Baby Bag

„ვიცნობ ადამიანებს, რომლებსაც 45 წლის ასაკში უწევთ ნებართვის აღება მშობლებისგან, რომ თავის ცხოვრებაში მიიღონ მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებები,” - ჟურნალისტი თამუნა გომართელი

„ვიცნობ ადამიანებს, რომლებსაც 45 წლის ასაკში უწევთ ნებართვის აღება მშობლებისგან, რომ თავის ცხოვრებაში მიიღონ მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებები,” - ჟურნალისტი თამუნა გომართელი

ჟურნალისტმა თამუნა გომართელმა ქართული მენტალიტეტისთვის დამახასიათებელი თავისებურებების შესახებ ისაუბრა:

„მენტალიტეტი ადამიანში ფორმირდება ბევრი რამის შედეგად. პირველი არის ოჯახის წიაღი, მეორე - მშობლების მაგალითი, მესამე - შთაბეჭდილებები და ინტელექტი, ერუდიცია, წიგნიერება. ყველაზე მთავარი არის ოჯახი. ძალიან კარგია, რომ სიკვდილამდე ვართ უზომოდ მიჯაჭვული ოჯახზე, ვზრუნავთ მშობლებზე, სირცხვილია და გასაკიცხია, რომ არ გამოიჩინო ყურადღება მშობლების მიმართ, მაგრამ ამ მედალს მეორე მხარეც აქვს. ვიცნობ ადამიანებს, რომლებსაც ​45 წლის ასაკში უწევთ ნებართვის აღება მშობლებისგან, ნათესავებისგან, მეზობელი ლამარასგან, რომ თავის ცხოვრებაში მიიღონ მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებები და რამე შეცვალონ.“

თამუნა გომართელის თქმით, მამაკაცებსა და ქალებს საზოგადოებამ კონკრეტული ფუნქციები მიანიჭა და განუსაზღვრა, რა უნდა აკეთონ:

„მამაკაცებსა და ქალებს საზოგადოებამ მივანიჭეთ კონკრეტული ფუნქციები. გენდერის მხრივ განვუსაზღვრეთ მათი საკეთებელი საქმეები. მოლოდინებიც განსხვავდება. მე ვიცნობ ადამიანს, რომელსაც არ აქვს ორატორული ნიჭი, არ არის თამადა, არ უყვარს თრობა და ღვინო, მაგრამ ეს ხომ არამამაკაცურია, რომ სუფრაზე სადღეგრძელო არ თქვას.“

„ტრადიციები ჰგავს ერთ დიდ სკივრს, რომელშიც ადამიანები მთელი ცხოვრების განმავლობაში დაგროვილ ნივთებს ყრიდნენ. პრობლემა ის კი არ არის, რომ ეს სკივრი არსებობს. პრობლემა ის არის, რომ ჩვენ არასდროს აზრად არ მოგვდის, რომ ეს სკივრი დავალაგოთ. არასოდეს შევდგებით საზოგადოებად, ვერ გავიზრდებით, თუ არ გადავხედავთ, რა გვჭირდება იქიდან და რა - არა,“ - აღნიშნულ საკითხზე თამუნა გომართელმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „პრაიმშოუ“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პრაიმშოუ“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მიერ ბავშვებისთვის არჩევანის თავისუფლების შეზღუდვის პრობლემაზე ისაუბრა:

„ნორმალური განვითარების ბავშვი ისეთი არსებაა, რაზეც არ უნდა ატარო, ყველაფერზე სიხარულით წავა და ასე თუ ისე ყველაფერს აითვისებს, მაგრამ ეს მისი არჩევანი არ არის. შეიძლება მეც მინდა, რომ ჩემი შვილი მუსიკაზე დადიოდეს, მაგრამ ორი წლის ასაკიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რა არის არჩევანის გაკეთება.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, სამი წლის ბავშვი თუ ჭამისას ჭირვეულობს, მას შეზღუდული არჩევანი უნდა შევთავაზოთ:

​როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით: „აირჩიე რას შეჭამ, ფაფას თუ კვერცხს?!“ ეს არის შეზღუდული არჩევანის სტრატეგია. დაუშვათ გეუბნებათ, რომ კვერცხს შეჭამს და მერე ამბობს, რომ არა, გადაიფიქრა. თქვენ მის არჩევანს პატივს სცემთ და ეუბნებით: „ძალიან ვწუხვარ, მაგრამ მე კვერცხი მოგიმზადე და სხვა საშუალება არ მაქვს." რატომ არის ჩვენს საზოგადოებაში, რომ თავის საქციელზე პასუხს არავინ არ აგებს? შემოეჭამა, შემოეპარა და ა.შ. ეს ტერმინი აქედან მოდის, რომ მე არ მინდოდა, მაგრამ ასე გამოვიდა. ვიღაცამ გააკეთა შენ მაგივრად, ვიღაცამ აირჩია შენ მაგივრად. მოზრდილობის ასაკამდე მშობლები ირჩევენ შვილების მაგივრად. შედეგი არის უპასუხისმგებლო მოზრდილი.“

„როდესაც სკოლაში ბავშვი სხვადასხვა წრეზე მიმყავს, ჩვენ ერთად უნდა ავირჩიოთ. მშობლები ხშირად მეუბნებიან, რომ ბავშვი 5-10 წრეზე დაჰყავთ. უხარია ბავშვს და არ იღლებაო, მშობელი მეუბნება. ჩვენ ბავშვის ფიზიკური მდგომარეობაც უნდა გავითვალისწინოთ. კი უხარია ეს ბავშვს 7-8 წლის ასაკში, მაგრამ მისი რესურსი სასრულია. ათას ადგილას ვერ ირბენს და მერე 9 საათზე გაკვეთილების მომზადებას ვერ დაიწყებს ეს ბავშვი. როდესაც მასწავლებელი მიგეგმავს, რომ 10-12 წიგნი უნდა წაიკითხო ზაფხულში, მე, როგორც ბავშვს ინტერესი დამეკარგება,’- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად