Baby Bag

„დაცემული ბავშვის წამოყენების დროს შეიძლება ამოვარდნილობა განვითარდეს, რაც იწვევს ძლიერ ტკივილს,“ - ირინა წირქვაძე

„დაცემული ბავშვის წამოყენების დროს შეიძლება ამოვარდნილობა განვითარდეს, რაც იწვევს ძლიერ ტკივილს,“ - ირინა წირქვაძე

გადაუდებელი დახმარების ექიმმა ირინა წირქვაძემ სპორტულ აქტივობებთან დაკავშირებული ტრავმების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ბავშვებში ხშირია ამოვარდნილობები და მოტეხილობები, რომლებიც სპორტულ აქტივობას უკავშირდება:

„ბავშვებში სპორტულ აქტივობებთან დაკავშირებული ტრავმების დროს უფრო ხშირია ამოვარდნილობა, მოტეხილობა, ​შედარებით ნაკლებია თავის ტრავმა,განსაკუთრებით, თუ დაცულია ბავშვი ჩაფხუტით. თუმცა ცნობილია, რომ ჩაფხუტი 100 %-ით არ იცავს თავს დაზიანებისგან, მაგრამ თუ მიიღო დაზიანება ბავშვმა, ნაკლებად საშიშია. ვეცადოთ, პანიკაში არ ჩავვარდეთ. ეს რთული გასაკეთებელია, მაგრამ ბავშვები სტრესში ვარდებიან, როდესაც ოჯახის წევრები იწყებენ ყვირილს.სტრესული გარემო ხშირად უფრო მეტ ზეგავლენას ახდენს ხოლმე, ვიდრე თვითონ ტრავმა.“

ირინა წირქვაძემ მშობლებს მიწაზე დაცემული ტრავმირებული ბავშვის პირველადი დახმარების წესები გააცნო:

​როდესაც ბავშვი უკვე მიწაზეა გადმოვარდნილი, ვეცადოთ, რომ ძალიან არ ვამოძრაოთ. თუ შუა გზაზეა, რა თქმა უნდა, უსაფრთხოების გამო უნდა გადავიყვანოთ. ესეც ისე გავაკეთოთ, რომ სხეულის ცალკეული ნაწილები მნიშვნელოვნად არ მოძრაობდეს. მოტეხილობები ბავშვებში ცოტა განსხვავდება მოზრდილთა მოტეხილობებისგან. ის შეიძლება ისე არ გამოიყურებოდეს, როგორც მოზრდილებშია. ეს არ გამორიცხავს მოტეხილობის არსებობას. ზედმეტი მოძრაობით ჩვენ შეიძლება ეს მოტეხილობები უფრო გავაღრმავოთ. რა თქმა უნდა, უნდა გამოვიძახოთ სასწრაფო დახმარება. ცივის დადება გარკვეულწილად ანალგეზიურ ეფექტს ატარებს. ბავშვს უფრო მეტი კომფორტი აქვს. თუ ეს მოტეხილობაა, ტკივილს ცივის დადება არ მოუხსნის.“

ირინა წირქვაძის თქმით, მცირე ასაკის ბავშვებში გავრცელებული ტრავმაა იდაყვის სახსრის ამოვარდნილობა:

„მცირე ასაკის ბავშვებში ხშირია იდაყვის სახსრის ამოვარდნილობა. ​დაცემული ბავშვის წამოყენების დროს შეიძლება ეს ამოვარდნილობა განვითარდეს. ეს იწვევს ძალიან ძლიერ ტკივილს და ჭირვეულობას. რა თქმა უნდა, არ უნდა ვეცადოთ ჩასმას ექიმის გარეშე. მით უფრო, თუ ბავშვი დაცემულია და ამის შემდეგ მოხდა ამოვარდნილობა. უნდა გამოირიცხოს მოტეხილობა.“

„გარეგანი სისხლდენის შეჩერების ყველაზე ეფექტიანი საშუალება არის გარეგანი ზეწოლა. ვიღებთ სუფთა საფენს. ათი წუთის განმავლობაში უწყვეტი ზეწოლა უნდა გაკეთდეს საკმაოდ ძლიერად თვითონ ჭრილობაზე. ​ათი წუთის განმავლობაში ეს ზეწოლა არ უნდა მოვხსნათ. ხშირად არის, რომ ვუყურებთ, გაჩერდა თუ არა. ზეწოლა უნდა გაგრძელდეს ათი წუთი მინიმუმ, იმიტომ, რომ უკვე შემადედებელი ფაქტორები იწყებს მუშაობას და სისხლდენა უნდა შეჩერდეს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ირინა წირქვაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „თქვენი კლინიკა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„თქვენი კლინიკა“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

ბავშვის დაჭერისას დაშვებული 6 შეცდომა, რომელიც მის ჯანმრთელობას სერიოზულ ზიანს აყენებს
​მშობელსა და ბავშვს შორის ძლიერი ურთიერთკავშირი არსებობს. როდესაც დედა ჩვილს უახლოვდება, მათ შორის აღნიშნული კავშირი კიდევ უფრო ძლიერდება. მიუხედავად ამისა, მნიშვნელოვანია, რომ მშობელმა ბავშვის დაჭერი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა დადებით ან უარყოფით ზეგავლენას ახდენს დღესდღეობით ყველაზე პოპულარული სათამაშოები - ფოფითი და სქვიში?

რა დადებით ან უარყოფით ზეგავლენას ახდენს დღესდღეობით ყველაზე პოპულარული სათამაშოები - ფოფითი და სქვიში?
რა დადებით ან უარყოფით ზეგავლენას ახდენს დღესდღეობით ყველაზე პოპულარული სათამაშოები - ფოფითი და სქვიში ბავშვზე და რომელს რა დანიშნულება აქვს? ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა, ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი, ფსიქოლოგი სოფო მელაძე.
​ 

    

​​
​- დღესდღეობით, ბავშვებში ძალიან პოპულარული სათამაშოებია ფოფითი და სქვიში. რა დადებით ზეგავლენას ახდენს ის ბავშვებზე?

- დიახ, ბავშვებს ძალიან უყვართ სილიკონისგან დამზადებული საყვარელი და ფერადი ფიჯეთი - ფოფითი და სქვიში, ასევე სხვადასხვა ტიპის თანამედროვე ფიჯეთები. კონკრეტულად ფოფითი და სქვიში ანტისტრესული და სენსორული სათამაშოების ფუნქციას ასრულებს. ფოფითს ხშირად იყენებენ არა მხოლოდ ბავშვები, ასევე მოზრდილებიც. ალბათ, დაკვირვებიხართ, რომ როცა ვნერვიულობთ, ხელში გვინდა გვეჭიროს კალამი, ფანქარი ან რაიმე სხვა საგანი. ფოფითიც სწორედ ასეთ ფუნქციას ასრულებს ჩვენთვის და ამცირებს შფოთვას. ასევე, ბავშვებისთვის სასიამოვნოა ტექსტურაზე ხელის მოკიდება, ბურთულებზე დაჭერა და გასკდომის ხმა.
- აზრთა სხვადასხვაობა არსებობს მათ ავკარგიანობასთან დაკავშირებით. რატომ შეიძლება იყოს საშიში ფსიქოლოგიური კუთხით?

​- ალბათ მაშინ, როცა მხოლოდ ფოფითით ინტერესდება და აღარ აინტერესებს სხვა საგნები და სათამაშოები, მხოლოდ ამით შემოისაზღვრება მისი თამაშის ინტერესები. ანუ როცა ფოფითი ბავშვისთის „ამოჩემება“ ხდება და ზედმეტად დამოკიდებული ხდება მასზე, არასწორ დროს და ხანგძლივობით იყენებს მას. მაგალითად, როცა სკოლაში გაკვეთილზე მასწავლებელი ახალ თემას ხსნის და ამ დროს ბავშვს ფოფითი უჭირავს ხელში, ერთობა, არ უსმენს გაკვეთილს, კონცენტრირებული არ არის. ფოფითი გაკვეთილზე მხოლოდ გაკვეთილის მიზნებთან თანხვედრაში გამოიყენება, ხოლო სტიმულირებისთვის - შესვენებებზე.

​- როგორც ვიცი, სხვადასხვა მიზნით გამოიყენება. რომელს რა დანიშნულება აქვს?
- ფოფითის გამოყენება შეგვიძლია, როგორც სენსორული სტიმულაციისთის და ანტისტრესული მიზნით, ასევე აკადემიური უნარებისთვისაც, მაგალითად, რიცხვების ამოცნობა, ასოების და სხვა. შეგვიძლია ფოფითს დავაწეროთ სხვადასხვა ასო, შემდეგ ბავშვმა დასახელებული ასო იპოვოს და დაატკაცუნოს. შესაძლებელია ფოფითზე დავაწეროთ ციფრები, მასზე კენტი და ლუწი რიცხვები ვასწავლოთ, ანუ ყოველი მეორე დავატკაცუნოთ და ხაზი გავუსვათ, რომელი ბუშტუკი რომელს აღნიშნავს. შეგიძლიათ რამდენიმე ასოს დააწვეთ, ბავშვმა კი დატკაცუნებული ასოებით ააწყოს სიტყვა, რომელიც ჩავიფიქრეთ. საშუალებას გვაძლევს გამოვიყენოთ ფერების დასასწავლადაც, ავიღოთ ფურცელი და დავხატოთ მასზე სხვადასხვა ფერის ბურთები, შემდეგ იგივე ფერის ბურთები ბავშვმა იპოვოს ფოფითზე და დაატკაცუნოს.
ასევე, როცა სმენაზე და სიტყვების დამარცვლაზე ვმუშაობთ შეგვიძლია ფოფითის ტკაცუნის ხმა სიტყვების დამარცვლისთვის და რიტმისთვის გამოვიყენოთ.
- თქვენს პრაქტიკაზეც რომ გვიამბოთ.
- იქიდან გამომდინარე, რომ ძირითადად განვითარების დარღვევებზე ვმუშაობ და ხშირად მაქვს შეხება სენსორული ინტეგრაციის დარღვევებთან, ვაპირებ ფოფითის სენსორული სტიმულაციის და აკადემიური უნარებისთვის ერთდროულად გამოყენებას. ასევე, ფერების და ფორმების სასწავლად, პრობლემური ქცევის დროს ყურადღების გადატანისთვის შესანიშნავი სათამაშოა.

​ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად