Baby Bag

გამოცდები ჩატარდება ყოველწლიურად და სტატუსშეწყვეტილ მასწავლებლებს არ შეეზღუდებათ მასში მონაწილეობის და კვალიფიკაციის დადასტურების უფლება, ამ გზით დაბრუნდებიან სკოლაში

გამოცდები ჩატარდება ყოველწლიურად და სტატუსშეწყვეტილ მასწავლებლებს არ შეეზღუდებათ მასში მონაწილეობის და კვალიფიკაციის დადასტურების უფლება, ამ გზით დაბრუნდებიან სკოლაში

სტატუსშეწყვეტილი მასწავლებლების პრობლემებზე და მათი გადაჭრის გზებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების ეროვნული ცენტრის მასწვლებლის პროფესიის რეგულირების პროგრამის ხელმძღვანელი ხათუნა ბარაბაძე.

- მასწავლებლები გვწერენ, რომ ბოლო 2 წლის განმავლობაში მაღალმთიან რეგიონებში არ მიეცათ ონლაინ ტრენინგებში ჩართვის საშუალება და ამის გამო ვერ დაადასტურეს კომპეტენცია. იქნება თუ არა რამე შეღავათი ასეთ მასწავლებლებზე?

- ხარისხიანი მასწავლებელი ყველა რეგიონშია საჭირო, თუმცა მინდა აღვნიშნო, რომ ბოლო ცვლილებით, რომელიც ახლა მიმდინარეობს განათლებისა და მეცნიერების მინისტრის ინიციატივით, თუ ერთი კრედიტი მაინც აქვს მიღებული მასწავლებელს საგნობრივ და პროფესიული უნარების გამოცდაზე, ანუ კომპეტენცია დადასტურებული აქვს მინიმუმ ერთ კრედიტ ქულაზე, მას აქვს უფლება, სკოლაში დარჩეს და გააგრძელოს საქმიანობა. 2017 წლიდან დაიწყო კომპეტენციის დადასტურება და გამოცდის ჩაბარების ვალდებულება 2010 წლიდან არის, ასე რომ, მათ საკმაოდ დიდი დრო ჰქონდათ, გამოცდა ჩაებარებინათ მინიმუმ ერთ კრედიტ ქულაზე.

- თუ გაუშვებთ მაღალმთიანი რეგიონის მასწავლებლებს, არსებობს რამე პროგრამა, რისი საშუალებითაც თბილისიდან ან სხვა დიდი ქალაქიდან წავლენ ახალი პედაგოგები იქ?

- ასე არ არის დიფერენცირებული მაღალმთიანი რეგიონების მასწავლებლები და სხვა მასწავლებლები. მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების ეროვნულ ცენტრში არსებობს მიზნობრივი პროგრამა, რომელიც სწორედ ითვალისწინებს მაღალმთიან რეგიონებში, შორეული სოფლების მასწავლებლების დეფიციტური კადრების შევსებას, ასეთი პროგრამა მუშაობს „ასწავლე საქართველოსთვის“, თუმცა მეტსაც გეტყვით, თუ მოხდა ისე, რომ დეფიციტური აღმოჩნდა კადრი და ვაკანსია ვერ შეივსო, მაშინ სკოლას აქვს უფლება და არა ვალდებულება, იგივე მასწავლებელთან გააფორმოს ხელშეკრულება, ვაკანსიის შევსებამდე. საგაკვეთილო პროცესი რომ არ ჩაიშალოს, ამისთვის არის შემოტანილი ეს რეგულაცია. უკვე მუშაობს ეს პროგრამა და სტატისტიკის მიხედვით 200-მდე მასწავლებელია ჩართული 2009 წლიდან და შესაბამისად არის დასაქმებულიც საჭიროების მიხედვით. რესურსცენტრიდან და სკოლიდან უნდა იყოს მოთხოვნა და ამის შემდეგ მოხდება კადრის შევსება. რაც შეეხება იმას, რომ თავად სკოლაში ვაკანტური ადგილი გაჩნდება თუ არა, პირველ რიგში, თავად სკოლაში კათედრაზე უნდა მოხდეს განაწილება. მას შემდეგ რაც ყველა მასწავლებელი შესაბამის საათებს მიიღებს, თუ მაინც გამოცხადდება ვაკანსია, ბუნებრივია, უნდა დაველოდოთ კონკურსის შედეგებს. შესაძლოა, შარშან არ იყო მსურველი, მაგრამ თაობები იზრდება და წელს შეიძლება გაჩნდა კადრი, რომელმაც დაადასტურა კომპეტენცია. თუ ასე არ მოხდა, ამის შემდეგ მოგვმართავს სკოლა და მივლინებული იქნება პედაგოგი, აუცილებლად მოხდება შევსება. ეს არის დამატებითი პროგრამა და სკოლის ხელშეკრულებასთან ერთად სახელმწიფო აძლევს დანამატს ხელფასზე.

- როგორ აპირებთ საბუნებისმეტყველო საგნებში (სადაც ძალიან მცირეა დაინტერესება ახალი თაობის მხრიდან) სტატუსშეწყვეტილი მასწავლებლების ჩანაცვლებას?

- საბუნებისმეტყველო საგნების პრობლემა არა მარტო საქართველოში, არამედ მთელს მსოფლიოში დგას. ფიზიკის მასწავლებლების პრობლემა საკმაოდ სერიოზულია. საგნობრივი ჯგუფის მასწავლებლები უნდა მომზადდეს. ერთ-ერთი გამოსავალი სწორედ ესაა, რომ ეროვნული სკოლის ფარგლებში შეიძლება ადგილობრივი მასწავლებლების გადამზადება მოხდეს მასწავლებელსთა პროფესიული განვითარების ეროვნული ცენტრის მიერ. დაწყებულია ამ საგნობრივი ჯგუფის მზადების პროცესი. რამდენადაც ჩემთვის ცნობილია, ერთი ნაკადი ასეთი მასწავლებლებისა უკვე გადამზადდა და ეს პროცესი კვლავ გაგრძელდება.

- უფრო მეტი რომ გვითხრათ სტატუსშეწყვეტილი მასწავლებლების ბედზე და მათ სამომავლო განვითარების გეგმებზე?

- ასეთმა მასწავლებლებმა უნდა ჩააბარონ თავიანთი საგნობრივი გამოცდა, დაიბურნონ სტატუსი და აიმაღლონ კომპეტენცია, ამით ისინი დაბრუნდებიან სასკოლო სივრცეში. შეიძლება ეს მოხდეს იმავე სკოლაში, ან იქ, სადაც იქნება გამოცხადებული ვაკანსია. გამოცდები ჩატარდება ისევ, ყოველწლიურად და მათ არ შეეზღუდებათ გამოცდაში მონაწილეობის და კვალიფიკაციის დადასტურების უფლება და ამ გზით დაბრუნდებიან სკოლაში. მასწავლებლის სახლის დახმარებას რაც შეეხება, ის არის მოქმედი მასწავლებლებისთვის და არა სკოლაში არმყოფთათვის. მასწავლებლის პროფკავშირში ქალბატონმა მაია კობახიძემ გააკეთა განცხადება, რომ მზად არიან გამოცდებისთვის მოსამზადებლად უსასყიდლოდ მოემსახურონ ყველა მასწავლებელს, როგორც მოქმედს, ისე სტატუსშეწყვეტილს.

ესაუბრა ელენე ოვაშვილი

შეიძლება დაინტერესდეთ

ოჯახის როლი მომავალი თაობის აღზრდაში

ოჯახის როლი მომავალი თაობის აღზრდაში

ოჯახი და ოჯახური აღზრდა ადამიანის სოციალიზაციის მიკროფაქტორთა სიაში უპირველესია და ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანია. იგი მომავალი თაობის სოციალიზაციის ყველაზე მძლავრი ინსტიტუტია, სადაც ხდება მოზარდი თაობის ჩამოყალიბება.

