Baby Bag

„საგაკვეთილო პროცესში, გამოცდებისათვის მოსამზადებელ დამატებით მეცადინეობებზე, სისტემატურად ვიყენებ თანამედროვე ტექნოლოგიებს“

„საგაკვეთილო პროცესში, გამოცდებისათვის მოსამზადებელ დამატებით მეცადინეობებზე, სისტემატურად ვიყენებ თანამედროვე ტექნოლოგიებს“

ზინა კალმახელიძე პედაგოგთა პროფესიული განვითარების სქემაში ჩართული ერთ-ერთი წარმატებული მონაწილეა. ხანგრძლივი პედაგოგიური მუშაობის მანძილზე, მან პროფესიული განვითარების პარალელურად, შეძლო მიღებული გამოცდილება გაეაზრებინა და ისე მოერგო თავისი სკოლის საჭიროებებს.

ზინა, უკვე 18 წელიწადია, რაც გეოგრაფიის მასწავლებელია საქართველოს საპატრიარქოს ურბნისისა და რუისის ეპარქიის ქარელის წმინდა გიორგი მთაწმინდელის სახელობის გიმნაზიაში. თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში საშუალო სკოლის გეოგრაფიის მასწავლებლის კვალიფიკაციის მიღებისთანავე, მან მუშაობა დაიწყო ყაზბეგის საშუალო სკოლაში გეოგრაფიის მასწავლებლად. ამავე საგანს ასწავლიდა სხვადასხვა ქალაქის და რაიონის სკოლებშიც, აქვს დირექტორად მუშაობის გამოცდილებაც.

„საგაკვეთილო პროცესში, გამოცდებისათვის მოსამზადებელ დამატებით მეცადინეობებზე, სისტემატურად ვიყენებ თანამედროვე ტექნოლოგიებს, რაც ვფიქრობ, რომ მეტწილად განაპირობებს ჩემი მოსწავლეების მაღალ შედეგებს გამოსაშვებ და მისაღებ გამოცდებზე.“ - ამბობს ზინა კალმახელიძე.

მისთვის მრავალი გზა არსებობს მოსწავლეების მიღწევების გასაზრდელად. გეოგრაფიის მიმართულებით, მისი მოსწავლეები სისტემატურად მონაწილეობენ და წარმატებებს აღწევენ სასწავლო ოლიმპიადებსა და კონფერენციებში, რისთვისაც ზინა კალმახელიძეს მიღებული აქვს მრავალი სიგელი და მადლობა.
ზინა კალმახელიძე დაჯილდოებულია „სახალხო განათლების წარჩინებულის“ სამკერდე ნიშნით. საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს მიერ სხვადასხვა წლებში ორჯერ აქვს მინიჭებული „წარმატებული მასწავლებლის“ წოდება.

მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების ეროვნული ცენტრის დირექტორის ბერიკა შუკაკიძის გადაწყვეტილებით ზინა კალმახელიძეს მიენიჭა „დამსახურებული მასწავლებლის“ წოდება.

შეიძლება დაინტერესდეთ

​მასწავლებელმა არ უნდა დაივიწყოს, რომ ხელოვანია

​მასწავლებელმა არ უნდა დაივიწყოს, რომ ხელოვანია

ყველა მასწავლებელს აქვს განსხვავებული სწავლების სტილი, ისევე, როგორც მხატვარს ხატვის, რეჟისორს ფილმის გადაღების, მწერალს ამბის გადმოცემის, მუსიკოსს მელოდიის შექმნის. სწორედ ამიტომ, ჩვენი პროფესია იმაზე უფრო მეტად ენათესავება ხელოვნების სფეროს, ვიდრე წარმოგვიდგენია. როგორც ყველა ხელოვანი, ჩვენც საკუთარ ნიჭსა და შესაძლებლობებს ვწვრთნით, მაგრამ რამდენად შევძლებდით ამას თავისუფალი ნების გარეშე, თავისუფალი სიტყვის და ქცევის გარეშე? ჩვენი გამოცდილება ხომ ჩვენი ფუნჯია, რომელმაც რაღაც უნდა შექმნას, რაღაც ისეთი, რაც მნიშვნელოვანი და დამაფიქრებელი გახდება. იმისთვის რომ ხელოვანი გახდე, მხოლოდ ნიჭი არაა საკმარისი, გამბედაობა და საკუთრი იდენტობით მოქმედებაა საჭირო მასწავლებლის შემთხვევაშიც. 

ნებისმიერ პროფესიაში თუ გინდა წარმატებული იყო, პირველ რიგში, შენ უნდა იყო შენ, თუნდაც არასრულყოფილი. ჩვენ მუდმივად ვცდილობთ სოციალური როლების მორგებას ეს გასაგებია, რადგან ადამიანი სოციალურ ცხოველია, თუმცა აქ უფრო მნიშვნელოვან საკითხს ვაწყდებით, როლი, რომელიც მოვირგეთ საფრთხეს ხომ არ უქმნის ჩვენს იდენტობას? რამდენი პროცენტით ვარ მე მე?

მასწავლებლები ხშირად იკარგებიან საკუთარ სწავლების სტილში მკაცრი, მზრუნველი, მეგობრული, განსხვავებული, უხეში, გულგრილი... უამრავი ტიპის მასწავლებელს შევხვედრილვართ, ბევრის მიმართ უარყოფითი დამოკიდებულებაც გვქონდა, თუმცა ყურადღების მიღმა არ დარჩენილა მათი გულწრფელობა. ისინი ხომ ისე გვასწავლიდნენ როგორც ახალ ხასიათს და მიუხედავად ჩვენი დამოკიდებულებისა, რომელიც არც თუ ისე სასიამოვნო შეიძლება ყოფილიყო, ერთი წამითაც არ შეგვპარვია ეჭვი მათ გულწრფელობაში. ალბათ, სწორედ ამიტომ ვირჩევთ ამ პროფესიას, ის ხომ შესაძლებლობას გვაძლევს ჩვენი იდენტობით ვიმუშაოთ, ვიყოთ შემოქმედები და ისეთები, როგორიც ვართ. ხშირად გაბატონებულ წარმოდგენებს უფრო მეტ მნიშვნელობას ვანიჭებთ, ვიდრე საკუთარი თავისუფალი ნების არსს. ხომ გვინახავს ისეთი მასწავლებლებიც სკოლის კართან რომ ტოვებენ საკუთარ პიროვნებას და სრულიად სხვა ადამინები ხდებიან სასწავლო დღის დასრულებამდე. ალბათ, სწორედ ამიტომ იწყება პროფესიული კრიზისიც, თუმცა არც ესაა პრობლემა. 

უნდა გვახსოვდეს, რომ ადამიანს შეუძლია გახდეს უკეთესი, მაგრამ არა სრულყოფილი. ხშირად საჭიროა, საკუთარ თავს შევახსენოთ, ვინ ვართ, მხოლოდ ასე შევძლებთ, ვუპასუხოთ ჩვენს მოლოდინებს, შეიძლება, დეპრესიაც გვქონდეს, თავი ცუდად ვიგრძნოთ, მაგრამ არასდროს არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ხელოვანები ვართ, კრეატიული და ყველაზე თავისუფალი პროფესიის წარმომადგენლები. ყველაფერი კი, რაც ჩვენს თავს ხდება, გამოცდილებაა, გამოცდილება, რომელიც მთავარი იარაღია საჭირო საქმის საკეთებლად.

ავტორი: სამოქალაქო განათლების მასწავლებელი მზეო შველიძე 
წაიკითხეთ სრულად