Baby Bag

„საიდან არის ამდენი დაავადება ბავშვებში? მოწამლულია ყველაფერი, ჩვენ საკუთარი ხელით მოვწამლეთ საკვები და ჰაერი,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„საიდან არის ამდენი დაავადება ბავშვებში? მოწამლულია ყველაფერი, ჩვენ საკუთარი ხელით მოვწამლეთ საკვები და ჰაერი,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

​​დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ადამიანებში უმადური თვისებების გამოვლენის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ადამიანები ხშირად უსამართლოდ ადანაშაულებენ ღმერთს საკუთარ პრობლემებში:

„რამდენჯერ გვისაუბრია ღმერთზე: „ღმერთო, თუ მართლა სამართლიანი ხარ, ამდენი ბოროტება რატომ არსებობს? თუ კეთილი ხარ, რატომ იბადებიან ბავშვები, რომლებიც მძიმე მდგომარეობაში არიან? ღმერთო, თუ მართლა კეთილი ხარ, მაშინ ახალგაზრდები რატომ კვდებიან? ღმერთო, თუ შენ ასეთი კეთილი ხარ, მაშინ ამდენი დაავადება რატომ არის ამ ქვეყანაზე?“ ჩვენ, ადამიანები ამ ყველაფერს ვაბრალებთ ღმერთს.“

მამა შალვას თქმით, ადამიანებმა თავიანთი ხელით გამოუტანეს განაჩენი საკუთარ თავს:

„ადამიანები ღმერთს ვაბრალებთ ჩვენს დანაშაულებს. ჩვენ, ადამიანებმა საკუთარი ხელით გამოვუტანეთ განაჩენი ჩვენს თავს. ჩვენივე ხელით მოვწამლეთ ჰაერი, ჩვენ გამოვიგონეთ ისეთი რაღაცები, რითაც ეს ჰაერი იწამლება, ჩვენ კარგ ჰაერს ვერ ვსუნთქავთ. როგორი შექმნა ღმერთმა ეს სამყარო? აბა, გადით, სადაც ადამიანის ხელი არ არის შეხებული, ნახეთ, როგორი ჰაერია იქ. სადაც ადამიანმა არ მოსპო ბუნება, ნახეთ იქ როგორი ჰაერია. აბა იცხოვრეთ ასეთ ჰაერზე,​ მიიღეთ ნატურალური პროდუქტი, ერთმანეთის მიმართ გქონდეთ სიყვარული, სითბო, არ გქონდეთ სიძულვილი და ნახავთ, თუ დაგიზიანდებათ ისე ფიზიკური სხეული.“

​საიდან არის ამდენი დაავადება? რატომ იბადებიან ბავშვები ასე? ჩვენი ბოღმის, ჩვენი ბოროტების გამოა. მოწამლულია ყველაფერი, საკვები მოწამლულია. ჩვენ ადამიანებმა საკუთარი ხელით მოვწამლეთ საკვები. ღმერთმა მოგვცა ნატურალური საკვები და ჩვენ, ადამიანები, იმიტომ, რომ ბევრი გავყიდოთ, ამ გაუბედურებულ საკვებს ვჭამთ. მერე ვიძახით, რატომ არის ბევრი დაავადებაო. თურმე ღმერთია დამნაშავე, ღმერთმა ადამიანი სამოთხეში დაბადა. ღმერთს ადამიანი არ დაუბადებია ცუდ ადგილზე,“ - აღნიშნა დეკანოზმა.

​წყარო

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მშობლის და შვილის ერთმანეთისგან განსხვავება საერთოდ არ ხდება, ყოველდღიური რეალობაა ეს,“ - თეა გოგოტიშვილი

„მშობლის და შვილის ერთმანეთისგან განსხვავება საერთოდ არ ხდება, ყოველდღიური რეალობაა ეს,“ - თეა გოგოტიშვილი

ფსიქოლოგი თეა გოგოტიშვილი მშობლებსა და შვილებს შორის ემოციური სიმბიოზის არსებობის შესახებ საუბრობს. მისი თქმით, მსგავსი შერწყმა ბუნებრივია ორსულობის ეტაპზე, თუმცა შემდგომ აუცილებელია გამიჯვნა, მშობლისა და შვილის განსხვავება ერთმანეთისგან:

„ძალიან ხშირია, როდესაც ბავშვი აგვიანებს და არ მიდის სკოლაში დროზე, მშობელი ნერვიულობს, გეგონება თვითონ აგვიანებდეს. კონფლუენცია (შერწყმა) მშობლებსა და შვილებს შორის ქართულ რეალობაში ცალკე თემაა. არის ასეთი ცნებები: ​„ჩვენ ვართ მესამე კლასში,“ „ჩვენ გამოცდები გვეწყება,“ ამ დროს ერმანეთისგან საერთოდ განსხვავება არ ხდება მშობლის და შვილის. ემოციური სიმბიოზი აგრძელებს არსებობას. ცხრა თვე ბავშვი იმყოფება ემბრიონულ მდგომარეობაში, რა თქმა უნდა, ემოციური სიმბიოზი ბუნებრივია ფიზიკური მდგომარეობიდან გამომდინარე. სამწუხაროდ, რიგ შემთხვევებში ეს ემოციური სიმბიოზი არ წყდება. ის რჩება და ემოციურად ეს ერთი მთელია.“

თეა გოგოტიშვილის თქმით, ემოციური სიმბიოზი ხშირია ცოლ-ქმრულ ურთიერთობებშიც:

„ახლა მე მოვიყვანე ​შვილების და დედების მაგალითი, რაც გამახსენდა. ყოველდღიური რეალობაა ეს. რომ დარეკავენ ხოლმე, რომ ბავშვის ჩაწერა უნდათ, ამბობენ, რომ ბავშვი სამოცი წლის არის, თვითონ დედა ოთხმოცის არის ამ დროს. ასეთივე სიმბიოზური ვითარებები იქმნება ცოლ-ქმრულ და პარტნიორულ ურთიერთობებში. ინტიმური ფიზიკური ურთიერთობა არის ჯანსაღი სიმბიოზი. ფსიქოლოგიური შერწყმა, როდესაც აღარც „მეა,“ აღარც „ის“ არის და ყველაფერი „ჩვენ“ არის, ეს, სამწუხაროდ, ძალიან ცუდ რეალობას ქმნის ხოლმე.“

​თეა გოგოტიშვილი აცხადებს, რომ ქართულ რეალობაში მამაკაცები ხშირად ეძებენ დედების ჩამნაცვლებელ პარტნიორებს, მეუღლეები კი მათზე შვილებივით ზრუნავენ:

„ჩვენს რეალობაში ხშირად ვხვდებით, რომ მამაკაცები დედების ჩამნაცვლებელ პარტნიორს ეძებენ. ​ქალები ისე ზრუნავენ ამ კაცებზე, გეგონება, რომ მათი შვილები არიან. კაცებიც მათ შეჰყურებენ როგორც დედებს, სამწუხაროდ. აქ პასუხისმგებლობის საკუთარ თავზე აღება და გამიჯვნა ჩემი და მისი ემოციების უბრალოდ არ ხდება. ეს ყველაფერი არის ერთი ველი. ქალების შემთხვევაშიც არის ასე. ჩვენი ადრეული ბავშვობის გამოცდილება ძალიან დიდ როლს თამაშობს. ზოგჯერ, როდესაც ადამიანს მშობლის ნეგატიური ქცევითი გამოვლენის გამო მის მიმართ ნეგატიური ემოცია უჩნდება, ასეთ დროს პირიქით ხდება, რომ ის ეძებს საპირისპირო ადამიანს. ხშირად ისეა, რომ რაც უფრო საპირისპიროს ეძებს, სწორედ ისეთს პოულობს.“

„უკიდურესობა და საწინააღმდეგო ძალთა თანაფარდობა, შეგვიძლია თავსებადობაში მოვიყვანოთ. ​მაშინ ჩვენ ვძლიერდებით. როდესაც ერთ პოლუსში ვართ, აუცილებელია შევეხოთ მეორე პოლუსს. მაშინ ეს ორი პოლუსი თავსებადობაში მოდის,“ - აღნიშნავს თეა გოგოტიშვილი.

წყარო: ​აზროვნების აკადემია 

წაიკითხეთ სრულად