Baby Bag

„სასკოლო მზაობისთვის სოციალურ-ემოციური სფეროს განვითარებას გაცილებით მეტი მნიშვნელობა აქვს, ვიდრე კითხვისა და წერის ცოდნას,“- მედეა ზირაქაშვილი

„სასკოლო მზაობისთვის სოციალურ-ემოციური სფეროს განვითარებას გაცილებით მეტი მნიშვნელობა აქვს, ვიდრე კითხვისა და წერის ცოდნას,“- მედეა ზირაქაშვილი

ბავშვთა ნევროლოგმა მედეა ზირაქაშვილმა ბავშვის სასკოლო მზაობის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მას ძალიან ბევრი უნარის ერთობლიობა განსაზღვრავს:

„დღეისთვის სკოლისთვის მზაობას განიხილავენ სამგანზომილებიან ჭრილში. გარდა იმისა, რომ ბავშვს უნდა ჰქონდეს გარკვეული უნარების ერთობლიობა, ძალიან მნიშვნელოვანია ოჯახის მზაობა და ასევე სკოლის მზაობა. ბავშვის სასკოლო მზაობას განსაზღვრავს ძალიან ბევრი უნარის ერთობლიობა. განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია სოციალურ-ემოციური სფეროს განვითარება. წლების განმავლობაში მოსახლეობას ეგონა, რომ ​თუ ბავშვმა იცის წერა, იცის კითხვა, ეს იყო ერთადერთი წინაპირობა იმისა, რომ ის მზად იყო სკოლისთვის. აღმოჩნდა, რომ ეს არც ისე მნიშვნელოვანი კომპონენტია. მაშინ, როდესაც სოციალურ-ემოციური სფეროს განვითარებას გაცილებით მეტი მნიშვნელობა აქვს.“

​მედეა ზირაქაშვილის თქმით, სასკოლო მზაობისთვის ძალიან დიდი მნიშვნელობა ენიჭება ენობრივი უნარების განვითარებას:

„სასკოლო მზაობისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია ენობრივი უნარების განვითარება. მნიშვნელოვანია ბავშვს ჰქონდეს ის რეცეპტული და ექსპრესიული უნარები, რომელიც დაეხმარება მას სკოლაში განათლების ეფექტიანად მიღებაში. არსებობს გარკვეული კოგნიტური უნარები, რომელიც უნდა ჰქონდეს ბავშვს. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვს ჰქონდეს სწავლისადმი გარკვეული დამოკიდებულება: იყოს ცნობისმოყვარე, მაღალმოტივირებული, ჰქონდეს ქცევისთვის აუცილებელი წინაპირობა, რომელიც მისცემს საშუალებას, რომ გაჩერდეს სკამზე, იყოს მოტივირებული, შესძლოს ყურადღების კონცენტრირება, ჩაინიშნოს გაკვეთილები, მიაქციოს ყურადღება, რას ეუბნება მასწავლებელი. რა თქმა უნდა, უპირატესია ფიზიკური ჯანმრთელობა და ფიზიკური განვითარებაც. ეს ასევე უნდა იყოს იმ უნარების ჩამონათვალში, რომელიც ბავშვს უნდა ჰქონდეს.“