ოჯახი ვალდებულია, ბავშვს მთელი ცხოვრების გზაზე „სამყოფი“ აღზრდა მისცეს. ოჯახის პასუხისმგებლობა ჯერ კიდევ ბავშვის მუცლად ყოფნის პერიოდიდან იწყება და ცხოვრების ბოლომდე გრძელდება. სკოლამდე მთელი პასუხისმგებლობა ოჯახს ეკისრება, თუმცა სკოლის პერიოდში და შემდგომაც ეს ფუნქცია სრულიადაც არ კნინდება, პირიქით, კიდევ უფრო იზრდება. ასე რომ, როგორც უკვე აღვნიშნე, ოჯახი ბავშვისთვის ყველაზე პირველი და უმთავრესი სკოლაა. ცხადია ყველა მშობლის სურვილია, აღვზარდოთ ჯანსაღი შვილები-ჯანსაღი სხეულით, ჯანსაღი ფსიქიკით და ჯანსაღი ურთიერთობებით, რაც დღეისდღეობით საკმაოდ გართულებულია, თუმცა მშობლებს ვურჩევდი, სერიოზულად მოეკიდონ შვილების აზრებს და გრძნობებს, დაინტერესდნენ მათი საქმიანობით, იდეებით, პრობლემებით, აჩვენონ, რომ მათთვის მნიშვნელოვანია ყველაფერი, რასაც ისინი ფიქრობენ და აკეთებენ, წაახალისონ, ხაზი გაუსვან იმას, რაც კარგად გამოსდის და არა იმას, რაც არ გამოსდის, ასწავლონ ბავშვს ზრუნვა, ზრუნვა მშობლებსა და ერთმანეთზე, ასწავლონ თანაგრძნობა, დაეხმარონ იმაში, რომ გაუგონ ადამიანებს და გაუჩნდეთ მათი დახმარების სურვილი, შეეცადონ, ბავშვმა თავი იგრძნოს საჭირო და მნიშვნელოვან პიროვნებად. თუ ადრეული ასაკიდან დავაკისრებთ მისი უნარების შესაბამის მოვალეობებს, ამით საკუთარი ძალების რწმენასაც განუმტკიცებთ და ხელს შევუწყობთ მასში პასუხისმგებლობის გრძნობის განვითარებას და რაც ყველაზე მთავარია ეცადონ, ხშირად აგრძნობინონ შვილს, რომ უყვართ და პატივს სცემენ მის პიროვნებას. რა თქმა უნდა, ეს ყველაფერი არ არის საკმარისი აღზრდისთვის, მაგრამ ზემოთ ჩამოთვლილი დებულებები დაეხმარება მშობლებს შვილებთან ჯანსაღი ურთიერთობის და კომუნიკაციის დამყარებაში, რაც ჩემთვის ყველაზე მთავარია, რადგანაც მშობლებთან გაუცხოვება ბავშვის არასწორი აღზრდის ერთ-ერთი ყველაზე ღრმა საფუძველია, რადგანაც მშობლებთან გაუცხოვებული ბავშვი მარტივად ექცევა სხვა ადამიანთა გავლენის ქვეშ, ეს გავლენა კი შეიძლება დადებითიც იყოს და უფრო მეტ შემთხვევაში უარყოფითიც.

ოჯახის როლის მნიშვნელობაში ისიც კი გვარწმუნებს, რომ მისი როლის უგულებელყოფა თვით სპარტის დესპოტურმა სკოლამაც კი ვერ შეძლო. დიახ, სწორედ ოჯახში სწავლობს ბავშვი ფუნდამენტურ ღირებულებებს, ბავშვი ოჯახში ვითარდება, იზრდება და საზოგადოების წევრად ყალიბდება. სწორედ ოჯახში, ამ პატარა ორგანიზმში უყალიბდება ბავშვს ზრდილობა, ზნეობა, ეტიკეტი და კარგი ქცევა. ოჯახში სწავლობენ უფროსებისადმი პატივისცემას, პატარებისადმი გულისხმიერებას, მეგობრებისადმი გულითად და ჰუმანურ მოპყრობას. თუ ადამიანი ოჯახში სათნოებას არის მოკლებული და არ იღებს შესაბამის აღზრდას, საზოგადოებას პრობლემებს უქმნის. მგრძნობიარე და სხვების პატივისმცემელი ადამიანი მხოლოდ ჰარმონიულ, სიყვარულითა და ზრუნვით სავსე ოჯახურ გარემოში შეიძლება აღიზარდოს. ბავშვის აღზრდაზე მნიშვნელოვან გავლენას ახდენს მშობლების როლი და მათი დამოკიდებულება. ასეთ გარემოში აღზრდილი თაობები არიან გაწონასწორებული და საზოგადოებისათვის სასარგებლო. არაჯანსაღ ოჯახში აღზრდილი ბავშვი კი შესაძლოა სოციალიზაციის მსხვერპლიც კი გახდეს, რაც, სამწუხაროდ, არც თუ ისე იშვიათია, ამას, რა თქმა უნდა, მრავალი ფაქტორი განაპირობებს, მაგრამ ერთ-ერთი მიზეზი შემდეგია: დღევანდელი თანამედროვე ოჯახი ჩართულია საზოგადოებრივი ცხოვრების მრავალ სფეროში. სამწუხაროდ, ოჯახის შიდა ფსიქოლოგიურ კლიმატზე მოქმედებს როგორც პოლიტიკური, ისე სოციალურ-ეკონომიკური ფაქტორები, თავისუფალი დროის უქონლობა, მუდმივი აუცილებლობა დამატებითი შემოსავლის ძიებისა, დაძაბულობა და სტრესი. ფსიქოლოგიური გადატვირთვა გამოიხატება იმაში, რომ მშობლები ხშირად არიან გაღიზიანებული, დაღლილი და ზოგჯერ უარყოფითი ემოციების მსხვერპლნი არიან ბავშვები. ამგვარად, ბავშვების განწყობა, ხასიათი მთლიანად დამოკიდებული ხდება მშობლების განწყობაზე და ხასიათზე, რაც საბოლოო ჯამში ცუდად აისახება ბავშვის ფსიქოლოგიაზე და მის ურთიერთობებზე მშობლებთან, მეგობრებთან და ა.შ.

აგრეთვე, დედ-მამას შორის ურთიერთობა და მათი ზნეობრივი დონე ისეთი ფაქტია, რომელიც ყველაზე მეტად მოქმედებს მოზარდის ჩამოყალიბებაში. იმ შემთხვევაში, თუ მშობლები თავიანთი საქციელით ბავშვის გონებაში ტოვებენ კვალს, როგორც უპასუხისმგებლო ადამიანები, მატყუარები, მოზარდის ცნობიერებიდან ამ კვალის ამოშლა ძალიან ძნელია, ხშირ შემთხვევაში კი სრულიად შეუძლებელიც კი. ამის გამო მშობელი ვალდებულია, იმ უსაზღვრო სითბოსა და სიყვარულთან ერთად ბავშვს კარგი ადამიანობის მაგალითიც უჩვენოს, რადგან მშობელი შვილისთვის გარკვეულ ასაკამდე ავტორიტეტია და ბაძავს მის ყველა ქმედებას, ასე რომ, თავად მშობელმა უნდა გადაწყვიტოს საკუთარი შვილის ცხოვრებაში, იგი გმირი იქნება თუ ანტაგონისტი.

ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ფაქტორია ბავშვის ასაკობრივი თავისებურებების გათვალისწინება, რადგან სწორედ ამაზეა დამოკიდებული ბავშვის ფიზიკური, გონებრივი და სოციო-ვოლიტური განვითარება, ოჯახური აღზრდაც სწორედ ამ ყველაფერს უნდა შევუფარდოთ და გავითვალისწინოთ თითოეული ასაკის შემთხვევაში ბავშვის/მოზარდის შინაგან სამყაროში მიმდინარე პროცესები. აქ კი უკვე მშობლის განათლების მნიშვნელობა იწევს წინა პლანზე, რადგანაც ხშირად მშობლებს არ ესმით მათი შვილის ქცევის მიზეზი, ამისი პასუხი კი მარტივია - მისი ასაკობრივი თავისებურებები.

კიდევ ერთი პრობლემა, რომელიც ცუდ გავლენას ახდენს მოზარდის შემდგომ სოციალურ განვითარებაზე არის მშობელთა ჰიპერმზრუნველობა, მისი გახანგრძლივებული „ბავშვურობა“, ცხოვრების სირთულეებისადმი მოუმზადებლობა, დამოუკიდებლად პრობლემების გადაჭრის უუნარობა, რის შედეგადაც ის ადვილად ექცევა უფრო გამოცდილი მეგობრების გავლენის ქვეშ და არ შესწევს უნარი თავად მიიღოს მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებები, გაუმკლავდეს ცხოვრების სირთულეებსა და გამოწვევებს, მოახდინოს საკუთარი შესაძლებლობების რეალიზება, რამაც საბოლოო ჯამში უკვე ზრდასრულ ასაკში მისი ლუმპენობაც კი შეიძლება გამოიწვიოს.

საბოლოოდ, ზემოთ აღნიშნული საკითხები ოჯახისა და ოჯახური აღზრდის შესახებ, რა თქმა უნდა, არასრულია და ეს საკითხი ამოუწურავია. მე შევეხე ყველაზე საინტერესო რამდენიმე საკითხს და ვეცადე წარმომედგინა მათი დადებითი და უარყოფითი მხარეები, შევეცადე წარმომედგინა ოჯახის უდიდესი მნიშვნელობა ბავშვის მომავალი სოციალური განვითარების კუთხით. ასე რომ, კიდევ ერთხელ შევაჯამებ და ვიტყვი, რომ ოჯახი შესაძლოა იყოს საუკეთესო და სახიფათო გარემო ბავშვის სოციალიზაციის პროცესში, რაც ყველა მშობელმა უნდა გაიაზროს საკუთარ შვილთან ურთიერთობის პროცესში.

ავტორი: ლიკა ბაბლუანი
წაიკითხეთ სრულად