Baby Bag

„ჩემი მეუღლე არის ჩემზე ცხრა წლით უმცროსი. ალბათ, არ უნდა ვთქვა, მაგრამ მჯერა, რომ ქალი არის თავისუფალი,“ - თეა წულუკიანი

„ჩემი მეუღლე არის ჩემზე ცხრა წლით უმცროსი. ალბათ, არ უნდა ვთქვა, მაგრამ მჯერა, რომ ქალი არის თავისუფალი,“ - თეა წულუკიანი

საქართველოს კულტურის, სპორტისა და ახალგაზრდობის მინისტრმა თეა წულუკიანმა მეუღლისა და ქალიშვილის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ქალიშვილთან მეგობრული და თბილი ურთიერთობა აქვს:

„ის ფაქტი, რომ ჩემი შვილი 42 წლის ასაკში შემეძინა, ეს ძალიან დიდი წყალობაა ღვთის. ამიტომ მგონია, რომ უფრო მარტივად შევძელი კარგი დედობა. 20-25 წლის ასაკში, მგონია, რომ საშინელი დედა ვიქნებოდი. არ მგონია, რომ ადრეულ ასაკში დედობისთვის მზად ვიქნებოდი. მეამაყება, რომ მიუხედავად ამ სამსახურისა, შევძელი მეგობრული ურთიერთობის დამყარება და კავშირის გაჩენა, რაც დედაშვილობასა და მშობლობაში ადრეული ასაკიდან არის უმნიშვნელოვანესი, რომ ზემდგომი იერარქივით კი არ ექცეოდე შვილს, არამედ იყო თანასწორი მეგობარი. ამავდროულად მნიშვნელოვანია მას გაუჩნდეს სურვილი, რომ მოგისმინოს.“

თეა წულუკიანის თქმით, ის თვალს უსწორებს იმ დიდ ტვირთს, რასაც ღირსეული მშობლობა ჰქვია:

„მგონია, რომ შეძლებისდაგვარად თვალს ვუსწორებ იმ დიდ ტვირთს, რასაც ჰქვია ღირსეული მშობლობა. ვატყობ, რომ თუ ზედმეტად დიდხანს დარჩა ჩემს გარეშე, დამცინავი ხდება ხოლმე. ამ ბოლო დროს დამცინავი ხმით მეუბნება: „ქალბატონო თეა“ და ვხვდები, რომ გაბრაზებულია.“

„ჩემი მეუღლე არის ჩემზე ცხრა წლით უმცროსი. ალბათ, არ უნდა ვთქვა, მაგრამ მჯერა, რომ ქალი არის თავისუფალი. ის არის კარგი ადამიანი და ალბათ, ეს არის ერთ-ერთი ყველაზე დიდი რამ, რაშიც გამიმართლა. უნდა ვაღიაროთ, რომ ყველა მამაკაცს თავისი მეუღლე ურჩევნია უფრო მეტად შინ, ვიდრე გარეთ. ის, რომ ეს ყველაფერი აიტანო, რასაც ის იტანს, ეს ძალიან რთულია, ვაღიარებ. ძალიან ბევრი შეურაცხყოფა, კრიტიკა, სხვადასხვა ტიპის უხამსი შენიშვნა, რა თქმა უნდა, ეს ისმის და არავინ არ არის ყრუ. მას მართლაც ტაშს ვუკრავ, იმიტომ, რომ ამის ატანა არ არის ადვილი. ასეთი ვარ და რა ვქნა?! მადლიერი ვარ, რომ ამ ყველაფერს ის იტანს და არის ძალიან კარგი მეუღლე, ძალიან კარგი მამა,“ - აღნიშნულ საკითხზე თეა წულუკიანმა ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „საღამოს პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„საღამოს პოსტი“


არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ჩემს შვილებს თავიდანვე ვაჩვევ იმას, როგორ უნდა მოეპყრონ ქალბატონებს და იყვნენ ჯენტლმენებ...
​დიზაინერმა ანუკი არეშიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ შვილებთან ურთიერთობისა და მათი აღზრდისას გამოყენებული მიდგომების შესახებ ისაუბრა:„ყველაზე დიდი სირთულე, რომელიც დედობას ახლავს...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა... ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს ფესვები გაუფუჭდება,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, რომ დასჯა არ გამოიყენონ ბავშვის აღზრდის მეთოდად:

„რა არის დასჯა საერთოდ? ბავშვი ჩვენს ნორმებში არ მოექცა და იმის გამო, რომ მან გააცნობიეროს ეს, მას რაღაც უფლებებს ვართმევთ. არ გავუშვი ბავშვი სასეირნოდ, არ ვუყიდე ნაყინი. გაბრაზებული ვარ ამ დროს. კუთხეში დავაყენე, შეიძლება გავულაწუნე კიდეც. თუ ვინმე გონიერი ადამიანი ამაში აღზრდის ნატამალს ხედავს, გააგრძელოს ეს საქმე. რა ხდება კუთხეში დამდგარი ბავშვის თავში ამ დროს?! ერთხელ აეროპორტში დიდხანს მოგვიხდა ცდა. 3 წლის გოგო მამას ჰყავდა დაყენებული კუთხეში და უყვიროდა: არ გამოხვალ, ვიდრე არ მიხვდები, რა გააკეთე! რაგვარად მიხვდეს 3 წლის ბავშვი, რა გააკეთა ამისთანა. არადა ეხვეწება დედას, გამომიშვი, მაპატიეთო და მამა სჯის. ამას რა დავარქვა მე? იტყვის მამა, რომ მე ბავშვი მიყვარსო? არ უყვარს! დედა, რომელიც არ ეხმარება ბავშვს, იტყვის მიყვარსო? არ შეიძლება სიყვარულის შეწყვეტა!

შეურაცხყოფა, დამცირებაა დასჯა. ამ პირობებში ის სანუკვარი პროცესი, რასაც აღზრდა ჰქვია, აღარ არსებობს. ისიც იმსხვრევა, რასაც მივაღწიე. დასჯა არ არის აღზრდის მეთოდი. ბავშვი სიყვარულში უნდა გაზარდო, რომ მოსიყვარულე გაგიხდეს. ბავშვი კი არ უნდა დასაჯო, სინდისთან უნდა მიიყვანო, რომ იმან თავისი თავი თუ უნდა თვითონ დასაჯოს. თვითონ ვკითხოთ, შეაფასე რაც მოხდა, როგორც მოხდა, ის გააკეთე რაც საჭიროა. თვითაღზრდამდე მივიყვანოთ ბავშვი, თვითგანცდამდე, რომ რატომ გავაკეთე მე ეს.

დაანებეთ ამ დასჯას თავი. თუ დასჯა გინდათ ბავშვისა, ჯერ თქვენ დადექით კუთხეში და საკუთარი თავი დასაჯეთ. განა ცოტა გაქვთ ჩადენილი დანაშაული?! ერთმა ბავშვმა ინატრა, იქნებ ისეთი შენობები ააშენოთ, რომ კუთხე არ ჰქონდეს ამ შენობებსო, რადგან მშობლები სულ კუთხეში მაყენებენო. ხომ ყველამ იცით, რომ მშობლის მაგალითი აღზრდის ძალაა. მიეცით ეს მაგალითები. დასჯას მისცემთ, დაგსჯით მერე შვილი თქვენ. დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა. ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს, თუ ბებიამ, ბიძამ, მასწავლებელმა არ გადაარჩინა, ფესვები გაუფუჭდება. სიტყვა დასჯა პედაგოგიკაში არ უნდა არსებობდეს. ბავშვი რაღაც ცუდს აკეთებს? მე შემიძლია ავუხსნა მას, რა მოჰყვება ამას. 3-5 წლის ბავშვი დამიჯდება და მომისმენს, თუ წყნარად ველაპარაკები. ის იფიქრებს ამაზე, შეწუხდება, შეიძლება იტიროს. უთხარით ბავშვს: „დაჯექი სავარძელში და დაფიქრდი, კარგი იყო ეს ქცევა, თუ არ იყო კარგი, განსაჯე ეს თვითონ.“ ხომ შეწუხდება ბავშვი? ეს წუხილი არის თვითდასჯა. სიტყვა დასჯა ამოვაგდოთ ხმარებიდან და არცერთი დედა და მამა არ შემეკამათოს, აბა როგორ სხვანაირადო. თუ არზრდაზე მკითხავთ ასეა და თუ მკითხავთ, როგორ დავამშვიდო ბავშვი, როდესაც ყველაფერს ანგრევსო, მაშინ დაუყვირე, დამშვიდდება და შენც მშვიდად იქნები, მაგრამ ამას რა დავარქვა, არ ვიცი,“ - მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად