Baby Bag

პედაგოგიური პრაქტიკის კვლევის ნიმუში

პედაგოგიური პრაქტიკის კვლევის ნიმუში

გთავაზობთ პედაგოგიური პრაქტიკის კვლევის ნიმუშს. კვლევა ხაშურის მუნიციპალიტეტის სოფელ ტკოცის საჯარო სკოლის დაწყებითი საფეხურის მასწავლებელმა, ლელა მეტრეველმა განახორციელა. ​Moms.ge-ს კვლევის ანგარიში სწორედ მან მიაწოდა. 

საკვლევი საკითხი იყო ეფექტური სტრატეგიების მნიშვნელოვნება წერის სწავლების პროცესში დაწყებითი საფეხურის მოსწავლეებთან. კვლევის მიზანი გახლდათ, იმ მეთოდებისა და სტრატეგიების დადგენა, რომლებიც დაეხმარებოდა მოსწავლეებს წერის სწავლების პროცესში გამოვლენილი ხარვეზების აღმოფხვრაში:

„კვლევაში ასახულია ჩემ მიერ განხორციელებული კვლევის შედეგად მოპოვებული შედეგები და დასკვნები, რომელთა ანალიზი იძლევა საშუალებას დავადგინოთ, როგორია მოსწავლეთა დამოკიდებულება წერის სხვადასხვა სტრატეგიისადმი, რამდენად განაპირობებს ეფექტურად შერჩეული მეთოდი წერის სწავლებისას მოსწავლეთა მოტივაციის ზრდას. კვლევის ანგარიში მოიცავს იმას, თუ რომელი მეთოდები და სტრატეგიებია ეფექტური წერის სწავლებისათვის დაწყებითი საფეხურის მოსწავლეებში. როგორ უნდა ვასწავლოთ წერა მოსწავლეებს? რომელია წერის სწავლების ყველაზე ეფექტური მეთოდები? ნამუშევარში განხილულია მეთოდოლოგია და მოცემულია კლევის შედეგების ანალიზი. კვლევის ანგარიშს თან ერთვის დანართის სახით კვლევისას გამოყენებული ტექსტები, მოსწავლეთა ნამუშევრები, ტესტის ნიმუშები, გამოკითხვის კითხვარი, გრაფიკული სქემები. ჩემს მოსწავლეებთან ჩატარებული კვლევის ანგარიშის შედეგად ჩამოყალიბებული დასკვნები და რეკომენდაციები, ვფიქრობ, საინტერესო იქნება, არა მარტო მესამე კლასის მასწავლებელთათვის, არამედ ზოგადად დაწყებითი საფეხურის პედაგოგებისთვის. მათი გათვალისწინებისა და სასწავლო პროცესში დანერგვის შედეგად ამაღლდება მოსწავლეთა მოტივაცია და გაიზრდება წერის სწავლების დონე დაწყებით კლასებში“, - აღნიშნულია ლელა მეტრეველის კვლევის შესავალში. 

იხილეთ კვლევა ბმულზე - ​ეფექტური სტრატეგიების მნიშვნელოვნება წერის სწავლების პროცესში დაწყებითი საფეხურის მოსწავლეებთან

ამავე თემაზე: ​როგორ უნდა განხორციელდეს პედაგოგიური პრაქტიკის კვლევა - მაგალითი

შეიძლება დაინტერესდეთ

​მასწავლებლის წერილი მასწავლებლებს

​მასწავლებლის წერილი მასწავლებლებს

დემოკრატიული კულტურის, ღირებულების, პრინციპისა და ფასეულობის გადაფასებას მოქალაქე ადრეული ასაკიდან უნდა იწყებდეს. სწორედ ესაა განვითარებული სამყაროს მთავარი თეზა, რომელზეც ღია, ტოლერანტული, მრავალფეროვნებასა და თანასწორობაზე დაფუძნებული საზოგადოებები დგანან. 

ამგვარ დღის წესრიგში მნიშვნელოვანია ვიცოდეთ, სად არის ჩვენი ადგილი და რა ფუნქციებით ვიყოთ შეიარაღებულნი. რადგან სწორედ ამ გზით შევძლებთ პასუხისმგებელ, ანგარიშგასაწევ, მოქალაქის ფორმირებას, რომელსაც აქვს შესაძლებლობა შეცვალოს უკეთესისკენ.

სწორედ რომ ჩვენზე, მასწავლებლებზეა დამოკიდებული როგორ საზოგადოებაში ვიცხოვრებთ და რა მოცემულობას შევქმნით. ჩვენ ხომ შეგვიძლია მნიშვნელოვანი წვლილი შევიტანოთ, პიროვნების ჯანსაღი ფორმირების პროცესში, ეს კი მეტად სახელმწიფოებრივი საქმიანობაა, რომელსაც უპასუხისმგებლოდ ვერ მოეკიდები.

ჩემთვის, არა როგორც იმ საგნის მასწავლებლისთვის, რომელსაც ვასწავლი (სამოქალაქო განათლება), არამედ როგორც, ზოგადად, მასწავლებლისთვის უმთავრესია შევქმნა ადამიანის ღირსებასა და თავისუფლებაზე დაფუძნებული სასწავლო გარემო და ვიხელმძღვანელო ყველა იმ კომპეტენციით, რომელიც მიმართული იქნება მოსწავლეში იმ უნარ-ჩვევებისა თუ ღირებულებითი სისტემის განვითარებისკენ, რომლის ქონაც აუცილებელია ჰუმანური ადამიანისთვის. გულწრფელად მჯერა და ვიცი კიდეც რომ სისტემაში მრავლად ხართ ამგვარად მოაზროვნე მასწავლებლები, რომლებიც ყოველდღიურად ებრძვით დოგმებსა და ფობიებს და უდიდეს როლი შეგაქვთ თავისუფალი, ღია, სოლიდარული, ტოლერანტი, მოქალაქის აღზრდის პროცესში.

რა ვიცით ადამიანის უფლებების სახელმწიფოსა და საზოგადოების შესახებ? როგორ გვესმის ეს ცნებები და საერთოდ რა ღირებულებების მატარებლები ვართ. მასწავლებელი, რომელიც თავად არაა თავისუფალი, ინფორმირებული, აქვს მიმღებლობის პრობლემა და იმ დამოკიდებულებებით ცხოვრობს, რომლითაც არა სხვისი უფლების დამცველი არამედ დამსჯელი და წამქეზებელი იქნება როგორ შეძლებს საკუთარი პროფესიული საქმიანობის განხორციელებას ისე, რომ არ მოახდინოს ფატალური ზეგავლენა ბავშვის ფსიქო-სოციალურ მდგომარეობაზე.

ზუსტად ამიტომ, ვფიქრობ, ყველა მასწავლებელი ვალდებული ვართ თავადაც გააზრებული გვქონდეს და სხვებსაც ვუზიარებდეთ ცოდნას იმის შესახებ, რომ:

1. ადამიანის უფლებები წარმოადგენს იმ მნიშვნელოვან ქვაკუთხედს, რომელზეც დგას სახელმწიფოს განვითარება და სტაბილურობა, ამიტომ აუცილებელია იმის აღიარება, რომ ყველა ადამიანს განურჩევლად მისი სქესისა, რელიგიური მრწამსისა, სექსუალური ორიენტაციისა თუ სხვა მახასიათებელისა აქვს უფლებათა მთელი სპექტრი, რომელთა დაცვაც სახელმწიფოს ვალდებულებაა და დაუშვებელია თავად სახელმწიფო უწყობდეს ხელს ადამიანთა ჩაგვრას, დისკრიმინაციას, გარიყვას.

2. ვალდებულები ვართ დავიცვათ თითოეული მოსწავლის უნიკალური მახასიათებლები და მივცეს მათ თვითგამოხატვის შესაძლებლობა, რადგან თუ ასე არ მოვიქცევით დავარღვევთ ადამიანის ფუნდამენტურ უფლებებს.

3. მჩაგვრელისა და დიქტატორის როლის მორგებით მხოლოდ უარყოფით დამოკიდებულებებს კი არ ვიწვევთ არამედ ხაზს ვუსვამთ ჩვენს არაპროფესიონალიზმს. (ჯანსაღი მეთოდებიც არსებობს საუკეთესო შედეგზე გასასვლელად).

4. ჩვენ ვზრდით მათ, ვინც უნდა იპოვნოს საკუთარ ადგილი და დანიშნულება სამყაროში თუ ყველაფერს გავაკეთებთ იმისთვის, რომ ხელი შევუშალოთ ამ პროცეს ან სხვა გზით წავიყვანოთ, ადამიანის უბედურების მიზეზიც შეიძლება გავხდეთ!

5. თუ გვაქვს არა ფობიური, არამედ ჰუმანური პასუხი დიდაქტიკურ შეკითხვებზე (ვინ აღვზარდო? რა ვასწავლო? როგორ ვასწავლო? ) იმაზე უფრო კარგი საქმეების კეთებას შევძლებთ, ვიდრე როდესმე წარმოგვედგინა.

და ბოლოს, პასუხისმგებლობა, რომელიც ამ პროფესიაში შესვლით ავიღეთ მხოლოდ ცოდნასა და გაგებას კი არ გვავალდებულებს, არამედ საუბარსაც პატივი ვცეთ ჩვენს პროფესიას ვიზრუნოთ მის განვითარებაზე და ვისაუბროთ იმ პრობლემებზე, რომლებიც მრავლად გვაქვს. მხოლოდ ამ შემთხვევაში შევძლებთ ჩვენი ყოველდღიური საქმიანობა სახელმწიფოებრივი მნიშვნელობის იყოს. 

ავტორი: მზეო შველიძე

წაიკითხეთ სრულად