Baby Bag

„ეს სასწაულია! ასეთი პაციენტის გადარჩენა თეორიულადაც შეუძლებელია,“ - ქირურგი აკაკი ბერიძე ბათუმის ტრაგედიისას სასწაულებრივად გადარჩენილ შვილიშვილზე საუბრობს

„ეს სასწაულია! ასეთი პაციენტის გადარჩენა თეორიულადაც შეუძლებელია,“ - ქირურგი აკაკი ბერიძე ბათუმის ტრაგედიისას სასწაულებრივად გადარჩენილ შვილიშვილზე საუბრობს

ბათუმის ტრაგედიისას გადარჩენილი მამაკაცის ზვიად თავდგირიძის ბაბუამ, ქირურგმა აკაკი ბერიძემ შვილიშვილის სასწაულებრივი გადარჩენის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ზვიად თავდგირიძემ ნანგრევებში 11 საათი გაატარა:

„ჩემი შვილიშვილის მდგომარეობა ყოველდღიურად უმჯობესდება, რაც კარგის მომასწავებელია. მინდა გითხრათ, რომ ეს იყო უდიდესი ტრავმა. თერთმეტი საათი სიცივეში, თითქმის ვერტიკალურ მდგომარეობაში გაატარა. ხანგრძლივი ზეწოლის სინდრომი არსებობს, როდესაც კუნთებს აწვება ტვირთი, ამ ტვირთის მოხსნის შემდეგ სისხლში იწოვება ტოქსინები, რაც წამლავს მთელს ორგანიზმს. ჩემს შვილიშვილს ესეც ჰქონდა გამოხატული. გამოხატული ჰქონდა შოკი. ასეთი ავადმყოფის,​ ასეთ ვითარებაში პაციენტის გადარჩენა თეორიულადაც შეუძლებელია. დიდი შრომა ჩადეს ექიმებმა.“

აკაკი ბერიძის თქმით, მისი შვილიშვილი კონტაქტურია და გონება არ დაუკარგავს:

„ჩემი შვილიშვილი კონტაქტურია, მას ყველაფერი ახსოვს. გონება არ დაუკარგავს. სასწაული ის არის, რომ შინაგანი ორგანოების და თავის ტვინის დაზიანება არ ყოფილა. მოტეხილი აქვს შიდა წვივის ძვალი მარცხენა ფეხზე, რაც დიდ მოტეხილობად არ ითვლება. ზვიადი იმყოფებოდა მეექვსე სართულზე. ვარდნა იყო პირველ სართულამდე. ახლოს ხალხი ვერ ჩერდებოდა, ისეთი მტვერი იყო. მან კი 11 საათი გაძლო ასეთ მტვერში.“

„ეს სასწაულია. მეც ამავე სადარბაზოში ვცხოვრობ. დილას სამსახურში წავედი ცხრის ნახევარზე. თორმეტ საათზე ასეთი ამბავი გამაგებინეს. თეორიულად შეუძლებელი იყო ზვიადის გადარჩენა, მეექვსე სართულიდან პირველზე ვარდნა, 11 საათი ამ სიცივეში და მტვერში. ეს მართლაც სასწაულია. ძალიან მეგობრული სადარბაზო გვქონდა. ყველა ერთმანეთს ვეფერებოდით. განსაკუთრებით მძიმე მდგომარეობაშია ოჯახი, საიდანაც ოთხი მიცვალებული გაასვენეს. ​ნამდვილად დიდი საცოდაობა დატრიალდა,“ - ბათუმში მომხდარ ტრაგედიაზე ბატონმა აკაკი ბერიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „სხვა შუადღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

,,მოგვეწონებოდა, ასე დაუკითხავად ჩვენს ფოტოებს, რომ აფრიალებდნენ ტრაგედიის ხაზგასასმელად?'...
ფსიქოლოგი ჯანა ჯავახიშვილი ბათუმის ტრაგედიის შესახებ წერს. პოსტში, ფსიქოლოგი რამდენიმე სხვადასხვა საკითხს განიხილავს: ,,მეგობრებო, ბევრი პოსტი შემომხვდა დღეს ამ სივრცეში, რომელიც ამბობს, რომ ფსიქოლოგე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ბევრ ბავშვს არ უყვარს ლექსების სწავლა, კლასიკის შესწავლა... თვითონ ნაწარმოები არაფერ შუაში არ არის, მიმწოდებელია შუაში,“- პაატა ამონაშვილი

„ძალიან ბევრ ბავშვს არ უყვარს ლექსების სწავლა, კლასიკის შესწავლა... თვითონ ნაწარმოები არაფერ შუაში არ არის, მიმწოდებელია შუაში,“- პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ბავშვების კლასიკური ლიტერატურით დაინტერესებაში მასწავლებლის უდიდესი როლის შესახებ ისაუბრა:

„ძალიან ბევრ ბავშვს არ უყვარს კლასიკის შესწავლა, არ უყვარს ლექსების სწავლა, თუმცა ისეთებსაც ვხედავ, რომლებსაც უყვართ ეს ყველაფერი. თვითონ ლირიკა და ნაწარმოები არაფერ შუაში არ არის აქ, მიმწოდებელია შუაში. მასწავლებელი არის შუამავალი ბავშვსა და კლასიკურ საგანძურს შორის. თუ მასწავლებელს ეს კლასიკური საგანძური მოაქვს, როგორც მხოლოდ სკოლის პროგრამის ნაწილი, რომ მერე ტესტი ჩაატაროს, თან ამას აკეთებს მკაცრი სახით, თან ეჩხუბება, ეს გავლენას ახდენს ბავშვზე. ერთ-ერთ ბავშვს ვკითხე, როგორი მასწავლებლები გყავს-თქო. მან მიპასუხა: „არცერთი მასწავლებელი არ მყავს, რომელიც გაკვეთილის წინ რომ დამინახავს, მკითხავს, როგორ ხარო.“ კლასში რომ შედის მასწავლებელი და „როგორ ხართ?“ კითხვის ნაცვლად ამბობს: „გადაშალეთ წიგნები, როგორ არ მოიტანეთ დავალება?“  და ამის ფონზე ამოიღებს საგანძურს, ეს საგანძური ბავშვისთვის აღარ არის საგანძური.“

„10 წლის წინ საქართველოში ექსპერიმენტი ჩავატარეთ. გავზომეთ როგორ უყვართ ბავშვებს თავიანთი მასწავლებლები სხვადასხვა საგანში. ეროვნული გამოცდა რომ ჩააბარეს ბავშვებმა, შევადარეთ ქულები იმას, თუ როგორ უყვარდათ მასწავლებელი. სადაც მასწავლებელი ძალიან უყვარს, ძალიან მაღალ ქულას იღებს ბავშვი, სადაც სძულს - ძალიან დაბალს. მამაჩემს, შალვა ამონაშვილს ჰყავდა მასწავლებელი ვარვარა ვარდიაშვილი. ის ისე აწვდიდა ბავშვებს „ვეფხისტყაოსანს,“ რომ დღემდე ჯიბით დააქვს მამაჩემს „ვეფხისტყაოსანი.“ მე არ მყავდა, სამწუხაროდ, ვარვარა ვარდიაშვილი მასწავლებლად და მიკვრიდა, რა აინტერესებს-მეთქი მამაჩემს ამ „ვეფხისტყაოსანში.“ სკოლაში „ვეფხისტყაოსანი“ იყო ისეთი ნაწარმოები, რომელიც ძალიან არ მიხაროდა. გაძალებდნენ დაზეპირებას, რთულია, ვერ გიხსნის მასწავლებელი. თვითონ „ვეფხისტყაოსნის“ ბრალი კი არ არის, მიმწოდებლის ბრალია ეს. ყველაზე დიდი კლასიკური საგანძურიც შეიძლება ბავშვისთვის საძულველი გახდეს საძულველი მასწავლებლის ხელიდან. სანამ კლასიკას მივიტან ბავშვთან, რატომ არ უნდა ვიზრუნო იმაზე, რომ შევაყვარო თავი?! მოდი, ჯერ მე შევუყვარდე და რასაც მივუტან, ისიც შეუყვარდება. თუ სიძულვილს მივუტან, თუ მე არ მოვწონვარ, რასაც მივუტან ისიც არ მოეწონება. საუკეთესო პატრიოტული ლექსიც გახდება იძულების ნაწილი. თუ დამაძალებთ, დავიზეპირებ, მაგრამ დავივიწყებ, როგორც კი გამოცდას ჩავაბარებ,”- აღნიშნულ საკითხზე პაატა ამონაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „შემდეგი გაჩერება“ ისაუბრა.

წყარო: ​„შემდეგი გაჩერება“

წაიკითხეთ სრულად