​ძალიან დიდია ოჯახის როლი: როგორი აღზრდის სტილი აქვს ოჯახს? როგორია მშობლების განათლების დონე? რამდენად უწყობს მშობელი ხელს ბავშვის თუნდაც ფიზიკური ჯანმრთელობის განვითარებას? სკოლისთვის მზაობის შეფასება ჩვენ გვჭირდება არა იმიტომ, რომ ვთქვათ, ბავშვმა უნდა იაროს თუ არა სკოლაში, არამედ იმისთვის, რომ გამოვყოთ მისი ძლიერი და სუსტი მხარეები, რათა გვქონდეს შესაძლებლობა მოტივაციის ამაღლებით, კომფორტული, ადეკვატური გარემოს შექმნით, შევუქმნათ ბავშვს მაქსიმალურად ხელშემწყობი პირობა იმისთვის, რომ განივითაროს ის უნარ-ჩვევები, რომელიც მას სჭირდება ეფექტიანი სწავლისთვის,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მედეა ზირაქაშვილმა რადიო ფორტუნას ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო ფორტუნა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„გოგონებში ორ-ნახევარი ან სამ-ნახევარი წელი, ბიჭებში სამ-ნახევარი ან ოთხ-ნახევარი წელი არი...
​ფსიქოლოგმა ზაზა ვარდიაშვილმა ბაღისა და სკოლისთვის იდეალური ასაკის შესახებ ისაუბრა და ბავშვთან ინდივიდუალური მიდგომის მნიშვნელობას გაუსვა ხაზი:„​იდეალური, როგორც ბაღისთვის, ასევე სკოლისთვის არის ინდივ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„კედელი ჩამომეშალა, ნულიდან ვიწყებ ყველაფერს...“ - მაია ჯორჯაძე გიო ხუციშვილის გარეშე გატარებულ 2 წელზე

გიო ხუციშვილის მეუღლემ თოქ-შოუ „პროფილში“ იმ რთულ ეტაპზე ისაუბრა, რომელიც მის ცხოვრებაში მომღერლის გარდაცვალების შემდეგ დადგა. მაია ჯორჯაძის თქმით, მეუღლე მის ცხოვრებაში ყველაზე მნიშვნელოვანი ადამიანი იყო:

„გიო ყველაფერი იყო, მართლა დიდი იყო, დიდი პიროვნება იყო, იმედი იყო, იმედი იყო ჩემიც, ირგვლივ ყველასი. რაღაცნაირად კედელი ჩამომეშალა, ნულიდან ვიწყებ ყველაფერს. მე არაფერი ვიცოდი, არ ვიცოდი ცხოვრების ელემენტარული დეტალები.“

ცოლ-ქმრის განსაკუთრებულ ურთიერთობას მათი ვაჟი, ზუკა ხუციშვილიც იხსენებს: „ყოველთვის დედაჩემი ედგა გვერდით. ერთად გაკვალეს ის გზა, რაც ჰქონდათ. ყოველთვის ერთმანეთს ეხმარებოდნენ. არავის ზედმეტი დახმარება არც დასჭირვებიათ არასდროს. მახსოვს, როდესაც უჭირდა და დახმარება მინდოდა, ნაზად გამწევდა ხოლმე და თვითონ გაივლიდა. მხოლოდ დედაჩემს იღებდა ყოველთვის. როდესაც დახმარება სჭირდებოდა, ყოველთვის ეძახდა მაიას. მაიას და გიოს ურთიერთობაში იმხელა სიძლიერე, იმხელა სიყვარული და ურთიერთობა იყო, რომ მეტი არავინ სჭირდებოდათ ნამდვილად.“

მაია ჯორჯაძე იხსენებს, რომ მეუღლის ავადმყოფობასთან შეგუება გაუჭირდა და მის მძიმე მდგომარეობას არ აღიარებდა: „ყველა მეუბნებოდა, რომ ძალიან ცუდი მდგომარეობაა და მე არ ვიჯერებდი. ვფიქრობდი, როგორ შეიძლება, რომ ადამიანი, რომელიც ამ წუთას გვერდით მიზის, ერთ თვეში აღარ იყოს. ეს წარმოუდგენელი იყო. მეჩხუბებოდნენ, როგორ ვერ ხვდები რა სჭირსო. არ ვიცი რა დამემართა.“

„ჩვენ დიდი სამეგობრო წრე გვყავს, როგორც ჩემი, ისე გიოსი. ჩვენ ერთი ოჯახივით ვიყავით. ძალიან მომეხმარა ის, რომ გიო არ არის, მაგრამ დანარჩენები ისევ ისე ვართ.“ - აღნიშნა მაია ჯორჯაძემ.

წაიკითხეთ სრულად