Baby Bag

„უმადური რომ ხარ, ამაზე დიდი საშინელება არ არსებობს. ბედნიერი ადამიანი არის მადლიერი ადამიანი,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„უმადური რომ ხარ, ამაზე დიდი საშინელება არ არსებობს. ბედნიერი ადამიანი არის მადლიერი ადამიანი,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ უმადურობის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ეს ყველაზე საშინელი რამ არის, რაც ადამიანს შეიძლება დაემართოს:

„უმადური რომ ხარ, ამაზე დიდი საშინელება არ არსებობს. როგორ შეიძლება ქრისტიანი იყოს უმადური? სულ რომ მშიერი იყო, არაფერი არ გქონდეს, ცოცხალი მაინც ხარ! რა პირით წუწუნებ, რა გაწუწუნებს ქრისტიანს?! ​ეს იმას კი არ ნიშნავს, რომ სიღარიბეს შეეგუო. არა, შენ უნდა იშრომო, უნდა იღვაწო. როგორ შეიძლება, საქართველოში ცხოვრობდე და მშიერი იყო?! უნდა შრომობდე, უნდა წვალობდე, მაგრამ არ უნდა წუწუნებდე!“

მამა შალვას თქმით, უმიზეზო წუწუნს ხშირად მოსდევს ნამდვილი უბედურება, რომელიც ადამიანს წუწუნის მიზეზს მისცემს:

„დღეს რომ წუწუნებ, მერე დაგანახებს ღმერთი, მართლა საწუწუნო რა არის. ღმერთმა ყველა დაიფაროს, რამდენს უთქვამს ჩემთვის, რომ მივსულვარ, შვილი რომ ჰყოლიათ გარდაცვლილი: „​რას ვამბობდი, რაზე ვწუწუნებდი, რა მაწუწუნებდა, თურმე რამხელა უბედურება მელოდა!“ მადლიერი უნდა იყო ყოველი დღის.“

„ბედნიერი ადამიანი არის მადლიერი ადამიანი. როდესაც მადლიერი ხარ, რითაც ხარ და როგორც ხარ, ბედნიერი ხარ. რამდენი ადამიანი მინახავს, ძალიან მდიდარია და მაინც წუწუნებს. რამდენ ღარიბ ადამიანს შევხვედრივარ და ბედნიერები არიან, სიხარულია ოჯახში, ყველა ბედნიერია, ყველა გახარებული, საოცარი მადლიერება აქვთ. სიმდიდრე და სიღარიბე არ განსაზღვრავს ამას, შენი შინაგანი მდგომარეობა განსაზღვრავს.​ რამდენი ადამიანი მინახავს ჯანმრთელი და მოწუწუნე,“ - აღნიშნა მამა შალვა კეკელიამ.

​წყარო

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„როგორ არ ხარ ბედნიერი, რომ დღევანდელი დღე გაგითენდა?! დილას ასე რატომ იწყებ?“ - დეკანოზი...
​​დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ადამიანებში მომძლავრებული აგრესიისა და უხეშობის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ადამიანი დილით უკმაყოფილო არ უნდა იღვიძებდეს:„დილით ვაკვირდები ხოლმე, მანქანის მძღოლებ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენ გვაქვს ნახევრად შემდგარი და არშემდგარი ადამიანების არმია, რომელსაც ფანტასტიკური შესაძლებლობები აქვს, მაგრამ ეს არავინ არ იცის,“- თამარ გაგოშიძე

„ჩვენ გვაქვს ნახევრად შემდგარი და არშემდგარი ადამიანების არმია,  რომელსაც ფანტასტიკური შესაძლებლობები აქვს, მაგრამ ეს არავინ არ იცის,“- თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ადეკვატური თვითშეფასებისა და თვითეფექტურობის ქონის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ჩვენ ვუყურებთ ექსპერტებს, რომლებიც სინამდვილეში ექსპერტები არ არიან. ჩვენ ვუყურებთ ადამიანებს, რომლებსაც თავიანთ კომპეტენციებზე ძალიან დიდი წარმოდგენა აქვთ და სინამდვილეში ისინი დიდად ვერ ჩაითვლებიან კომპეტენტურებად. ასევე ვუყურებთ ადამიანებს, რომლებსაც აქვთ ეს შესაძლობები და ამას ვერ იყენებენ. ეს არის სწორედ დამახინჯებული თვითეფექტურობის შედეგი, რომლის გამოც მერე ჩვენი საზოგადოება ძალიან დიდ ფასს იხდის. ჩვენი საზოგადოება იხდის ძალიან დიდ ფასს. ეს არის დამახინჯებული ცხოვრებები, უკმაყოფილო ადამიანები.

„მე არავის არ ვუყვარვარ,“ - ამას ამბობს ის, ვისაც უკრიტიკოდ მაღალი თვითშეფასება აქვს და ისიც, ვისაც კრიტიკულად დაბალი თვითშეფასება აქვს. ასეთი ადამიანები არასდროს არ არიან კმაყოფილები. ეს არის მენტალური პრობლემა უკვე. ეს უკვე მერე არის ფსიქიკური ჯანმრთელობის საკითხი. ყურადღება მშობლის, მასწავლებლის, მენტორის, მომავალი თაობის თვითეფექტურობის ჩამოყალიბებაზე მნიშვნელოვანია. განვითარებაზე ორიენტირებული განწყობების ჩამოყალიბებაზე ზრუნვა არის ძალიან მნიშვნელოვანი.

ძალიან ბევრ ადამიანს გარდატეხის ასაკში საკუთარი თავი არ მოსწონს. სხეული არ მოსწონს, არაფერი არ მოსწონს. ჩვენ ჩვენი რეპლიკებით კიდევ ვუმატებთ ამას. ვეუბნებით: „არაფერი შენ არ გაინტერესებს, არაფერი არ შეგიძლია.“ ჩვენ არ ვინტერესდებით, რა ინტერესი აქვთ ამ ადამიანებს. ხშირად მშობელი მეუბნება: „უი, ეს აინტერესებს?! მე არ ვიცოდი.“ მშობელმა არ იცის შვილის ინტერესები. ის თავისი ინტერესებით წარმართავს შვილის ინტერესებს. შეიძლება ბავშვს უნდა რამეზე სიარული. წავიყვანე ხატვაზე, ორ თვეში გამოვიდა, წავიყვანე ციგურაობაზე, ორ თვეში გამოვიდა. რატომ? მას არ სჯერა, რომ რამე გამოუვა. დაბრკოლებას შეეჯახა, ვიღაცამ შენიშვნა მისცა, არ მოეწონა ეს ბავშვს და გამოვიდა. თვითეფექტურობის ნაკლები სიმტკიცის გამო ეს მის შეფასებას პირდაპირ ურტყამს. მას არ უნდა, რომ იყოს ბოლო, შენიშვნების სამიზნე, არ უნდა აღიაროს, რომ პირველ ჯერზე შეიძლება არ გამოუვიდეს რაღაც და ძალისხმევა სჭირდება. ეს მას ბავშვობიდან არ ასწავლეს. ჩვენ გვაქვს ნახევრად შემდგარი და არშემდგარი ადამიანების არმია, რომელსაც აქვს ფანტასტიკური შესაძლებლობები, ძალიან კარგი რესურსები, მაგრამ ეს არავინ არ იცის მისი ჩათვლით,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად