Baby Bag

„მე აღარ მაქვს ილუზია, რომ სწავლების დონე ისეა, როგორც უნდა იყოს,“ - ირინა ტაბუციძე დისტანციური სწავლების პრობლემების შესახებ

„მე აღარ მაქვს ილუზია, რომ სწავლების დონე ისეა, როგორც უნდა იყოს,“ - ირინა ტაბუციძე დისტანციური სწავლების პრობლემების შესახებ

ფსიქოლოგმა ირინა ტაბუციძემ ონლაინ სწავლებით გამოწვეულ პრობლემატიკაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ სახლში კომპიუტერებთან დარჩენილი ბავშვების სწავლის პროცესის კონტროლი შეუძლებელია:

„დღეს ისეთი რეალობა გვაქვს, რომ მშობლები მუშაობენ, გასულები არიან სახლიდან, ბავშვები დავტოვეთ სახლში კომპიუტერებთან, სადაც კონტროლიც შეუძლებელია, შედის ბავშვი გაკვეთილზე თუ არ შედის. გარდა ამისა, ძალიან მოსაბეზრებელია თანატოლების გარეშე. სკოლაში ბავშვები ხომ არ დადიან მხოლოდ სწავლისთვის. ბავშვს ურთიერთობები სჭირდება, მეგობრები სჭირდება.​ მასწავლებელთან საერთოდ სხვა ურთიერთობა ყალიბდება, როდესაც პირისპირ არის ურთიერთობა.“

ირინა ტაბუციძის თქმით, ონლაინ სწავლება განსაკუთრებით დაწყებითი კლასის მოსწავლეებს აზარალებს:

„უფროსკლასელებთან კიდევ მეტ-ნაკლებად არაუშავს ამ პრობლემას. უმრავლესობას გააზრებული აქვს, რომ სწავლა მას პირადად სჭირდება. პატარებთან არ მგონია, რომ რაიმე შინაგან მოტივაციაზე იყოს ლაპარაკი. უამრავი კვლევა ტარდება მსოფლიოში. ითვლება, რომ ყველაზე დიდ სტრესს მაინც განიცდიან პედაგოგები, შემდეგ მოსწავლეები და მერე მშობლები. ყველა ეძებს გზას, როგორ შეამსუბუქოს ეს მდგომარეობა. ფსიქოლოგები თანხმდებიან, რომ ​ეს პროცესი რაც შეიძლება სახალისო უნდა იყოს. ხალისთან ერთად უნდა მოხდეს სწავლება. პატარა კლასებში ამის გარეშე წარმოუდგენელია.“

„მასწავლებელს უნდა ჰქონდეს საოცრად დიდი ენთუზიაზმი, ენერგეტიკა, ვერბალური კომუნიკაციის კარგად ფლობის უნარი. იმის ილუზია, რომ ყველა პედაგოგი ასეთია, არ გვაქვს. ბევრს არ შეუძლია კამერასთან მუშაობა, რა თქმა უნდა, აქ ჩავარდნა ბევრად მეტი გვაქვს. გადამეტებული გართობით სწავლა შეუძლებელია, სხვა რაღაცებიც უნდა მუშაობდეს. იმედი მაქვს, ოქტომბრიდან გადავალთ შენობებში და ეს პრობლემა დავიწყებას მიეცემა. პედაგოგებს და მშობლებს უნდა ავუხსნათ, რომ ​ეს პერიოდი როგორმე ფსიქოლოგიურად სტაბილურად მაინც გადავიტანოთ. მე აღარ მაქვს ილუზია, რომ სწავლების დონე ისეა, როგორც უნდა იყოს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ირინა ტაბუციძემ Euronews Georgia-ს ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ Euronews Georgia

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„სკოლებმა რეგულაციების დაცვით უნდა დაიწყონ სწავლა. ეს ქვეყანა კიდევ წლები არ აიცრება, ბავშ...
„სკოლებმა რეგულაციების დაცვით უნდა დაიწყონ სწავლა. ეს ქვეყანა კიდევ წლები არ აიცრება, ბავშვების განათლებას ვერავის შევწირავთ“ - ამის შესახებ USAID - ის სამოქალაქო განათლების პროგრამის დირექტორი&n...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„​ბავშვები, რომლებსაც დასცინიან, ხშირად იტანჯებიან დეპრესიით, ხდებიან გარიყულები, იზოლირებულები და მარტოსულები“

„​ბავშვები, რომლებსაც დასცინიან, ხშირად იტანჯებიან დეპრესიით, ხდებიან გარიყულები, იზოლირებულები და მარტოსულები“

როგორ აისახება ბავშვის ფსიქიკასა და თვითშეფასებაზე დაცინვა, დაშინება, შევიწროვება?-  ამ და სხვა საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი, ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი მარი ჯოხარიძე.

- როგორ აიახება ბავშვის ფსიქიკაზე დაცინვა და რა ზიანი შეიძლება მიაყენოს სამომავლოდ ამ გამოცდილებამ?

- დაცინვამ, დაშინებამ, შევიწროვებამ, რასაც ყველა უკვე ბულინგს ვეძახით, შესაძლოა ძალიან სერიოზულად იმოქმედოს ბავშვის ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზე, ადამიანის კეთილდღეობაზე.

ჩვენ ყურადღება უნდა გამოვიჩინოთ არა მხოლოდ იმ ბავშვების მიმართ, რომლებსაც დასცინიან, ავიწროვებენ, აშინებენ, არამედ მჩაგვრელების მიმართაც, ვინაიდან დიდი რისკია იმისა, რომ მათი ანტისოციალური ქცევა, დროსთან ერთად, უფრო ინტენსიური გახდება, მოიმატებს აგრესიაც. ისინი, ჩაგრული ბავშვების მსგავსად, ხშირად იტანჯებიან დეპრესიით და შფოთვით. ასევე აღსანიშნავია, ბავშვები, რომლებიც დამკვირვებლების როლში არიან. არ აქვს მნიშვნელობა რომელ მხარეს იჭერენ, შფოთვის მიზეზი შესაძლოა შიში იყოს, მათაც არ დასცინონ, ან განცდა იმისა, რომ თანატოლის დახმარება უნდოდათ და ვერ მოახერხეს.

ბავშვები, რომლებსაც დასცინიან, ხშირად იტანჯებიან დეპრესიით, ხდებიან გარიყულები, იზოლირებულები და მარტოსულები. ეს ყველაფერი შეიძლება აისახოს არა მარტო დაბალ აკადემიურ მოსწრებაზე, არამედ მომავალში მეგობრებთან, პარტნიორებთან, სანდო და ჯანსაღი ურთიერთობის დამყარებაზე.

- როგორ აისახება თვითშეფასებაზე?

- თვითშეფასება დიდ გავლენას ახდენს ადამიანის კეთილდღეობაზე, ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაზე, ხოლო თვითშეფასების ჩამოყალიბებაზე უამრავი რამ ახდენს ზეგავლენას, მათ შორის ცხოვრების ისტორია, გამოცდილება, სოციალური გარემოებები და სხვების რეაქციები ჩვენზე. შესაბამისად, დაცინვა, დაშინება ცუდად აისახება მათ თვითშეფასებაზე. ბავშვს შეიძლება ეგონოს, რომ რადგან დასცინიან, რაღაც პრობლემა აქვს, ე.ი. არ არის საკმარისად კარგი.
მახსოვს, სკოლაში რამდენიმე ბავშვმა კომენტარი გამიკეთა სიმაღლესთან დაკავშირებით. ვერ ვიტყვი, რომ ინტენსიურად დამცინოდნენ ან მავიწროვებდნენ, ეს იყო რამდენიმე უწყინარი ხუმრობა ჩემს სიმაღლეზე, თუმცა აღარ მინდოდა სკოლაში სიარული, მეგობრების ნახვა, ვიგონებდი მიზეზებს, ოღონდ სახლიდან არ გავსულიყავი. როდესაც გარეთ მიწევდა გასვლა, მეწყებოდა შფოთვა, იმის გამო, რომ ვინმე კიდევ დამცინებდა. ბავშვები ძალიან მგრძნობიარეები არიან, ერთმა სიტყვამაც შეიძლება იმოქმედოს მათ თვითშეფასებაზე და ქცევაზე.
- რა რეკომენდაციას მისცემდით მშობლებს?
- როდესაც მშობელი, მასწავლებელი ან უბრალოდ მზრუნველი პირი შენიშნავს, რომ ბავშვი დაძაბული, შეშინებული, გაღიზიანებულია, თავს არიდებს გარეთ გასვლას ან ისეთ აქტივობებში ჩართვას, რაც ადრე სიამოვნებდა, იწყებს სხვების დაცინვას ან შეშინებას, უნდა დავიწყოთ მიზეზების გარკვევა.
არ უნდა მივცეთ პირდაპირი მითითებები და რჩევები. საუბრის დროს ბავშვს უნდა შევუქმნათ მშვიდი და უსაფრთხო გარემო, უნდა გავგრძნობინოთ, რომ მას არ განვსჯით. ბავშვებს ხშირად უჭირთ მათთვის მტკივნეულ თემაზე საუბარი, ამიტომ მოთმინება გვმართებს! როდესაც ის დაიწყებს ისტორიის მოყოლას, არასდროს არ შევაწყვეტინოთ, მოუსმინეთ ბოლომდე და ეცადე ყველაფერი გაიგოთ სიტუაციაზე. მიზეზების გარკვევის შემდეგ უნდა განისაზღვროს დამცავი სტრატეგიები, რაც მომავალში დაეხმაარება ბავშვს.
საჭიროა მშობლების და მასწავლებლების ჩართულობა. კონფლიქტის მოგვარების სტრატეგიები არის აუცილებელი უნარ-ჩვევები, რომლებიც ადრეული ასაკიდანვე უნდა ისწავლებოდეს, როგორც ოჯახში, ასევე სკოლაში. ბავშვებმა უნდა ისწავლონ ნებისმიერი საკითხის ჯანსაღად გადაწყვეტა, უნდა იცოდნენ საკუთარი უფლებები, ჰქონდეთ სხვის მიმართ თანაგრძნობის გამოხატვის უნარი. როგორც ყოველთვის, ახლაც ვიტყვი, რომ საუკეთესო სწავლების მეთოდი მაგალითის მიცემაა და ამ შემთხვევაში, მშობელმა ბავშვს უნდა მისცეს პოზიტიური მაგალითი.
მშობლებს, ბაღს, სკოლას ძალიან დიდი როლი აქვს. ერთობლივი და დროული ჩართულობით, ფსიქოლოგის რეკომენდაციების გათვალისწინებით, შეგვიძლია ბავშვებს შევუქმნათ ჯანსაღი გარემო, რათა მჩაგვრელი არ დარჩეს მჩაგვრელად და მსხვერპლი მსხვერპლად ცხოვრების ბოლომდე.
ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად