Baby Bag

„მამამ ყოველთვის უნდა დაამტკიცოს თავისი მამობა, თავისი სიკეთით, გონიერებით და ვაჟკაცობით,” - პედიატრი ყარამან ფაღავა

„მამამ ყოველთვის უნდა დაამტკიცოს თავისი მამობა, თავისი სიკეთით, გონიერებით და ვაჟკაცობით,” - პედიატრი ყარამან ფაღავა

პედიატრმა ყარამან ფაღავამ ბავშვისა და დედის ჯანმრთელობაზე ძუძუთი კვების დადებითი გავლენის შესახებ ისაუბრა:

„როდესაც დედა ძუძუს აძლევს ბავშვს, გამოიყოფა სპეციალური ჰორმონი, ოქსიტოცინი ჰქვია. ის საშვილოსნოსაც შეკუმშავს. ტონუსში მყოფი საშვილოსნო არის ჯანმრთელობის ერთ-ერთი კრიტერიუმი.​ როდესაც დედა ძუძუს აძლევს ბავშვს, ხელახლა ჩასახვის რისკი გარკვეულწილად მცირდება. ორი-სამი თვე, როგორც წესი, დედა დაცულია. ძუძუს კიბო არის ერთ-ერთი უხშირესი სიმსივნე. თუ ქალმა ძუძუთი გაზარდა 3-4 შვილი, მას პრაქტიკულად ძუძუს კიბო არ ემართება. ძუძუს კიბოს საუკეთესო პროფილაქტიკა არის ძუძუთი კვება.

ყარამან ფაღავას თქმით, დედის რძე ბავშვს ინფექციებისგან იცავს და მის იმუნიტეტს აძლიერებს:

„პატარა ბავშვს დამცველობითი უნარი, იმუნოლოგიური რეაქტიულობა შედარებით დაქვეითებული აქვს. დედის მეშვეობით იგი ღებულობს იმუნოგლობულინებს, ანტისხეულებს. ეს იცავს მას ინფექციებისგან. ამიტომაც არის, რომ ექვს თვემდე ჩვილი ბავშვი, როგორც წესი არ ხდება ავად. გარეთ ყინვაში შიშველს თუ გაიყვან ან რამდენიმე სტუმარი თუ მოვა და ყველამ აკოცა სახეში, შეიძლება დაემართოს ინფექცია. ​დედის რძის საშუალებით გადასული დამცველობითი ნივთიერებები შესანიშნავად იცავს ბავშვს ასეთი ინფექციებისგან.

„დედა ბავშვს რომ აძლევს ძუძუს, მათ შორის რაღაც უხილავი სიმები იქმნება. ეს არის ძაფები ურთიერთსიყვარულისა, ურთიერთსითბოსი. მამამ ყოველთვის უნდა დაამტკიცოს თავისი მამობა, თავისი სიკეთით, გონიერებით და ვაჟკაცობით. დედასა და ბავშვს შორის ისეთი კავშირებია, ბუნებრივი კვების შემდეგ და ისედაც, რომ რაც არ უნდა მოხდეს, ამ კავშირის გაწყვეტა შეუძლებელია,“ - აღნიშნა ყარამან ფაღავამ.

წყარო:​ „პულსი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„დედის გული მართლაც საგანგებო გულია, მამას არ აქვს ეს გული,“ - შალვა ამონაშვილი
​აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა დედის განსაკუთრებულ უნარებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ დედის გული შვილის გასაჭირს გრძნობს:„დედის გული კიდევ რა არის? დედის გული მართლაც საგანგებო გულია. მამას არ აქვს ეს...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს... ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

„ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს... ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „ჩვენი ოჯახი“ ქართული კულტურისთვის დამახასიათებელი თავისებურებების შესახებ ისაუბრა:

„დააკვირდით ჩვენს კულტურას. ახლა უკრაინის ამბებია. რა მშურს? ადამიანი გამოდის, ომშია და ისტერიკას ვერ ვატყობ. ხომ ომში არიან? ისტერიკას ვერ ვატყობ. ინტერვიუს როგორ აძლევენ? ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს. ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია. ჩვეულებრივ კულტურაში ჩვენ ავადმყოფობებზე ვლაპარაკობთ. იცით როგორ არის? ის არის წარმატებული, ვინც უფრო ავად აღმოჩნდება. თქვენ რომ მეტყვით ეს მტკივა, მე უნდა ვთქვა, რომ ის მტკივა. მოგიგე, ხომ?“

ზურაბ მხეიძის თქმით, საქართველოში დაოჯახებულ ადამიანს, რომელსაც შვილი არ ჰყავს, საზოგადოება ხშირად ნეგატიურ ემოციებს აწვდის.

„მეორე, კომუნიკაციაა ყველაფერი, ხომ?! ვთქვათ გათხოვილი ხარ. შეგხვდა ადამიანი, კეთილისმსურველი და რას გეუბნება?! არაუშავს. არაუშავს არის უარყოფითი ემოცია. ეს ზოგადი პრობლემაა. კარგი ვარიანტია, როდესაც თქვენ თქვენი თავისგან იღებთ პოზიტიურ უკუკავშირს. გონების პრაგმატულობა რაშია? მე უნდა დავდო მიზანი იქ, სადაც ეს კონტროლირებადია. „მე მინდა ბავშვი“ ეს ძალიან კარგი გადაწყვეტილებაა. იმისთვის, რომ ბავშვი გაჩნდეს, მან უნდა შეუწყოს ხელი ამ პროცესს. როდესაც მშობელი პროცესს უწყობს ხელს, რასაც ექიმი ეუბნება, ყველაფერს აკეთებს, ეს არის მისი წვლილი ბავშვში. არ გადავიტანოთ ეს არაკონტროლირებად პროცესში. არ ვიკითხოთ: „ბავშვი როგორი იქნება?!“ ამ დროს მე ვერ ვხედავ იმ ნაბიჯებს, სადაც კარგად მივდივარ. შედეგი არ არის მთლიანად შენი კონტროლის ქვეშ, ამიტომ პროცესს უნდა მიჰყვე,“- აღნიშნა ზურაბ მხეიძემ.

წყარო:​ „ჩვენი ოჯახი“

წაიკითხეთ სრულად