Baby Bag

„არანაირი ვირუსული და ბაქტერიული ინფექცია ბავშვს ისეთ ზიანს არ მოუტანს, როგორსაც ეს თამაშები,“ - თემურ მიქელაძე

„არანაირი ვირუსული და ბაქტერიული ინფექცია ბავშვს ისეთ ზიანს არ მოუტანს, როგორსაც ეს თამაშები,“ - თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ სოციალურ ქსელებში გავრცელებული სახიფათო თამაშების საფრთხეების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ბავშვებისთვის მსგავსი თამაშები პანდემიებზე ბევრად უფრო სახიფათოა:

„ნებისმიერი გამაღიზიანებელი თამაში, ნებისმიერი გამაღიზიანებელი ელექტრონული აქტივობა ბავშვისთვის არის დამაზიანებელი. იმისთვის, რომ ყველა ეს პრობლემა თავიდან ავიცილოთ, მნიშვნელოვანია მშობლების ჩართულობა. ეს სრული უბედურებაა, მე პირდაპირ მინდა ავღნიშნო. არანაირი დაავადება, არანაირი კორონავირუსული პანდემია, ​არანაირი სხვა ვირუსული და ბაქტერიული ინფექციები ბავშვს ისეთ ზიანს არ მოუტანს, როგორსაც ეს თამაშები.“

თემურ მიქელაძის თქმით, ბავშვისთვის საუკეთესო ფსიქოლოგები მშობლები არიან და მისი საფრთხისგან დაცვა ყველაზე უკეთ სწორედ მათ გამოსდით:

„მე ვთვლი, რომ ყველაზე კარგი ფსიქოლოგი ბავშვისთვის არის დედა და მამა. თუ დედა და მამა იქნებიან ჩართული, თუ იქნებიან ბებიები ჩართული, თუ ამ ასაკობრივ ჯგუფში არ მოვდუნდებით, ჩვენ შეიძლება ბავშვები გადავარჩინოთ. ​ამ აგრესიული თამაშებით ზოგ შემთხვევაში ფატალურ შედეგებამდეც კი მივდივართ. ნერვული სისტემა ლაბილურია, ამიტომ ბავშვის მართვა ასეთი მავნე თამაშებით ადვილად შეიძლება. თუ ასეთი საფრთხეა, მაშინ სპეციალურმა სამსახურებმა უნდა მიიღონ გადაწყვეტილება, რომ საერთოდ აკრძალონ ტიკ-ტოკი და მსგავსი თამაშები ქვეყნის ტერიტორიაზე. რამდენიმე ქვეყანაში, მე როგორც ვიცი, უკვე აიკრძალა.“

სოციალურ ქსელ ტიკ-ტოკში გავრცელებული ერთ-ერთი ახალი სახიფათო თამაშის საფრთხეებზე ისაუბრა პედიატრმა ანა მაღრაძემაც. აღნიშნულ თამაშს სხვაგვარად „მახრჩობელა თამაშის“ სახელით იცნობენ და მან უკვე რამდენიმე მოზარდის სიცოცხლე იმსხვერპლა:

„ბავშვები, გასაკუთრებით თინეიჯერებში, ერთმანეთს იწვევენ ამ თამაშით. ეს იწვევს ორგანიზმში, განსაკუთრებით თავის ტვინში, სისხლის მიმოქცევის შეფერხებას. სისხლის მიმოქცევის შეზღუდვა იწვევს ჟანგბადის დეფიციტის შექმნას ორგანიზმში. ვითარდება ჰიპოქსია, რამაც შეიძლება მიიყვანოს ორგანიზმი ასფიქსიამდე, ანუ ჟანგბადის მიწოდების სრულ შეწყვეტამდე. თავის ტვინი ყველაზე მგრძნობიარეა სწორედ ჟანგბადის დეფიციტის მიმართ. ხდება თავის ტვინის სიკვდილი.“

„სწორედ ეს მოხდა მარტში კალიფორნიაში, როდესაც 12 წლის ბიჭი გარდაიცვალა ამ გამოწვევის შედეგად. ეს არ იყო პირველი შემთხვევა. მანამდე 6 თინეიჯერი გარდაიცვალა სწორედ ამ გამოწვევით. ეს გამოწვევა, სამწუხაროდ, ძალიან სწრაფად გავრცელდა მსოფლიო მასშტაბით. ამან შეიძლება მიგვიყვანოს ფატალურ შედეგებამდე. ​ბავშვები ვერც აცნობიერებენ ამ დროს, თუ რამეს საშიშს და ცუდს აკეთებენ,“ - აღნიშნულ საკითხებზე პედიატრებმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრეს.

წყარო: ​„იმედის დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„სპეციფიურმა, ხმაურიანმა თამაშებმა შეიძლება გამოიწვიოს ფსიქიატრიული დარღვევები,“ - პედიატრ...
​​პედიატრი თემურ მიქელაძე „იმედის დღეში“ ბავშვებზე ეკრანდამოკიდებულებისა და აგრესიული ონლაინ თამაშების ნეგატიურ ზეგავლენის შესახებ საუბრობს. ის აღნიშნავს, რომ მსგავსი თამაშები მოზარდებისთვი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ზოგიერთ ოჯახს აქვს ეს ტენდენცია, რომ ბავშვს წამოარტყას, დაუყვიროს... არ შეეფერება ეს ჩვენს პედაგოგიკას,“ - შალვა ამონაშვილი

„ზოგიერთ ოჯახს აქვს ეს ტენდენცია, რომ ბავშვს წამოარტყას, დაუყვიროს... არ შეეფერება ეს ჩვენს პედაგოგიკას,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, სკოლასთან დაკავშირებული პრობლემები ბავშვთან დიალოგის გზით მოაგვარონ:

„თუ ბავშვი გეტყვით თქვენ, რომ მე ხვალ სკოლაში წასვლა აღარ მინდა, რომელი ჭკვიანი დედა ეტყვის იმას, რომ აღარ გინდა და მაშინ ითამაშე აგერ, კნუტები არიან სახლში და მათთან ითამაშე და იყავი როგორც გინდაო. რომელი მამა ეტყვის ამას ბავშვს?! იქნებ დავსხდეთ, ბრძნულად განვიხილოთ, რატომ არ გვინდა სკოლა? რითი შეგვაწუხა სკოლამ? ამხანაგები არ გვყავს კარგი? გზა არის ძალიან შორი? როდესაც ამ მიზეზს გამოვამზეურებთ, ადვილად შეიძლება განუმარტო ბავშვს როგორ შეიძლება ამ მიზეზის მოშორება. ჩვენ მიზეზებს არ ვამზეურებთ და პირდაპირ ვეუბნებით ბავშვს: როგორთუ არ გინდა სკოლაში?! ზოგჯერ ვეუბნებით: კარგი, ნუ წახვალ! ერთიც და მეორეც არასერიოზული მოქმედებაა. გამოვარკვიოთ მიზეზები და რაღაცას გამოვიგონებთ ჩვენ.

არ იყოს ჩხუბი, არ იყოს ნერვიულობა, არ იყოს ძალდატანება, არ იყოს წივილ-კივილი, არ იყოს ბავშვის ცემა! დიდი ბოდიში, მაგრამ ზოგიერთ ოჯახს აქვს ეს ტენდენცია, რომ ბავშვს წამოარტყას, დაუყვიროს, დასაჯოს ამგვარად. ეს აღარ არის ჩვენი ბავშვებისთვის ღირსება. არ შეეფერება ჩვენს პედაგოგიკას, ჩვენს დღევანდელს ცხოვრებას ასეთი ქცევები.

ეს წარსულს ჩავაბაროთ. გოგებაშვილიც ამბობდა, ეს არ გააკეთოთო. ეს იყო მეცხრამეტე საუკუნე და მეოცე საუკუნის დასაწყისი. XXI საუკუნეში, ჩემო ძვირფასებო, ასეთი მეთოდები ნიშნავს იმას, რომ ჭაში ჩავცვივდეთ,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად