Baby Bag

„ეს არის ჩვენი ვაი-პედაგოგიკა. სანამ ეს არ დამთავრდება საქართველოში, გაიზრდებიან მოძალადე ბავშვები,“- თამარ გაგოშიძე

„ეს არის ჩვენი ვაი-პედაგოგიკა. სანამ ეს არ დამთავრდება საქართველოში, გაიზრდებიან მოძალადე ბავშვები,“- თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში ბულინგისა და ჩაგვრის პრობლემაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ პრობლემას სკოლა და ოჯახი ერთად უნდა დაუპირისპირდეს:

„მასწავლებელს, რომელსაც ცხოვრება არ უხარია, აქვს შეხება ბავშვთან და ეს გავლენას ახდენს ბავშვზე. არც იმას აღარ უხარია ცხოვრება. ძალიან შორიდან უნდა დავიწყოთ. ჩვენ არ გვაქვს ერთი მიზეზი. ჩაგვრა კომპლექსური რამ არის. როდესაც ჩაგვრის ფაქტი მოხდება, ​მშობელი უნდა გაერკვეს, რა ხდება. მშობელს უნდა ჰქონდეს მჭიდრო კონტაქტი მასწავლებელთან. ეს მჭიდრო კონტაქტი არ ნიშნავს დაპირისპირებას. სამწუხაროდ, ჩვენ თანამშრომლობა არ ვიცით, არ ვიცით ფაქტებზე დაფუძნებული ურთიერთობა. წინასწარ უკვე განწყობილი მიდიხარ საჩხუბრად, არ გაინტერესებს იქ რა ხდება. ბავშვისთვის შეთავაზება, რომ შენ თვითონ გაარკვიე და შენს თავს თვითონ მიხედე, არ გამოდის, სამწუხაროდ.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, საქართველოში პედაგოგიკა არ არსებობს, რაც სავალალო შედეგების მომტანია:

​პედაგოგიკა ამოღებულია ჩვენს ქვეყანაში. არავინ არ იცის, როგორ გაზარდოს ბავშვი. არც მასწავლებელმა არ იცის პედაგოგიკა, ძალიან ვწუხვარ. პედაგოგიკა არ არის ძალადობა ბავშვზე, არც ჩხუბია, არ ყვირილია. პედაგოგიკა არის დადებითი მაგალითები ბავშვისთვის. ჩვენ რას ვასწავლით ოჯახსა და სკოლაში ბავშვს?! ის უნდა იყოს პირველი, უნდა გადაუაროს ყველას, უნდა გახდეს მინისტრი, მდიდარი, გავლენიანი, უნდა ჰყავდეს გავლენიანი მეგობრები. რას გრძნობს ეს ბავშვი? ჩვენ ეს არ ვიცით.“

„მშობლები შვილებს ყოველ წუთში სურვილს არ უნდა უსრულებდნენ. ეს გრძელდება გარდატეხის ასაკის ჩათვლით. საქართველოში მშობელი თვლის, რომ ბავშვი არ უნდა გაანერვიულოს, ბავშვმა არ უნდა იდარდოს. იგულისხმება, რომ მოთხოვნილების დაკმაყოფილების გამო არ უნდა იდარდოს. მშობლები ყველაფერს უსრულებენ შვილს. რატომ არ გვაქვს პედაგოგიკა? მე ყველაფერს ვუსრულებ ჩემს შვილს, რადგან მეშინია, რომ არ დაიჩაგროს. ბავშვმა მითხრა, კანფეტი მიყიდე, მეც მაშინვე უნდა ვუყიდო. ​ბავშვის ტვინი ჩარჩოს დადებას არ სწავლობს. ბავშვი ნებელობას სწავლობს აღზრდის შედეგად. მე, მშობელი კი ვუსრულებ ყველა მოთხოვნილებას ბავშვს, ვცდილობ, ცივი ნიავი არ მივაკარო, მაგრამ ცხოვრების, ეგზისტენციის უფლებას არ ვაძლევ დამოუკიდებლად. ის არის ჩემი მონა და ამავე დროს თავისი მოთხოვნილებების მონა. მე ყველა მოთხოვნილებას ვუსრულებ, მაგრამ იმ წესით უნდა იცხოვროს, რომელიც მე მინდა. ეს არის ჩვენი ვაი-პედაგოგიკა. სანამ ეს არ დამთავრდება საქართველოში, გაიზრდებიან მოძალადე ბავშვები,“ - აღნიშნულ საკითხებზე თამარ გაგოშიძემ რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ბავშვების ცხოვრებაში მარტო სწავლა არ არის, სწავლა ცხოვრების ერთი პატარა ნაწილია, ბავშვს მ...
​პედაგოგი შალვა ამონაშვილი „იმედის დღეში“ თანამედროვე ბავშვებთან მოძველებული პედაგოგიური მიდგომების გამოყენების არაეფექტიანობაზე საუბრობს და აცხადებს, რომ ავტორიტარული პედაგოგიკა თანამედროვე მოსწავლეე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„გინდა, რომ კარგი შვილი გყავდეს? მაშ, მიეცი მას თავისუფლების გზა“ - შალვა ამონაშვილი

