Baby Bag

„თუ ჩვენ ქრისტიანულ დებულებებს მივმართავთ, ნაკლებად დაგვჭირდება ძალადობა,“ - შალვა ამონაშვილი

„თუ ჩვენ ქრისტიანულ დებულებებს მივმართავთ, ნაკლებად დაგვჭირდება ძალადობა,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ჰუმანური პედაგოგიკის სახარებისეულ საწყისებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ კლასიკური პედაგოგიკა ახალი აღთქმის საფუძველზეა შექმნილი:

„მთელი კლასიკური პედაგოგიკა, მათ შორის იაკობ გოგებაშვილიც, ახალი აღთქმის საფუძველზე შეიქმნა. მართლმადიდებლური კულტურა აღზრდის ერთ-ერთი უძვირფასესი საფუძველია. არსებობს ტერმინი „ჰუმანური.“ სახარებაში ყველაფერია ჩადებული იმისთვის, რომ ჩვენ ჰუმანური პედაგოგიკა გამოვიყენოთ ბავშვებთან. ​არ გვჭირდება ჩვენ დასჯა, არ გვჭირდება მუქარები. ჩვენ გვჭირდება უმწიკვლო სიყვარული ბავშვის მიმართ. ახალი აღთქმა მოგვიწოდებს მოთმინებისკენ. მოვითმინოთ ბავშვის გადახრები, იმიტომ, რომ ის იზრდება. ჰუმანური აღზრდის ძირითადი აზრი იმაში მდგომარეობს, რომ ბავშვის სულს უნდა ჩავწვდეთ.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, წმინდა წერილი პედაგოგიკის საწყისია:

„წმინდა წერილი ჩემთვის პედაგოგიკის საწყისია. იქ არის ნათქვამი: მშობლებო, ნუ გააღიზიანებთ ბავშვებს. მამებს მიმართავენ, ნუ გააღიზიანებთ ბავშვსო. როდის ხდება დასჯა? როდესაც ბავშვი გაღიზიანებულია, განერვიულებულია, ჩვენც გავღიზიანდით. თუ ბავშვს არ გავაღიზიანებთ ხელოვნურად, არც დასჯა დაგვჭირდება. უნდა მოვნახოთ სიამტკბილობის გზა, დათმობების გზა. თუ ჩვენ ბავშვს უსამართლოდ დავსჯით, მაშინ ვინ არის უფრო დასასჯელი: ბავშვი თუ დიდი? ყოველგვარი გაღიზიანების დროს წყდება აღზრდის პროცესი. ​თუ ჩვენ ქრისტიანულ დებულებებს მივმართავთ, ნაკლებად დაგვჭირდება ძალადობა. გიყვართ ბავშვი ხომ? დაინახეთ მასში ღვთის ნაპერწკალი და ამ ნაპერწკალს ეცით პატივი.“

შალვა ამონაშვილმა აღნიშნა, რომ თუ ბავშვი კარგად არ იქცევა, მშობელს შეუძლია მას დროებით გაებუტოს:

„გაბუტვა შეიძლება. ბავშვმა რაღაც ისეთი ჩაიდინა, რაც მას არ აეკადრება.​ არ დავუყვირე, უბრალოდ შევწყვიტე ურთიერთობა, ნაწყენობა გავითამაშე. აღზრდა ხელოვნებაა. ბავშვს ვაგრძნობინებ ჩემს გულისტკივილს, ჩემს ნაწყენობას. მერე, რა თქმა უნდა, შევურიგდები და ისიც ბედნიერია, მეც. ამ ნაწყენობის პერიოდში ბავშვმა რაღაც განიცადა. ეს განცდა იყო აღზრდის პროცესი.“

„ქვეყანას უნდა მივცეთ აღზრდილი ადამიანი და მერე ნასწავლი. ეს დავიხსომოთ: ​სამშობლოს მოყვარული, მშობლების მოყვარული, ადამიანთა მოყვარული ადამიანი, მზრუნველი მომავალზე და ამას შევურწყათ ცოდნები. ახლა ბევრია მცოდნე, მაგრამ მხოლოდ მომხვეჭელი, თავის თავზე მზრუნველი. ასეთი აღზრდა ძალიან ძნელად შეიძლება ჩაითვალოს მოქალაქეობრივ აღზრდად,“ - აღნიშნულ საკითხებზე შალვა ამონაშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“


არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ბავშვი მტრად გაზარდეო, რომ ამბობენ, ასე გაზრდილი ბავშვი ამ უხეშ ფორმებს რომ მიიღებს, რას...
​აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბავშვის სწორი აღზრდის პრინციპებსა და მისი პიროვნების ჩამოყალიბებაში მშობლის შეუცვლელ როლზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მშობლებს ბავშვის აღზრდაზე დიდი საქმე ამქვეყნად არ ა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს რომ აიძულებ საყვარელი სათამაშო აჩუქოს სტუმარ ბავშვს, ბავშვისთვის ის ნივთი არის, როგორც ზრდასრულისთვის სახლი,“ - მარინა კაჭარავა იძულების ნეგატიურ შედეგებზე

„ბავშვს რომ აიძულებ საყვარელი სათამაშო აჩუქოს სტუმარ ბავშვს, ბავშვისთვის ის ნივთი არის, როგორც ზრდასრულისთვის სახლი,“ - მარინა კაჭარავა იძულების ნეგატიურ შედეგებზე

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვზე იძულების ნეგატიური ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა და მშობლებს ურჩია, რომ შვილებს არას თქმა ასწავლონ:

„არ შეიძლება იმის თქმა, რომ ბავშვმა ვინმეს არ გაუყოს რამე და არ გაუნაწილოს, მაგრამ ეს არ უნდა იყოს იძულებითი. ეს უნდა ისწავლოს ბავშვმა, რომ დიახ, აირჩიოს და გაუნაწილოს და არა იმიტომ, რომ იძულებულია. თუ ის სულ იძულებულია, თუ სულ ამას ვაიძულებ, მერე სხვასთან იქნება იძულებული გააკეთოს რაღაც. ერთ-ერთი ფსიქოლოგი წერს ასეთი რამეს: ბავშვს რომ აიძულებ საყვარელი სათამაშო აჩუქოს სტუმარ ბავშვს, რომელიც მოთქვამს, რომ აჩუქოს. წარმოიდგინეთ, რომ მეუღლემ, საყვარელმა ადამიანმა გაჩუქოთ ძვირფასი რაღაც. მოვიდეს დედათქვენის მეგობრის შვილი, თქვენი ასაკის და ატეხოს წივილ-კივილი, რომ აჩუქოთ. რამდენად ადეკვატურია ეს რომ აჩუქოთო, წერს ეს ფსიქოლოგი.

ბავშვისთვის ის ნივთი არის, როგორც ზრდასრულისთვის სახლი. ბავშვისთვის ძვირფასობა იმაში არ გამოიხატება, რამდენი აქვს მშობელს ამ ნივთში მიცემული. ეს მშობელი აწვდის მას ამ ინფორმაციას, რომ ძვირი ღირს. ბავშვმა საიდან უნდა იცოდეს, რა რა ღირს. არც უნდა იცოდეს მან ეს. მისთვის ეს რომ ძვირფასია და მას აიძულებ რაღაცას, მერე ვიღაც სხვა აიძულებს. მე იმის მომხრე ვარ, რომ ბავშვმა წინააღმდეგობის გაწევა ისწავლოს. მე არ ვარ იმის მომხრე, რომ გაზიარება არ იცოდეს. მნიშვნელოვანია, რომ მან არას თქმა ისწავლოს. თუ მან ეს არ იცის, ის ვერ გაუწევს წინააღმდეგობას ცხოვრებისეულ გამოწვევებს. მერე ეზოში ჩადის ბავშვი, ეტყვიან სიგარეტი მოვწიოთ, ყველა ეწევა. არ უნდა, მაგრამ მოწევს. მერე მარიხუანას მოაწევინებენ, არ უნდა, მაგრამ ამას აკეთებს. მერე შეიძლება ჩხუბში აღმოჩნდეს, არ უნდოდა, მაგრამ წაყვა. ეს ტენდენციაა ასეთი, რომ ადამიანი თუ ერთხელ არ ამბობს უარს, მერე უარს აღარ ამბობს,“- აღნიშნა მარინა კაჭარავამ.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად