Baby Bag

„აგვისტოში 74 წლის ვხდები და ვფიქრობ, დრო მოვიდა, პროფესია დავტოვო“ - მასწავლებლი, რომელიც 33 წელია მათემატიკას ასწავლის

„აგვისტოში 74 წლის ვხდები და ვფიქრობ, დრო მოვიდა, პროფესია დავტოვო“ - მასწავლებლი, რომელიც 33 წელია მათემატიკას ასწავლის

ციური გაგნიძე დუშეთის მუნიციპალიტეტის სოფელ მაღაროსკარში 33 წელია მათემატიკას ასწავლის, მან პროფესიიდან გასვლის გადაწყვეტილება მიიღო.

„ყველაფერს აქვს დასაწყისი და დასასრული ადამიანის ცხოვრებაში. აგვისტოში 74 წლის ვხდები და ვფიქრობ, დრო მოვიდა პროფესია დავტოვო.

მივესალმები სამინისტროს გადაწყვეტილებას საპენსიო ასაკის პედაგოგებისთვის ჯილდოს დაწესებასთან დაკავშირებით. ამით წახალისდება ახალგაზრდების ნაკადის შემოდინება სისტემაში, რაც თავისთავად ახალ ხედვებსა და მიდგომებს გულისხმობს.

ჩვენი სკოლიდან ოთხი პედაგოგი გადის სისტემიდან, ყველას ძალიან გაგვიხარდა, რომ ასე დაგვაფასეს. ჩვენთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ბავშვის პიროვნულად ჩამოყალიბება და ცოდნის მიცემაა, რაშიც მშობლებთან ერთად დიდ როლს ვთამაშობთ. შესაბამისად, სევდიანია ამ გარემოსა და კარგი კოლექტივის დატოვება, თუმცა ხშირად მოვინახულებ მათ.“

წყარო: განათლების, მეცნიერების, კულტურისა და სპორტის სამინისტრო

შეიძლება დაინტერესდეთ

„შვიდი წლის რომ შემიყვანეს სკოლაში, მას მერე აქ ვარ, ამ სკოლაში... 3 თაობის მასწავლებელი ვარ,“ - გაიცანით 80 წლის მერი გულუა, რომელიც 60 წელია პედაგოგია

მერი გულუა 60 წელია პედაგოგია. თავის პროფესიაზე შეყვარებული მასწავლებელი მოსწავლეებთან დღემდე ენერგიულად მუშაობს:

„არ არსებობს ადამიანი, რომელსაც რაიმე გზით რომ მიუდგებით გულში რამე დადებითი არ ჰქონდეს. ძალიან რთული და საყვარელი პროფესიაა. მასწავლებელი რომ იყო, უნდა გიყვარდეს ბავშვები, შენი საგანი და უნდა გქონდეს დიდი მოთმინებაც. შვიდი წლის რომ შემიყვანეს სკოლაში, მის მერე აქ ვარ, ამ სკოლაში. 60 წელი მთავრდება, 3 თაობის მასწავლებელი ვარ. არიან ისეთები, რომლის ბაბუასაც ვასწავლიდი, მამასაც და შვილიშვილსაც.

ჩემი მშობლებიც პედაგოგები იყვნენ. ჩემი ძმა, სერგო გულუა, ძალიან ნიჭიერი მათემატიკოსი იყო. ჩემი და მუშაობს ინგირის პირველ საჯარო სკოლაში, ისიც მათემატიკის მასწავლებელია. სამივემ მასწავლებლობა დავიწყეთ. მე ვასწავლი ქართულს, მათემატიკას და ბუნებას. ჩვენი სოფლის სკოლა არის პირველი სკოლა ზემო სამეგრელოში. სხვაგან არსად არ იყო მაშინ სკოლა. ეზოში რომ შემოვალ დილით, არაფერი პრობლემა არ მახსოვს. ჩემი პრობლემები, რაც უნდა მქონდეს, ყველაფერი მავიწყდება, სულ ბავშვებზე ვარ გადართული.

შვილიშვილებიც აქ არიან, სკოლაში. ერთი მეცხრე კლასშია, მეორე - მესამე კლასში, პატარა ბაღში დადის ჯერ. ბავშვების გულში რომ ჩაიხედო, ძალიან რთულია. წაჯიკავებას და დაცემას ბევრი არაფერი არ უნდა, ჭაობში ჩაძირვას არ უნდა ბევრი არაფერი. ჭაობიდან ამოყვანაა საქმე. ჩემი ყველაზე დიდი ჯილდო არის ჩემი ყოფილი მოსწავლეები რომ შემხვდებიან და სიყვარულით მომიკითხავენ. ამაზე უფრო დიდი ბედნიერება არაფერი არ არის ჩემთვის.

ზოგიერთი მასწავლებელი რომ გაუშვეს ჯილდოთი და წავიდნენ, ვისაც სურვილი ჰქონდა, წავიდა. მე ჩავაბარე, სტატუსი მივიღე და რატომ წავიდოდი? გავაგრძელე მუშაობა. მიყვარს მე ეს პროფესია და თავიდან რომ ვიწყებდე მუშაობას, ისევ ამ პროფესიას გავაგრძელებდი. დროა დავისვენო, ხომ? მაინც რაღაც მეზიდება აქით. თუ რამე კანონი გამოვიდა, კი ბატონო...“ - აღნიშნა მერი გულუამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ -ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო.“

წყარო:​ „დილა მშვიდობისა საქართველო“ 

წაიკითხეთ სრულად