„გინდა, რომ კარგი შვილი გყავდეს? მაშ, მიეცი მას თავისუფლების გზა“ - შალვა ამონაშვილი

„ჩვენ დაბადებულები ვართ იმისთვის, რომ შევიმეცნოთ ყველაფერი, რაც ჩვენ გარშემოა. რად გვინდა ჩვენ ეს? ყევლაფერი ეს დიდხანს არ დაგვჭირდება, მაგრამ სხვანაირად არ შეგვიძლია - ეს შემეცნებითი ძალა ბავშვზე მოქმედებს დაბადებიდანვე. სამი პირობა უნდა დაიმახსოვრონ უფროსებმა - განავითარეთ ბავშვი, ისე მოექეცით - თითქოს, ის დიდია და აღარ არის პატარა და აგრძნობინეთ, რომ ის აკეთებს იმას, რაც მათ უნდათ, რომ გააკეთონ“, - ამის შესახებ აკადემიკოსმა, პედაგოგმა - შალვა ამონაშვილმა გადაცემა „იმედის დღეში“ ისაუბრა.

„ხანდახან ბავშვს ეუბნებიან - გააკეთე, რაც გინდა. მას ეს თავისუფლება არ უნდა. მას სურს შემდეგი - ვითომ, თვითონ აირჩია ის, რის გაკეთებაც უნდა. ჭეშმარიტი აღზრდა საკუთარი თავის აღზრდით იწყება. ბავშვს სწავლისთვის უნდა მოტივი - რა მოტივს ვაძლევთ მას სწავლისთვის, ცხოვრებისთვის, ურთიერთობისთვის? სკოლაში ის მიდის უარყოფითი მოტივებით - არ მინდა. რატომ? იმიტომ, რომ ვაძალებთ. ჩვენ - დიდებიც გავურბივართ იმას, რასაც გვაძალებენ, მიუხედავდ იმისა, რომ გვაქვს ნებისყოფა. ბავშვს თავისუფლება უნდა - დააძალებ? გაგექცევა. აარჩევინებ? გამოგყვება. თუ მასწავლებელიც ასე მოიქცევა და ბავშვს მისცემს არჩევანის საშუალებას - ეს გავაკეთოთ თუ ის? მას მიეცემა მოტივი, ითანამშრომლოს მასთან და დიდად იგრძნოს თავი. ასე მოუნდება სკოლაში მისვლა, შემდეგ კი გაეხარდება. თუ ბავშვს არ უხარია სკოლაში მისვლა, თუ მას არ ახარებს მასწავლებლის თვალები, მისი მოფერება და წაქეზება, აქ უკვე არ არსებობს მისთვის მოტივი - ამ მასწავლებლის გაკვეთილიდან გაიპარება.  თუ მე, როგორც მშობელი ან როგორც მასწავლებელი, ავტორიტეტი ვარ, მე შემიძლია, ვუთხრა ბავშვს - ეს არ გააკეთო, ძალიან გთხოვ. ჩემი ეს სიტყვა მისთვის დაცვითი პედაგოგიკა აღმოჩნდება, ის უკვე დაცულია.  გინდა, რომ კარგი შვილი გყავდეს ამ ქვეყნისთვის, საკუთარი ცხოვრებისთვის? მაშ, გაუხსენი მას ნიჭი, მიეცი გზა - თავისუფლების გზა, რომ მან შემდეგ თვითონ გაიკვლიოს, საითკენ გაუხვიოს. 

სკოლა არ არის შენობა - ეს არის მასწავლებელი. მასწავლებელი სულმნათს ნიშნავს. როგორი უნდა იყოს ის - კეთილი, მოსიყვარულე, თავაზიანი, გამგები, გულისხმიერი“, - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ,,​იმედის დღე"

წაიკითხეთ სრულად