Baby Bag

„ეს უკვე სეზონური გრიპივით არის: სექტემბრის ბოლოს ან ოქტომბრის დასაწყისში იწყება ხოლმე აჟიოტაჟი,“ - საბავშვო მწერალი ვასილ გულეური

„ეს უკვე სეზონური გრიპივით არის:  სექტემბრის ბოლოს ან ოქტომბრის დასაწყისში იწყება ხოლმე აჟიოტაჟი,“ - საბავშვო მწერალი ვასილ გულეური

საბავშო ლექსების ავტორი ვასილ გულეური სოციალურ ქსელში მისი ლექსების აგრესიულ კრიტიკას გამოეხმაურა:

„ეს ყველაფერი დაიწყო 2018 წლიდან. ​რეალურად ეს იყო სახელმძღვანელოს წინააღმდეგ აგორებული კამპანია. ამისთვის მათ სჭრიდებოდათ რაღაც საბაბის პოვნა. ვიცი, რომ ჩემი ლექსები ბავშვებს ძალიან უყვართ და მოსწონთ. ჩემი ლექსიდან იყო ორი სტროფი ამოღებული, ატრიალებდნენ ფრაზას, სადაც გამოვიყენე სიტყვა „დღემურა.“ ეს მოგონილი სიტყვაა. ამაზე იყო კომენტარები: „რა არის ეს დღემურა? რას ასწავლიან ბავშვებს? სად არის გოგებაშვილის „დედა ენა?“ ისიც არ იციან, თავად გოგებაშვილი რამდენჯერ ამუშავებდა სახელმძღვანელოს, 33-ჯერ გამოიცა მის სიცოცხლეში. დღეს თვითონ ბევრ რამეს შეცვლიდა იმ „დედა ენაშიც.“ ამან ჩემზე ძალიან იმოქმება პირველ წელს.“

ვასილ გულეურის თქმით, კრიტიკამ სეზონური გრიპის სახე მიიღო და სკოლის დაწყებისას აქტიურდება:

„ეს უკვე სეზონური გრიპივით არის. სექტემბრის ბოლოს ან ოქტომბრის დასაწყისში იწყება ხოლმე ეს აჟიოტაჟი. როდესაც ბავშვები სწავლობენ ამ ლექსს, ეტყობა, მშობლები მაშინ უგდებენ ყურს. ​ის კატეგორია, ვფიქრობ, საერთოდ არ კითხულობს მანამდე წიგნს. წელს შემაშფოთა არა იმან, რომ ჩემს მიმართ ლანძღვაა, არამედ იმან, რომ ამ ადამიანების უმეტესობა ზრდის ბავშვებს. გამოდის, რომ ისინი ბავშვებს ასწავლიან აგრესიას ყველაფრის მიმართ.“

„თუ ცუდი ლექსია და არ მოგწონს, გამოხატე აზრი, გააკრიტიკე, ეს აბსოლუტურად მისაღებია. ეს აგრესია და ლანძღვა არის ერთ-ერთი მაჩვენებელი იმისა, რაც ხდება ქვეყანაში. ვიღაცას სცემენ იმის გამო, რომ გრძელი თმა აქვს, ვიღაცას სცემენ იმის გამო, რომ ფერადი ტანსაცმელი აცვია. ეს ადამიანები ასე უყურებენ ყველაფერს განსხვავებულს. ეს არის საშიში,“ - აღნიშნულ საკითხზე ვასილ გულეურმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დილა“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„შენი შვილის კლასში შეიხედე, შენს ნაპირს მოუარე, სადაც შენ ხარ, იმ პირობებში მოაწესრიგე რა...
​აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა აღზრდის კლასიკური თეორიების მნიშვნელობის შესახებ ისაუბრა და სკოლებში გოგებაშვილის იდეების შეტანის მნიშვნელობას გაუსვა ხაზი:„ჩვენ უფრო დასალეთში ვიყურებით, ვამბობთ, რომ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ აკრძალვებს მივმართეთ, მოვა თუ არა პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი,“ - ნანა ჩაჩუა

„თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ აკრძალვებს მივმართეთ, მოვა თუ არა პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი,“ - ნანა ჩაჩუა

​​ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ორიდან ოთხ წლამდე ასაკის ბავშვების ქცევის თავისებურებების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ეს ბავშვის ცხოვრებაში ჯიუტობის ხანაა:

„ორი წლიდან ოთხ წლამდე ბავშვი აცნობიერებს, რომ „მე ვარ მე.“ ამიტომ ეს არის ჯიუტობის ხანა. ბავშვს უნდა, რომ ყველას ყველაფერი წაართვას, თვითონ არაფერი არ მისცეს. მშობლები შეწუხებულები არიან, იმართლებენ თავს, ამბობენ: „არ არის ასეთი ძუნწი. ეს აუცილებლად ასე უნდა გააკეთოს ბავშვმა. ამ დროს ბავშვი აცნობიერებს, ვინ არის. ბავშვი ფიქრობს: „მე ვარ მაშინ, როდესაც ეს ჩემია.“ ამიტომ უნდა, რომ მას ჰქონდეს ეს. ბავშვებმა ამ ასაკში იციან: „დედა ჩემია, არ მოკიდო ხელი.“ არ აძლევს ნივთს სხვას. იმიტომ კი არა, რომ ეს ნივთია მისთვის მნიშვნელოვანი, უბრალოდ აცნობიერებს, რომ თუ ეს ჩემია, ე.ი. მე ვარ.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, გარდამავალ ასაკამდე ბავშვებს მშვიდი, ლატენტური პერიოდი აქვთ და ისინი მშობლებს ემორჩილებიან:

„გარდამავალ ასაკამდე, გოგონებთან ეს ასაკი 9-10 წელია, ბიჭებთან 10-11 წელი, ეს ასაკი ლატენტური, ფარული პერიოდია და მშვიდად მიმდინარეობს. თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ ავკრძალეთ, კი ბატონო, დაგემორჩილება, მეტი რა გზა აქვს ბავშვს. ყველანაირი ძალა მშობლის მხარესაა. ფარულ პერიოდში მორჩილება კი ჩანს და ​მშობელი აღფრთოვანებულია, რომ რასაც ეტყვის ბავშვს, ყველაფერს აკეთებს. მოვა თუ არა უკვე პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი.“

„დავუშვათ ბავშვს არაფერი არ ავუკრძალეთ და ყველაფრის ნება დავრთეთ. შედეგი არის იგივე. ​სად გადის ზღვარი და რა არის ოქროს შუალედი? ცოდნაა მთავარი. „ხერხი სჯობია ღონესა, თუ კაცი მოიგონებსა.“ ღონეზე უფრო მნიშვნელოვანი ხერხია. ამ ხერხებზეა აქ ლაპარაკი. უნდა ვიცოდეთ, როგორ დავუშალოთ ბავშვს, როგორ ვუთხრათ: „არა, ეს არ შეიძლება.“ ვთქვათ გვაქვს ოჯახისთვის ძვირფასი ლარნაკი. ჩვენ ბავშვს ვეუბნებით ხელით, არავერბალურად: „არა, ეს არ შეიძლება.“ ამას ვამბობთ მტკიცედ, მაგრამ ეს არ არის საყვედური, ეს არ არის ბრაზი, ეს არ არის ხმის ტონის აწევა. მერე უნდა ახსნა, რატომ არ შეიძლება ლარნაკით თამაში. „ეს გატყდება და მერე აღარ იქნება.“ მესამე საფეხურია, რომ უნდა შესთავაზო ალტერნატივა, რომ მოდი, ამით ვითამაშოთ, ნახე, რა ლამაზია.ჩვენ იმ წინააღმდეგობაში, რომელსაც ვუწევთ ამ დროს ბავშვებს, მეტ დროს ვხარჯავთ. მშობელი აღზრდის პროცესში ზრდის არამარტო თავის შვილს, არამედ საკუთარ თავსაც,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნანა ჩაჩუამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად