Baby Bag

რატომ ზრდიან ქართველი დედები „დედიკოს ბიჭებს,“ რომლებიც მშობლებზე დამოკიდებულები არიან? - ფსიქოლოგ ნინო კერესელიძის პასუხი შეკითხვაზე

რატომ ზრდიან ქართველი დედები „დედიკოს ბიჭებს,“ რომლებიც მშობლებზე დამოკიდებულები არიან? - ფსიქოლოგ ნინო კერესელიძის პასუხი შეკითხვაზე

ფსიქოლოგმა ნინო კერესელიძემ იმ შეცდომების შესახებ ისაუბრა, რომელსაც ქართველი დედები შვილის აღზრდისას ხშირად უშვებენ:

„ძალიან ხშირად ქართველ და ებრაელ დედებს ერთმანეთს ამსგავსებენ. ეს არის ჰიპერმზრუნველი დედის არქეტიპი, რომელიც ყველაფერს აკეთებს ბავშვისთვის და ბავშვის მაგივრადაც. ავტონომია დასაწყისშივე უნდა იყოს, მაგალითად, კვების ჩვევის ჩამოყალიბება, წყლის დალევა.არაფერი არ მოუვა ბავშვს ზედმეტი, თუ თუნდაც თავის ჰიგიენას მიხედავს და აქ არ იქნება მშობელი ჩართული.“

ნინო კერესელიძის თქმით, მამაკაცის მხრიდან ქალზე ძალადობის გამომწვევი ერთ-ერთი მიზეზი აღზრდაც არის:

„აღზრდა მამაკაცის ქალზე ძალადობის გამომწვევი ერთ-ერთი ფაქტორი შეიძლება იყოს. როდესაც ადამიანს თვითშეფასების პრობლემა აქვს, როდესაც მან არ იცის, ვინ არის თვითონ. ​ის გარემოსგან მოითხოვს იმ მზრუნველობას, რომელსაც მიჩვეული იყო. ძალიან დიდი პრობლემაა მეუღლისა და დედის ერთმანეთთან შედარება. კაცმა როგორი ურთიერთობის სტილიც დაისწავლა, იმ სტილით ეძებს პარტნიორს.“

„ხანდახან გვერევა რა არის სიყვარული და რა არის მესაკუთრეობა. მესაკუთრეობის დროს „მე და შენ“ ვხდებით „ჩვენ.“ მაგალითისთვის, როდესაც ბავშვი მიგვყავს აცრაზე, ვამბობთ „ჩვენ მივდივართ აცრაზე,“ „ჩვენ სკოლაში წავედით,“ „ჩვენ ცოლი მოვიყვანეთ“ და „ჩვენ ცოლს გავშორდით.“ ძალიან ხშირია, როდესაც დედა ამ დოზით არის ჩართული. სიყვარული და ურთიერთგაგება შვილთან მოდის იმით, რომ მე შენს არჩევანს ვენდობი,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნინო კერესელიძემ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დღის პოსტი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

ოჯახის როლი მომავალი თაობის აღზრდაში
​ოჯახი და ოჯახური აღზრდა ადამიანის სოციალიზაციის მიკროფაქტორთა სიაში უპირველესია და ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანია. იგი მომავალი თაობის სოციალიზაციის ყველაზე მძლავრი ინსტიტუტია, სადაც ხდება მოზარდი თ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე რომ მკითხოთ, საერთოდ 7 წლის უნდა შედიოდეს ბავშვი სკოლაში,“- ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე ბავშვის სასკოლო მზაობაზე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის სასკოლო მზაობის შესახებ ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„სკოლამდე ხდება ბავშვის ჩამოყალიბება ემოციურად, კოგნიტურად. მშობლების და მასწავლებლების ძირითადი მოთხოვნა არის შემეცნებაზე: ბავშვმა უნდა იცოდეს ბევრი რამ, სკოლაში რომ შევა, იყოს პროფესორი. რეალურად სკოლისთვის მზაობა არ არის მხოლოდ ცოდნა. არის რაღაც შემეცნებითი უნარები, მაგრამ არა გამზადებული ცოდნა. ბავშვი სკოლაში გამზადებული ცოდნით არ უნდა მიდიოდეს. რაღაცები უნდა იცოდეს, ცხადია, რაც მის ასაკს შეეფერება, ფერები, ფორმები, შეიძლება ცნობდეს ასოებს ან ციფრებს, შეიძლება არ ცნობდეს. ბავშვი სამ ენაზე არ უნდა ლაპარაკობდეს. ენის სწავლა ყოველთვის შეიძლება და მითია, რომ რაც ადრე ისწავლის, მით უკეთესი.

ყველაზე მთავარი მაინც არის ის, რომ ბავშვის ემოციური განვითარება არის უგულებელყოფილი. ბავშვს რამდენად შეუძლია დაბრკოლების გადალახვა, მითითების შესრულება, სიბრაზის მართვა, ეს ყველაფერი არის სასკოლო მზაობა. მე რომ მკითხოთ, საერთოდ 7 წლის უნდა შედიოდეს ბავშვი სკოლაში. ფინეთი ძალიან რომ მოსწონთ, იქ 7 წლის ასაკში შეჰყავთ ბავშვი სკოლაში. ჩვენთან დასწიეს კიდევ ასაკი და დეკემბრამდე დაბადებულ ბავშვებსაც იღებენ. 3 თვე თითქოს არაფერს არ ნიშნავს, ეს თქვენთვის არ ნიშნავს უფროსებისთვის. პატარა ბავშვებისთვის 3 თვე ძალიანაც ნიშნავს.

სკოლას, ცხადია, ძალიან დიდი როლი აქვს პირველ კლასში შესული ბავშვების ადაპტაციაში, შეგუებაში. ბავშვის კეთილდღეობა იზომება. ჩვენ ამას ვზომავთ. ჩვენ ზუსტად ვიცით, ბავშვი ამ ჯგუფში ბედნიერია თუ არა. უფროსებს ეს არ გვაინტერესებს. ჩვენ გვაინტერესებს შედეგები, წლის ბოლოს ბავშვმა რა იცის. ჩვენ ვერ წარმოგვიდგენია, ელემენტარული მატრავმირებელი სიტუაცია როგორ უკლავს ბავშვს ნეირონალურ სისტემებს, რომლებიც აღარ მუშაობს მერე. კარგ აღმზრდელთან თანამშრომლობით მშობელი სწავლოს, რას მიაქციოს ყურადღება. ბავშვის ტვინი ისეა მოწყობილი, რომ თუ სასიამოვნო გარემო არ აქვს, არ სწავლობს. ბავშვი სწავლობს მნიშვნელოვანი უფროსისგან, რომლისგანაც გრძნობს პატივისცემას და მისთვის ეს უფროსი მნიშვნელოვანია. პატივისცემა ნიშნავს იმას, რომ შენ იგებ ბავშვის ემოციებს, ფიქრებს, აძლევ მას არჩევანის თავისუფლებას. ბავშვს უნდა შეუქმნა მასტმულირებელი გარემო განვითარებისა და შემეცნებისთვის,“ - მოცემულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ აჭარის ტელევიზიის გადაცემაში „Zoom განათლებაზე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „Zoom განათლებაზე“ 

წაიკითხეთ სრულად