Baby Bag

თამარ მახარაშვილი - მასწავლებელი თუ არ იქნა აღიარებული, დაფასებული, მოტივირებული, ვერანაირ რეფორმებს ვერ ექნება ძალა და ეფექტი

თამარ მახარაშვილი - მასწავლებელი თუ არ იქნა აღიარებული, დაფასებული, მოტივირებული, ვერანაირ რეფორმებს ვერ ექნება ძალა და ეფექტი

მასწავლებელი თუ არ იქნა აღიარებული, დაფასებული, მოტივირებული, ვერანაირ რეფორმებს ვერ ექნება ძალა და ეფექტი, რაც ძალიან კარგად გვაქვს გააზრებული, – ამის შესახებ საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების მინისტრის მოადგილემ, თამარ მახარაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „გადაწყვეტილება“ განაცხადა.

„იაკობ გოგებაშვილის დაბადების დღეს დაწესებული მასწავლებლის ეროვნული დღე არის ძალიან ემოციური და შთამბეჭდავი ყველა მასწავლებლისთვის და, ვფიქრობ, ამ ქვეყნის ნებისმიერი მოქალაქისთვის. სახელფასო პოლიტიკა, რომელიც მინისტრმა ბრძანა და რომელიც ჩვენი მხრიდან გაცხადდა, არის ასევე დიდი შრომის შედეგი და ღირსეული ანაზღაურებისკენ მიმავალი გზა. ასე შევაფასებდი ამ ამბავს“, – განაცხადა მახარაშვილმა.

მისი თქმით, უნდა დადგინდეს ანაზღაურების სამართლიანი პრინციპი და ასე უნდა მოხდეს მასწავლებლებისთვის მისი შეთავაზება, რადგან ამ ნაწილში უსამართლობის განცდა რიგ შემთხვევებში არის.

„ჩვენი ანაზღაურება უნდა დაეყრდნოს სამართლიანი გადანაწილების პრინციპს და ჩვენი ფორმულა სწორედ ამისკენ იქნება მიდრეკილი“, – განაცხადა მახარაშვილმა.

გადაცემის წამყვანის შეკითხვაზე, რა მოდელისკენ იხრება სამინისტრო ანაზღაურების რეფორმასთან მიმართებაში, თამარ მახარაშვილმა განაცხადა, რომ მასწავლებელმა უნდა აიღოს ხელფასი იმაში, რასაც ის საკლასო ოთახში აკეთებს, როგორც კონტაქტური, ისე არაკონტაქტური საათებისთვის.

„დღეს მასწავლებლებს ძალიან ხშირად, ორ, სამ და ოთხ სკოლაში უწევთ მუშაობა. მინისტრთან შეხვედრებისას მასწავლებლების დიდმა უმრავლესობამ ძალიან ალალად თქვა, რომ სტატუსის ასამაღლებელ გამოცდებს ხელფასის გასაზრდელად აბარებენ. მასწავლებელი მუდმივად უნდა ზრუნავდეს თავის პროფესიულ განვითარებაზე. ეს მისთვის აუცილებელი პირობაა, მაგრამ მასწავლებელს ღირსეული ანაზღაურებისთვის თუნდაც რამდენიმე ასეული ლარი რომ დაემატოს და ამისთვის მოსწავლეს მოსცილდეს, ვერ მოიცალოს იმისთვის, ვინც ჩვენთვის ყველაზე მთავარია, ვისთვისაც ვარსებობთ და ვშრომობთ, არ ივარგებს და ეს თემები ერთმანეთისგან უნდა გაიყოს. მოკლედ, პრინციპი არის მარტივი – ხელფასის მატება უნდა მოხდეს დამსახურების მიხედვით, სამართლიანობის პრინციპით. დღეს, რა თქმა უნდა, მე თქვენ ვერ წარმოგიდგენთ კონკრეტულ ფორმულას, რადგან ამ ფორმულის დეტალებზე ახლა არ ვაპირებთ საუბარს და თან, ეს არ არის თემა, რომელიც საბოლოოდ შემიძლია, აქ თქვენ წინაშე გამოვიტანო, მაგრამ ამ ფორმულას სახელად ჰქვია სამართლიანობა და სწორედ ამ პრინციპს გაჰყვება, იმის მიხედვით, თუ რამდენს ვიხარჯებით, როგორ ვიხარჯებით, რამდენ საათ გაკვეთილს ვატარებთ და ა.შ.“ – განაცხადა მახარაშვილმა.

მისივე თქმით, მასწავლებელთა ხელფასების 2024 წლის პირველი ივლისიდან გაზრდა სამინისტროს დიდი მონდომების შედეგია.

„მე ვიცი, რამხელა რუდუნება, სიყვარული და შრომაა ამაში ჩადებული, რომ მასწავლებლები გაგვეხარებინა. მთელი გუნდი, მთელი სამინისტრო, ჩვენი მინისტრის ხელმძღვანელობით, მართლაც ყველაფერს აკეთებს, რომ ეს გამოგვსვლოდა და ჩათვალეთ, გამოგვივიდა, რასაც ჩვენ ვამბობთ, ეს მოხდება პირველი ივლისიდან. ხშირად არის ხოლმე ეს უკუკავშირი, როგორ მოახერხებთ პირველი ივლისიდან. პასუხი არის – დიახ, მოვახერხებთ, ეს გვაქვს გათვლილიც და გააზრებულიც“, – განაცხადა თამარ მახარაშვილმა.

წყარო: ​1TV.GE

,,მასწავლებელთა საშუალო ხელფასი შეადგენდა 330 ლარს, დღევანდელი მონაცემებით საშუალო ხელფასი...
საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების მინისტრმა გიორგი ამილახვარმა მინისტრის საათის ფორმატში მასწავლებლის პროფესიის მხარდაჭერის მიზნით განხორციელებულ ინიციატივებზე და პედაგოგთა ახალ სახელფასო პოლიტიკ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს სჭირდება ჩარჩოები, იმიტომ, რომ მას სჭირდება სიმყარე,“ - ფსიქოლოგი ნინო ელბაქიძე

​​ფსიქოლოგი ნინო ელბაქიძე გადაცემაში „ რა დროს ძილია“ ბავშვის სწორად აღზრდისა და განათლების შესახებ საუბრობს. ნინო ელბაქიძე ერთმანეთისგან განასხვავებს სწავლებასა და განათლებას:

​განათლება არის ის, რაც გადარჩება დასწავლილის დავიწყების შემდგომ. სწავლება არის განათლების შემადგენელი ნაწილი. ის სამი მიმართულებით ახდენს ზეგავლენას. პირველი ეს არის ცოდნა და განვითარება ადამიანის, მეორეა საკითხისადმი დამოკიდებულება, რაც არაცნობიერის საკითხია უფრო მეტად. მესამე არის ქცევა, რითაც ვლინდება ადამიანის ცოდნა და დამოკიდებულება. ამ სამი მიმართულებით გვაქვს ფოკუსი აღებული სწავლების პროცესში. სწავლება უნდა იყოს განათლების მიღებაზე ორიენტირებული. უახლოეს წარსულში აზროვნებაზე ორიენტირება ნაკლებად იყო სწავლების პროცესში. ჩვენ უნდა გვესწავლა სწორი ან არასწორი აზრი. პიროვნებებს ერთმანეთისგან განგვასხვავებს უნიკალური აზროვნების სტილი. დღეს საბედნიეროდ აქცენტი კეთდება პიროვნების ინდივიდუალური აზროვნების სტილის მიღებასა და აზროვნების პროცესის წახალისებაზე, შესაბამისად უნიკალურობის მიღებაზე.“

ნინო ელბაქიძის თქმით, სასკოლო ასაკის ბავშვის თვითშემასებაზე ყველაზე დიდ გავლენას მისი ცოდნის მასშტაბები და ხარისხი ახდენს:

​სასკოლო ასაკის ბავშვისთვის თვითშეფასების საფუძველი ხდება, თუ რა იცის მან. თუ მანამდე არის „რა გამომდის“ ახლა მთავარი ხდება „რა ვიცი.“ კულტურული ღირებულებების ათვისებასაც ამ პერიოდში სწავლობს ბავშვი. ამ დროს დიდი სიფრთხილეა საჭირო, რადგან უფროსებს გვაქვს პასუხისმგებლობა აღებული, რადგან ჩვენ ამ პროცესში შეგვაქვს წვლილი."

ნინო ელბაქიძე განმარტავს, რომ მასწავლებელი და მშობელი განმავითარებელ ობიექტებს წარმოადგენენ, რომლებიც ბავშვის ცხოვრებაში უმთავრეს როლს ასრულებენ:

​მასწავლებელიც და მშობელიც არიან განმავითარებელი ობიექტები. მათ უბრალოდ სხვადასხვა როლი აქვთ ბავშვის ცხოვრებაში. პოზიტიური აღზრდის საფუძველი არის კეთილგანწყობილი გარემოს შექმნა და ბავშვის პიროვნების მიღება. პოზიტიური აღზრდა არ გულისხმობს, რომ ბავშვს არ მივცე შენიშვნა, ბავშვს სჭირდება ჩარჩოები, იმიტომ, რომ მას სჭირდება სიმყარე. როდესაც ბავშვს ვაძლევთ შენიშვნას, ამის ფონი უნდა იყოს მისი პიროვნებისადმი კეთილგანწყობა და ფოკუსი მის ქცევაზე. პოზიტიური აღზრდის დროს დასჯის მაგალითი შემდეგია: „იმიტომ, რომ დღეს შენ ეს ასე გააკეთე, მაგრამ იცოდი, რომ არ უნდა გაგეკეთებინა, ჩვენ ვერ გავისეირნებთ.“ დასჯა არის ბავშვისთვის სასურველის მოკლება.“

„ჰიპერმზრუნველობა არის ძალადობის ერთ-ერთი ფორმა, როდესაც შენ არ უშვებ შენი მარწუხებიდან შვილს. ამ შემთხვევაში უფრო მშობლები არიან ხოლმე ამის განმახორციელებლები. მიზეზი თითქოს პოზიტიურია: ​„მე მასზე ვზრუნავ.“ აქ ზღვარის დაწესება ცალკე საკითხია. მაგ. არ აძლევ ბავშვს შესაძლებლობას, რომ თავად გადაჭრას რაღაც ამოცანები. ბავშვი პატარაა, არ იცის თასმის შეკვრა, წვალობს, ახლა სწავლობს ამას. დედა მიდის და ეუბნება: „მოიცადე, მე გავაკეთებ.“ ზოგჯერ ბავშვი ვერ ახერხებს დამოუკიდებლად მიირთვას საჭმელი, არ უსწავლია ჯერ და ამას დედა აკეთებს მის ნაცვლად. ამ დროს მშობელი ასუსტებს ბავშვის შესაძლებლობებს. ამ ქცევით მე გეუბნები: „იმას, რაც შენ არ შეგიძლია, მე ვაკეთებ შენ მაგივრად.“ აუცილებელია ბავშვს ვაჩვენოთ კონკრეტული საქმე როგორ კეთდება, შემდეგ მასთან ერთად ვცადოთ გაკეთება. მესამეა, რომ მე მას სრულად მივენდო, ვაღიარო მისი შესაძლებლობა და დავანახო ავტორიტეტმა, რომ მჯერა მისი. ამავდროულად მნიშვნელოვანია ვუთხრათ ბავშვს, რომ თუ დავჭირდებით, მასთან ვართ,“ - აცხადებს ნინო ელბაქიძე.

წყარო: ​რა დროს ძილია

წაიკითხეთ სრულად