Baby Bag

„არ შეიძლება ბავშვს ვუთხრათ: „რამდენს ჭამ? როგორ მოსუქდი,“ არ შეიძლება ამის გაკეთება,“ - მარი მალაზონია

„არ შეიძლება ბავშვს ვუთხრათ: „რამდენს ჭამ? როგორ მოსუქდი,“  არ შეიძლება ამის გაკეთება,“ - მარი მალაზონია

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ მსუნაგი ბავშვების მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა. მან უფროსებს ურჩია, რომ ბავშვს წონასთან ან კვებასთან დაკავშირებით უხეში შენიშვნები არასდროს მისცენ:

„თუ ბავშვი არის ზედმეტად მსუნაგი, ​არ შეიძლება ბავშვს ვუთხრათ: „რამდ​ენს ჭამ?“ არავითარ შემთხვევაში არ უნდა ვუთხრათ: „როგორ მოსუქდი,“ არ შეიძლება ამის გაკეთება არავისთან და ბავშვებთან განსაკუთრებით.“

მარი მალაზონიას თქმით, მშობლებმა ბავშვს ულუფის მოცულობის შესახებ ინფორმაცია უნდა მიაწოდონ და ის თეფშის ზომას მიაჩვიონ:

„ჩვენ შეგვიძლია, რომ ბავშვს ვუთხრათ: შენი ულუფა იყოს შენი თეფშის შუაგული ხაზებამდე. თუ თქვენ ასეთ შემთხვევაში ბავშვს შეაჩვევთ თეფშის ზომას, ეს იქნება ძალიან კარგი. შესაძლოა, ბავშვი მაინც ვერ ახერხებს და ამბობს, რომ ეს სულ არ არის ბევრი ან ცოტაა. თუ სახლში გაქვთ დიდი თეფში და ბავშვს თეფშზე დაუდებთ მის საყვარელ ნამცხვარს, ​შესაძლოა, ბავშვმა გითხრათ, რომ ეს ცოტაა და დამატება მოგთხოვოთ.“

„თუ თქვენ იგივე პროდუქტს მოათავსებთ პატარა ზომის თეფშზე, მაშინ ბავშვი დაინახავს, რომ ​მისთვის საყვარელი პროდუქტი გადმოდის თეფშიდან. ასეთ შემთხვევაში ის თვითონვე კრიტიკულად შეაფასებს ყველაფერს და მოერედება იმის თქმა, რომ დამიმატეთ. მას ექნება განცდა: უი, რამდენი მიჭამია,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„მეც გამომიცდია ეს, როგორც დედას და გეტყვით, რომ აქ კარგია ეშმაკობა,“ - მარი მალაზონიას რჩ...
​ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ მშობლებს ბავშვებისთვის წყლის დღიური დოზის განსაზღვრისთვის მარტივად გამოსათვლელი ფორმულა გააცნო:„როდესაც ჩვენ ვლაპარაკობთ წყლის რაოდენობაზე, ჩვენ გვაქვს ერთი მარტივი გადა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედაშენი არის ღმერთი. შენ რომ ზიხარ და უყურებ. ისიც რომ გიყურებს. შენ რომ დედას ეძახი და ის შვილს გეძახის...“

„დედაშენი არის ღმერთი. შენ რომ ზიხარ და უყურებ. ისიც რომ გიყურებს. შენ რომ დედას ეძახი და ის შვილს გეძახის...“

„დედაშენი არის ღმერთი. შენ რომ ზიხარ და უყურებ. ისიც რომ გიყურებს. შენ რომ დედას ეძახი და ის შვილს გეძახის, ამიტომ შენ გგონია ღმერთი არ არის? შენ ღმერთი ვინ გგონია? წვერებიანი ბაბუა? ღრუბლებზე ზის და პირს რომ იბანს, წვიმა მოდის? ღმერთი ისე ნათელია, ისე ახლობელი, ისე ახლო და ისე უბრალო, რომ როდესაც ხედავ, არ იცი, რომ ღმერთია, ამაშია ღმერთის უბედურება, ამიტომ არ წამთ ღმერთი. 


ღმერთი რომ სხვაგან იყოს, შორს ჩვენგან, ცალკე და მაღლა, ღმერთი რომ ჩვენში არ იყოს, მაშინ ყველა იწამებდა. ამაშია საქმე! 


ღმერთი მაშინ უნდა იწამო, ღმერთის სახე რომ არ აქვს, რომ არ ჰგავს ღმერთს, რომ არ გეუბნება, ღმერთი ვარო, პურს რომ გიყოფს, სადილს რომ გიკეთებს, ტანზე რომ გაცმევს, თავზე რომ გახურავს, გიღიმის და გეფერება, გკოცნის და ტირის შენი გულისთვის, კვდება შენი გულისთვის, ცივა, წყურია, შია შენთან ერთად, სულს აძლევს ეშმაკს შენი გულისთვის, მაშინ უნდა იწამო, აბა, ღმერთმა თუ თავისი სახე გაჩვენა, კედელთან მიგაყენა, ყური აგიწია და თვითონ თუ გითხრა, ღმერთი ვარ და მიწამეო, მაშინ რაღად უნდა ღმერთს შენი რწმენა? ასეთ ღმერთს შენ კი არა, ყველა იწამებს. 


ღმერთი მაშინ უნდა იწამო, შენ რომ გგავს, მე რომ მგავს, დედაშენს რომ ჰგავს, გასაგებია?“

ნოდარ დუმბაძე 

წაიკითხეთ სრულად