Baby Bag

„არავის არ უნდა მისცე იმის უფლება, რომ შენი შვილის ზნეობრივ და სულიერ აღზრდაში ჩაერიოს. აქ უნდა იყო შეუვალი,“ - დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე

„არავის არ უნდა მისცე იმის უფლება, რომ შენი შვილის ზნეობრივ და სულიერ აღზრდაში ჩაერიოს. აქ უნდა იყო შეუვალი,“ - დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე

დეკანოზმა თეოდორე გიგნაძემ სხვადასხვა თაობათა ერთ ოჯახში თანაცხოვრების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვის ზნეობრივ და სულიერ აღზრდაში ჩარევის უფლება მშობლის გარდა არავის აქვს:

„არავის არ უნდა მისცე იმის უფლება, რომ შენი შვილის ზნეობრივ და სულიერ აღზრდაში ჩაერიოს. აქ უნდა იყო შეუვალი აბსოლუტურად. ცოლ-ქმარი და შვილები არის დამოუკიდებელი უჯრედი. სხვა თაობის წარმომადგენლები აღმზრდელობითად მაგალითის მიცემით უნდა ერეოდნენ, მაგრამ ​აქტიური ჩარევით რძალს ან სიძეს რომ უთხრან: „ასე ქენი, ისე ქენი,“ ამის უფლება არ აქვთ. პირადი მაგალითით, სიფაქიზით და სიყვარულით უნდა აძლევდნენ მაგალითს.“

დეკანოზის თქმით, ბავშვის თავისუფლება ჩვილობის ასაკშიც არ უნდა შეილახოს:

„შვილის თავისუფლება ჩვილობიდანაც არ შეიძლება შელახო. ​სწორი აღზრდის მეთოდები შვილს თავისუფლებას არ ართმევს. მშობელი უნდა იყოს ქრისტეს თანამუშაკი. ქრისტე ყველას გვზრდის, მაგრამ ჩვენს თავისუფლებას არ ზღუდავს. ადამიანი იტყვის, რომ ამას სიბრძნე სჭირდება. ადამიანს, რომელიც თავის ცხოვრების წესში უარს იტყვის გველისებრ სიბრძნეზე, ადამიანს, რომელიც იტყვის, რომ არა, მე ასეთი სიბრძნე სად შემიძლია, არ აქვს უფლება იყოს მშობელი, არ აქვს უფლება იყოს მასწავლებელი.“

„ძალადობა არაა საჭირო, მაგრამ აუცილებელია სწორი ორიენტირების მიცემა. ამას სჭირდება სიბრძნე. ეგოისტური აღზრდა კატასტროფაა, როდესაც ​შენ შენი შვილი გინდა იყოს ისეთი, როგორიც შენ გინდა, რომ იყოს. შვილიც ხომ მოყვასია. უფალი გვასწავლის, რომ მოყვასი საკუთარი თავივით უნდა გიყვარდეს. თუ საკუთარი თავი არ გიყვარს, როგორ შეიყვარებ შვილს?! საკუთარი თავი სწორად რომ გიყვარდეს, საკუთარი თავის იდენტიფიკაციას უნდა ახდენდე. თუ ადამიანს მოშივდა, ერთი თეფში საჭმელი აქვთ მას და მის შვილს. თუ ადამიანი საკუთარი თავის იდენტიფიკაციას ახდენს კუჭთან, რას იზამს? შეჭამს თვითონ. თუ შენ ხარ ღვთის ხატი, შესაბამისადაც გიყვარს საკუთარი თავი და შვილიც გიყვარს, როგორც საკუთარი თავი, ანუ ღვთის ხატი. ეგოისტურად შვილი ვეღარ გეყვარება, რადგან ღვთის ხატი და ეგოიზმი ერთად არის გამორიცხული,“ - აღნიშნა მამა თეოდორემ.

წყარო: ​„დეკანოზ თეოდორე გიგნაძის ქადაგებები“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ბავშვს თუ გაუბრაზდებით, ამ გაბრაზებაშიც იმხელა სიყვარულის მუხტი უნდა იყოს, რომ ბავშვს არ...
​დეკანოზმა თეოდორე გიგნაძემ მშობლებს ბავშვების მიმართ ნებისმიერი სახის ძალადობის გამოყენებაზე უარის თქმისკენ მოუწოდა. მისი თქმით, აუცილებელია, რომ მშობელი შვილს შემოქმედებითად დააკვირდეს და მისი ნიჭის...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მეუღლეებმა გაბუტვა იციან ხოლმე ხანდახან, დაიბოღმებიან, დიდხანს არ ელაპარაკებიან, არაფრით არ არის ეს საჭირო,“- შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა სიჩუმის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და ბრძნული და უგუნური სიჩუმის მახასიათებლები დაასახელა:

„მე ორი სიჩუმე გამოვყავი: ერთი არის ბრძნული სიჩუმე. ჩვენ გვინდა სიმშვიდე, რომ დავისვენოთ, ამიტომ გამოვეყოფით სამყაროს. ეს არის ბრძნული სიჩუმე. გვინდა, რომ მივეცეთ ჩვენს განცდებსა და მოგონებებს. რაღაც გვინდა გავიხსენოთ, ვიღაცას დაველაპარაკოთ სულში, მადლობა ვუთხრათ, რაღაც გავუზიაროთ. სულში დიდი ცხოვრება მიმდინარეობს. სიჩუმეს ზრუნვა სჭირდება. მე ამ ზრუნვით შეიძლება თქვენ კეთილი განცდები და ფიქრები გამოგიგზავნოთ. თუ ოცნებებს არ მივეცი თავი დროდადრო, ჩემი ცხოვრება გაღარიბდება. ასევე მნიშვნელოვანია ლოცვა, სიჩუმე და ლოცვა. ყველაზე კარგი ლოცვა მაშინ არის, როდესაც განყენდები ყველაფრისგან, აღარაფერი გაწუხებს. დახუჭე თვალები, ახედე ცას და თქვი, რაც გინდა. ეს სიტყვა მაღლა წავა. ბრძნული სიჩუმის ნიშანია, რომ მე სხვათა სიჩუმეს გავუფრთხილდე. შეიძლება მე ხმაური მინდა, მაგრამ აგერ მეუღლე ისვენებს, ვიღაცას სჭირდება, რომ რაღაცაში ჩაფიქრდეს. არ უნდა გამოვიყვანოთ მდგომარეობიდან.

რა არის უგუნური სიჩუმე? ზოგჯერ დაბოღმილი, განაწყენებული კაცი ჩაიგუბებს პირში წყალს, გაჩუმდება, განდგება, არავის არაფერს გაუზიარებს, მაგრამ შიგნით იწვის. შიგნით ბოღმა ტრიალებს და ეს დამანგრეველი სიჩუმეა. მეუღლეებმა გაბუტვა იციან ხოლმე ხანდახან, დაიბოღმებიან, დიდხანს არ ელაპარაკებიან, რა არის ეს სიჩუმე? არაფრით არ არის საჭირო. უნდა ვისწავლოთ ბრძნული სიჩუმეები. მე მიყვარდა ხოლმე სახლში ხმაურით მოსვლა. ჩემი მეუღლე ზოგჯერ მეტყოდა: „რატომ ხმაურობ? მოდი, ჩუმად ვილაპარაკოთ.“ ხანდახან უნდა ვიხმაუროთ კიდეც, ხალისიანი ხმაურით, როდესაც ბავშვებთან ვცელქობთ. ზოგჯერ გრძნობებს ვერ შეიკავებ, დაგაყვირებენ გრძნობები, ხმამაღლა გათქმევინებენ რაღაცას. მინდა, გირჩიოთ ახალგაზრდებს ჩემი მეუღლისგან: „მოდი, ჩუმად ვილაპარაკოთ.“ მეც ჩუმად ვესაუბრებოდი მას, მოდი, ეს გავაკეთოთ, მოდი, ახლა ასე მოვიქცეთ. ერთმანეთისა გვესმოდა, გვქონდა უსიტყვო საუბარი, ფიქრით საუბარი, გულით საუბარი. ეს ძალიან ძვირფასი რამ არის და გვინარჩუნებს ჰარმონიას ცხოვრებასთან,“- მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა „მთავარი არხის“ გადაცემაში „შენი დილა“ ისაუბრა.

წყარო:​ „შენი დილა“

წაიკითხეთ სრულად