Baby Bag

„ეს სასწაულია! ასეთი პაციენტის გადარჩენა თეორიულადაც შეუძლებელია,“ - ქირურგი აკაკი ბერიძე ბათუმის ტრაგედიისას სასწაულებრივად გადარჩენილ შვილიშვილზე საუბრობს

„ეს სასწაულია! ასეთი პაციენტის გადარჩენა თეორიულადაც შეუძლებელია,“ - ქირურგი აკაკი ბერიძე ბათუმის ტრაგედიისას სასწაულებრივად გადარჩენილ შვილიშვილზე საუბრობს

ბათუმის ტრაგედიისას გადარჩენილი მამაკაცის ზვიად თავდგირიძის ბაბუამ, ქირურგმა აკაკი ბერიძემ შვილიშვილის სასწაულებრივი გადარჩენის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ზვიად თავდგირიძემ ნანგრევებში 11 საათი გაატარა:

„ჩემი შვილიშვილის მდგომარეობა ყოველდღიურად უმჯობესდება, რაც კარგის მომასწავებელია. მინდა გითხრათ, რომ ეს იყო უდიდესი ტრავმა. თერთმეტი საათი სიცივეში, თითქმის ვერტიკალურ მდგომარეობაში გაატარა. ხანგრძლივი ზეწოლის სინდრომი არსებობს, როდესაც კუნთებს აწვება ტვირთი, ამ ტვირთის მოხსნის შემდეგ სისხლში იწოვება ტოქსინები, რაც წამლავს მთელს ორგანიზმს. ჩემს შვილიშვილს ესეც ჰქონდა გამოხატული. გამოხატული ჰქონდა შოკი. ასეთი ავადმყოფის,​ ასეთ ვითარებაში პაციენტის გადარჩენა თეორიულადაც შეუძლებელია. დიდი შრომა ჩადეს ექიმებმა.“

აკაკი ბერიძის თქმით, მისი შვილიშვილი კონტაქტურია და გონება არ დაუკარგავს:

„ჩემი შვილიშვილი კონტაქტურია, მას ყველაფერი ახსოვს. გონება არ დაუკარგავს. სასწაული ის არის, რომ შინაგანი ორგანოების და თავის ტვინის დაზიანება არ ყოფილა. მოტეხილი აქვს შიდა წვივის ძვალი მარცხენა ფეხზე, რაც დიდ მოტეხილობად არ ითვლება. ზვიადი იმყოფებოდა მეექვსე სართულზე. ვარდნა იყო პირველ სართულამდე. ახლოს ხალხი ვერ ჩერდებოდა, ისეთი მტვერი იყო. მან კი 11 საათი გაძლო ასეთ მტვერში.“

„ეს სასწაულია. მეც ამავე სადარბაზოში ვცხოვრობ. დილას სამსახურში წავედი ცხრის ნახევარზე. თორმეტ საათზე ასეთი ამბავი გამაგებინეს. თეორიულად შეუძლებელი იყო ზვიადის გადარჩენა, მეექვსე სართულიდან პირველზე ვარდნა, 11 საათი ამ სიცივეში და მტვერში. ეს მართლაც სასწაულია. ძალიან მეგობრული სადარბაზო გვქონდა. ყველა ერთმანეთს ვეფერებოდით. განსაკუთრებით მძიმე მდგომარეობაშია ოჯახი, საიდანაც ოთხი მიცვალებული გაასვენეს. ​ნამდვილად დიდი საცოდაობა დატრიალდა,“ - ბათუმში მომხდარ ტრაგედიაზე ბატონმა აკაკი ბერიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „სხვა შუადღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

,,მოგვეწონებოდა, ასე დაუკითხავად ჩვენს ფოტოებს, რომ აფრიალებდნენ ტრაგედიის ხაზგასასმელად?'...
ფსიქოლოგი ჯანა ჯავახიშვილი ბათუმის ტრაგედიის შესახებ წერს. პოსტში, ფსიქოლოგი რამდენიმე სხვადასხვა საკითხს განიხილავს: ,,მეგობრებო, ბევრი პოსტი შემომხვდა დღეს ამ სივრცეში, რომელიც ამბობს, რომ ფსიქოლოგე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

ფსიქოლოგმა თეო გუბიანურმა ბავშვსა და მშობელს შორის უსაფრთხო მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობაში ვგულისხმობთ ემოციურ კავშირს. ეს კავშირი არ არის მხოლოდ ბავშვს და მშობელს შორის კავშირი, შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე. ჩვილობიდან იწყება მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება. რა ფორმის იქნება მიჯაჭვულობა, ეს დამოკიდებულია მზრუნველ ადამიანზე. უსაფრთხო მიჯაჭვულობისას ბავშვს აქვს განცდა, რომ ვიღაც მასზე ზრუნავს და მხარს უჭერს. მას ეს შემდგომში განუზოგადდება გარემოზე, სამყაროზე. თუ მას ბავშვობიდან ასწავლეს, რომ ეს სამყარო და შენ ირგვლივ ადამიანები უსაფრთხოა და შეგიძლია ენდო, მას ეს გაჰყვება. მეორე ტიპის მიჯაჭვულობისას საფრთხის განცდაა. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მას უვლიან, აჭმევენ, მაგრამ არ აქვთ მასთან ემოციური კავშირი.

ბავშვს რომ ვაწყენინებთ, გვგონია, რომ არაფერია, მეორე დღეს შემოვირიგებთ. ასე არ არის. იმას დრო უნდა, რომ ისევ გვენდოს. კარგად უნდა დავფიქრდეთ და დავგეგმოთ, როგორ მოვიპოვოთ ბავშვის ნდობა. ბავშვი რომ იზრდება, მიჯაჭვულობა, რომელიც ჩამოუყალიბდა, მოზარდობაში აისახება იმაზე, როგორ ურთიერთობას ამყარებს სხვებთან. შეიძლება ადამიანმა რაღაც მომენტში გადაიაროს არასანდო მიჯაჭვულობის ტრავმა, მოაგვაროს ამ ტრავმასთან თავისი ურთიერთობა.

ბავშვი რომ იბადება, ის იბადება და მან საერთოდ არ იცის ქცევის წესები, როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში. თუ იქ ყველაფერი წესრიგშია, მერე მივადგეთ ბავშვს. პრობლემა ვეძებოთ ჩვენში, უფროსებში. პიროვნული თვისებები გენეტიკურად განპირობებულია, მაგრამ ნახევარს იღებს ბავშვი გარემოდან, ამიტომ გარემოს დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ,“- მოცემულ საკითხზე თეო გუბიანურმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად