხვა მასწავლებლის მომზადების საგანმანათლებლო პროგრამა.

რა კვალიფიკაცია მოეთხოვება მაძიებელს - იხილეთ მასწავლებლის სახლის დირექტორის მოადგილის პასუხი ​ბმულზე

მასწავლებლობის მაძიებელთა რეგისტრაციასთან დაკავშირებით ნახეთ​ ბმული. 


შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასწავლეთ ბავშვებს თვითშეფასებები და ენდეთ მათ ნიშნებს,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებს

„ასწავლეთ ბავშვებს თვითშეფასებები და ენდეთ მათ ნიშნებს,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მასწავლებლებს ურჩია, რომ ბავშვებს თვითშეფასების უნარები განუვითარონ:

„ასწავლეთ ბავშვებს თვითშეფასებები. რატომ უნდა ვიჩქაროთ, რომ ავიღოთ კალამი და ჩავუწეროთ ბავშვს რაღაც ნიშნები? ჩვენ კი არ შევაფასოთ, ვუთხრათ, ვკითხოთ, თვითონ როგორ შეაფასებდა ამ პასუხს. საკონტროლოს რომ დაწერს, ვუთხრათ: „გადაიკითხე, გაასწორე შეცდომები და აღარ ჩაგითვლი იმ შეცდომას შეცდომად. წაიკითხე შენ, ხომ გაქვს სინდისი, ნამუსი, არ გეჩხუბები, თვითონ დაიწერე ის ნიშანი, რაც გეკუთვნის.“ რატომ გვეშინია ამის ჩვენ? ამით ხომ ჩვენს ბავშვებს თვალს გავუხელთ საკუთარი თავის მიმართ, სინდისს გავუღვიძებთ, სიმართლეს ვასწავლით.

თუ ვინმემ ეს არ გამოიყენა კეთილად, ამის არ შეგვეშინდეთ. ბავშვების უმრავლესობა ამას კეთილად გამოიყენებს. ასწავლეთ ბავშვებს ასეთი თვითშეფასებები და ენდეთ მათ ნიშნებს. ჩვენს პრაქტიკაში, საქართველოში ძლიერი ექსპერიმენტული კვლევები მიმდინარეობდა. აქ ასეთი პრაქტიკა გვქონდა, რომ არ გვქონდა ნიშანი, გვქონდა შეფასება სიტყვით. როდესაც ბავშვი ასე აანალიზებდა თავის მოქმედებებს, ხედავდა შეცდომებს, დასკვნებიც გამოჰქონდა და შეცდომა გასწორებული იყო არა რვეულში, არამედ ფსიქიკაში. ვთქვათ, ბავშვს უნდა დაეწერა საკუთარი თავისთვის 9 ქულა და დაიწერა 10, რა მოხდა მერე?! ზოგჯერ ჩვენც ვუწერთ ხოლმე ბავშვებს ცოტა აწეულ ნიშანს, რომ იქნებ წაქეზდესო. მივენდოთ ბავშვს. როდესაც საკუთარ თავში ნაკლს მონახავენ ბავშვები, გაიხარეთ, ხელი ჩამოართვით, გაიკვირვეთ. ვინც ნაკლი იცის, ის წინ მიდის. შეცდომებზე ვსწავლობთო, ნათქვამია. შეცდომებზე მართლა ვისწავლოთ ჩვენ და არ ვინერვიულოთ შეცდომების გამო,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად