Baby Bag

„მასწავლებელს არ უნდა ჰქონდეს მუდმივად შიში და ეჭვი, რომ რაღაცას ჩამოართმევენ“

„მასწავლებელს არ უნდა ჰქონდეს მუდმივად შიში და ეჭვი, რომ რაღაცას ჩამოართმევენ“

„მასწავლებელს არ უნდა ჰქონდეს მუდმივად შიში და ეჭვი, რომ რაღაცას ჩამოართმევენ“, - ამის შესახებ განათლების, მეცნიერების, კულტურისა და სპორტის მინისტრის მოადგილემ, ირინა აბულაძემ მედიის წარმომადგენლებთან შეხვედრისას განაცხადა. 

მისივე თქით, მასწავლებლისთვის სტატუსის ჩამორთმევის საკითხი მოიხსნება და პედაგოგებს მიღწეული სტატუსი შეუნარჩუნდებათ (სტატუსის შესანარჩუნებლად მასწავლებლებს გარკვეული რაოდენობის კრედიტების დაგროვება აღარ მოუწევთ).

„ცვლილება შედის სტატუსის ჩამორთმევის, ჩამოქვეითების ნაწილში. იყო ასეთი ელემენტი, რომ მივაღწიე სტატუსს და კრედიტების რაოდენობა უნდა დავაგროვო, რომ ეს სტატუსი არ დავკარგო. ეს გავაუქმეთ იმიტომ, რომ,როდესაც მასწავლებელი, მენტორის, ან უფროსი მასწავლებლის სტატუსზე გადადის, ეს ნიშნავს, რომ ის ადასტურებს კომპეტენციას. როგორ შეიძლება, შემდეგ კომპეტენცია გქონდეს და თან აღარ გქონდეს. ერთია, რომ გაქვს კომპეტენცია და მეორე – რას აკეთებ შენ ამ კომპეტენციით. შესაბამისად ჩვენი შეთავაზება, რომელიც საკანონმდებლო დონეზე შევა პარლამენტში, გულისხმობს სახელშეკრულებო ელემენტის გაჩენას მასწავლებლებთან. ამ ეტაპზე მენტორია, წამყვანია თუ უფროსია, ყველა ერთი და იგივე საქმეს აკეთებს, უბრალოდ სტატუსები განსხვავდება. ეს საკითხი კონტრაქტებით დარეგულირდება და ვფიქრობთ, რომ მასწავლებელს არ უნდა ჰქონდეს მუდმივად შიში და ეჭვი, რომ რაღაცას ჩამოართმევენ“, - აღნიშნა მინისტრის მოადგილემ.

კიდევ ერთი ცვლილება, რომელზეც ირინა აბულაძემ გაამახვილა ყურადღება, მასწავლებლის თვითშეფასების კითხვარის არასავალდებულოდ გამოცხადებაა:

„კვლავამ აჩვენა, რომ რაღაც ეტაპზე თვითშეფასების კითხვარის შევსება ფორმალობა გახდა. შესაბამისად, ეს ბიუროკრატიული ელემენტი მოვხსენით და აღარ არის სავალდებულო“, - განმარტა ირინა აბულაძემ.

მესამე ცვლილებით, მოიხსნება შეზღუდვა, რომლის მიხედვითაც,  პრაქტიკოს მასწავლებლებს პროფესიული განვითარების ტრენინგების ან სხვა აქტივობების მეშვეობით, არაუმეტეს 5 კრედიტის დაგროვების საშუალება ჰქონდათ:

„ჩვენი მიზანია, ხელი შევუწყოთ პრაქტიკოს მასწავლებლებს, რაც შეიძლება მრავალმხრივი გზით გადავიდნენ შემდეგ სტატუსზე. 5-კრედიტიანი შეზღუდვა არ არის რელევანტური, ამიტომ ეს შეზღუდვა მოიხსნება“, - აღნიშნა მინისტრის მოადგილემ.

ირინა აბულაძის ინფორმაციით, მასწავლებლის პროფესიული განვითარების სქემაში შესატანი ცვლილებების პაკეტი მთავრობას გუშინ წარედგინა და მას უახლოეს სხდომაზე განიხილავენ.

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მე ვიცი, რა რთულია ახლა მოსწავლის მშობლობა. ზოგჯერ ჭკუიდან ვიშლებით...მასწავლებლები კი ვცდილობთ, სხვანაირი დავალებები დავავალოთ ბავშვებს...''

,,მე ვიცი, რა რთულია ახლა მოსწავლის მშობლობა. ზოგჯერ ჭკუიდან ვიშლებით...მასწავლებლები კი ვცდილობთ, სხვანაირი დავალებები დავავალოთ ბავშვებს...''

ყველასათვის ცნობილი პედაგოგი ვენენო მენაბდე სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელსაც სიტყვა-სიტყვით გთავაზობთ:

,,მე ვიცი, რა რთულია ახლა მოსწავლის მშობლობა. ზოგჯერ ჭკუიდან ვიშლებით, რადგან არ გვაქვს დრო, დროულად ჩავრთოთ ბავშვი ონლაინ გაკვეთილზე.

არ გვაქვს დრო, ამ სივრცეში ადაპტაცია გავუმარტივოთ პატარებს.

არ გვაქვს დრო, დროულად ავტვირთოთ შესრულებული დავალება.

არ გვაქვს ზედმეტი კომპიუტერი, რადგან ჩვენ თვითონაც ონლაინ ვმუშაობთ.

მასწავლებლები კი ვცდილობთ, სხვანაირი დავალებები დავავალოთ ბავშვებს,

ვსხედვართ და ვფიქრობთ, როგორ გავახალისოთ სახლში მსხდომი ბავშვები.

ვიგონებთ შემოქმედებით დავალებებს და გვიხარია.

ეს დავალებები კი მშობლებზე გადადის.

იმ მშობლებზე, რომელთა უმეტესი ნაწილიც კომპიუტერთან ზის და ან ჩუუუ ჩუუუს გაიძახის ან თვალებს აბრიალებს - ,,გაჩუმდით, სამსახურის ქოლი მაქვს" გამომეტყველებით.

და ამ დროს არსებობენ მშობლები, რომლებიც, მიუხედავად ამ თავს დამტყდარი საგიჟეთისა, გამხნევებენ და გეუბნებიან, რომ მას და მის შვილს გაუმართლათ, რომ შენ ხარ მასწავლებელი, გებოდიშებიან, დროულად ვერ გამოგზავნილი დავალებების გამო, ვერ მოზელილი პლასტილინის გამო, რომელიც წინა კვირაში დაავალე მის შვილს, დროულად ვერ ატვირთული დავალების გამო, გაკვეთლზე დაგვიანებით ჩართვის გამო...
ზოგი კი გწერს, რომ მადლიერია, რათა საშუალება მიეცა შვილთან ერთად პლასტილინი დაემზადებინა, სიზმრების დამჭერი დაემზადებინა,
გუაშებში მოსვრილიყო და მასთან ერთდ ეძერწა მოთხრობის პერსონაჟი...

ხოდა, რატომ ვწერ ამდენს? 

ახლა ძალიან ცუდ ხასიათზე ვარ.

კომპიუტერი გამიფუჭდა,

ტელეფონში ვითხრი თვალებს და ბოლო ნახევარ საათში უკვე მეორე წერილი წავიკითხე თბილი, მადლობითა და ღიმილით დაწერილი.

და გგონიათ, ისევ მანაღვლებს ის ლეპტოპი?

სულაც არა.

იმხელა ძალას მაძლევს უკან დაბრუნებული სიკეთე,

მთელი ღამე შემიძლია ვიჯდე და ვიფიქრო, როგორ გავახალისო ჩემი სახლში მყოფი 6, 7 და 8 წლის მოსწავლეები, რომლებიც ყოველი ჩართვისას მეზუზუნებიან, რომ არ მოსწონთ "შორს" ყოფნა და სკოლა ენატრებათ.

მიყვარხართ, ბავშვებო.''

წაიკითხეთ სრულად