Baby Bag

„შრომა სანამ სირცხვილი იქნება, მანამდე რა უნდა გვეშველოს?!“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„შრომა სანამ სირცხვილი იქნება, მანამდე რა უნდა გვეშველოს?!“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ შვილების ღირებულებებზე დაყრდნობით აღზრდის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მშობლებსა და შვილებს სადა ურთიერთობები უნდა ჰქონდეთ:

​ღირებულებები არის ყველაზე მნიშვნელოვანი, რითიც გაზრდი ადამიანს. გქონდეთ ჩვეულებრივი, სადა ურთიერთობები: დღეს გვაქვს, ხვალ არ გვაქვს, დღეს ეს გვაქვს საჭმელი, ხვალ ის გვაქვს. არ არის მნიშვნელოვანი, რა ბრენდის ფეხსაცმელს ჩააცმევ ბავშვს, თან მაშინ, როდესაც არ გაქვს ამის საშუალება. მერე ამადლი შვილს: „მე შენი გულისთვის ვალები ავიღე.“ ვინ გთხოვა ეს? არავის არ უთხოვია. ბავშვმა საერთოდ არ იცის ფასი, შენ თუ არ დაუფიქსირე. იმისთვის ხის სათამაშო და ნებისმიერი პლასტმასის სათამაშო ერთია. როგორ მისცემ, ამას აქვს მნიშვნელობა.“

მარინა კაჭარავას თქმით, შვილი მშობლის შემოქმედებაა და მშობელს ყველა თავისი შეცდომა წინ დახვდება:

„ჩვენივე შემოქმედებაა ჩვენი შვილები. ​ყველა ჩემი შეცდომა ცხვირწინ დამხვდა და ცხვირში მომხვდა. ეს არის სიჯანსაღე: ვიცხოვრო სადად, მშვიდად, დღევანდელ რეალობასთან შესაბამისობაში, არა რაღაც ილუზიებში, ზღაპრებში, თეატრალურ დადგმებსა და ტყუილებში. ტყუილში გაზრდილი ადამიანი რეალობაში რომ გადის, რამდენი პრობლემა აქვს მას?! არ სჭირდება ბავშვს იმაზე მეტი, ვიდრე სჭირდება. სულ უნდა ჰქონდეს მას რაღაც წინ, რისკენაც უნდა ისწრაფვოდეს. ყველაფერი რომ უკვე აქვს ბავშვს, მერე რა აკეთოს იმან?!“

„ოფიციანტობა არ უნდა, ბენზინს არ ჩაასხამს, მარტო უნდათ, რომ დირექტორები იყვნენ. ეს საიდან მოდის? ​სახლში არის ის მეფე, დირექტორი, დედოფალი და შესაბამისად, გარეთაც ეს უნდა. საზღვარგარეთ რომ მიდიან, იქ მუშაობენ, იმიტომ, რომ იქ ნაცნობები ვერ ხედავენ. თითქოს რცხვენია ადამიანს შრომის. შრომა სანამ სირცხვილი იქნება, მანამდე რა უნდა გვეშველოს?!“ - აღნიშნულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ რადიო ფორტუნას ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო ფორტუნა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

ძვირადღირებული საჩუქრების ინტენსიურად ჩუქების შემთხვევაში, არსებობს მუდმივ მოთხოვნილებაში...
სკოლის დამთავრების ან გამოცდების ჩაბარების შემდეგ ძვირადღირებული ნივთების ჩუქებით, ვუკარგავთ თუ არა მოტივაციას შვილებს, თვითონ მიაღწიონ მიზანს, ხომ არ წარმოადგენს ეს დამოუკიდებლობის შეზღუდვას? -...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასე არაფრით არ შეიძლება ბავშვების დაშინება, საშინელებაა ეს,“ - თამარ გაგოშიძე ბავშვებში კოვიდით გამოწვეულ სტრესზე

„ასე არაფრით არ შეიძლება ბავშვების დაშინება, საშინელებაა ეს,“ - თამარ გაგოშიძე  ბავშვებში კოვიდით გამოწვეულ სტრესზე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მიერ ბავშვის დაშინების ნეგატიურ შედეგებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბავშვთან საუბრისას ლინგვისტიკის კონტროლი აუცილებელია:

​როდესაც მშობელი თავისდაუნებურად აშინებს ბავშვს, თვითონ არის პანიკაში და ბავშვს ეუბნება: „ხელი ამას არ მოკიდო, ხელი იმას არ მოკიდო,“ ეს არ შეიძლება. ყველაფერს ვერ გავაკონტროლებთ. ამ კონტროლის ზომა უნდა ვიცოდეთ. ჩვენ უნდა გავარკვიოთ, რისი გაკონტროლება შეგვიძლია. რასაც ვერ გავაკონტროლებთ, უნდა დავივიწყოთ.“

​თამარ გაგოშიძის თქმით, სტრესის შესამცირებლად ჩვენი რესურსები და გარემოს მოთხოვნები უნდა დავაბალანსოთ:

„გარემოს მოთხოვნები და ჩვენი რესურსები უნდა დავაბალანსოთ. მაშინ აღარ გვექნება ასეთი სტრესული მდგომარეობა. თუ ჩვენ კარგად გავაცნობიერებთ, რასთან გვაქვს საქმე, რისი გაკონტროლება შეგვიძლია და რისი არა, ასეთი არც შფოთვა გვექნება და არც სტრესული განცდა. მე, როგორც უფროსი, თუ ასე შევაშინებ ბავშვს, თუ სულ ვუმეორებ, რომ თუ ხელი არ დავიბანეთ, აგერ ბებოს გადაედება, ბებო მოკვდება, საშინელებაა ეს.“

„ბავშვს შფოთვა ეწევა, სიკვდილის შიში მოდის, მით უმეტეს, ექვს წლამდე ასაკში ეს ძალიან ხშირია ისედაც, ყოველგვარი კორონას გარეშე. ამ ასაკში წარმოსახვა ვითარდება და ეს ძალიან ბუნებრივია. ასე არაფრით არ შეიძლება ბავშვების დაშინება. მერე შეიძლება იყოს ღამის შიშები, კოშმარები, ზოგადად შიშები, სიკვდილის შიში. ამას უკვე მერე სპეციალისტი სჭირდება. „არ შეჭამ საჭმელს, დასუსტდები და კორონა დაგემართება,“ - ასეთი შეშინებები არ გვჭირდება. ​ჩვენ უნდა ვაკონტროლოთ, რას ვეუბნებით ბავშვებს. ისინი სენსიტიურები არიან. მესამე ოთახში რომ ლაპარაკობდე, იმან იცის, რაზე ილაპარაკე. ბავშვებთან უნდა გავაკონტროლოთ ჩვენი ლინგვისტიკა,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად