Baby Bag

„თუ ადამიანი 20 წუთზე მეტხანს მოიხმარს ტელეფონს, ეს ნებისმიერ შემთხვევაში დაუშვებელია,“ - ოფთალმოლოგი ეკატერინე ხომერიკი

„თუ ადამიანი 20 წუთზე მეტხანს მოიხმარს ტელეფონს, ეს ნებისმიერ შემთხვევაში დაუშვებელია,“ - ოფთალმოლოგი ეკატერინე ხომერიკი

ოფთალმოლოგი ეკატერინე ხომერიკი ტელეფონის ან კომპიუტერის ეკრანთან ხანგრძლივად ყოფნის ნეგატიურ მხარეებზე საუბრობს. მისი თქმით, ხშირი სქროლვა მხედველობის ხარისხს აქვეითებს:

„ლურჯ ნათებას აქვს მაღალი სიხშირე და მოკლე ტალღა. როდესაც დიდხანს ვუყურებთ ტელეფონს, ეს იწვევს ბადურა გარსზე სინათლის გამოსახულებად გარდაქმნის პროცესის დათრგუნვას. ხდება ის, რომ ქვეითდება მხედველობის ხარისხი. არ არის დადასტურებული, რომ სქროლვა სიბრმავეს იწვევს. ​ძილის წინ სქროლვა რამოდენიმე ფაქტორისგან შედგება. ჩვენ როდესაც გვიჭირავს მობილური ტელეფონი, ის გვაქვს თვალიდან დაახლოებით 20-30 სანტიმეტრზე. ზოგიერთ ადამიანს ახლოსაც მიაქვს. სიბნელეში თუ უყურებს ადამიანი ეკრანს, უნდა, რომ უკეთესი ფოკუსირება გააკეთოს. თვალი ამ დროს ფოკუსირებას აკეთებს იმაზე მეტხანს, ვიდრე კუნთს შეუძლია ბუნებრივად. წარმოვიდგინოთ, ხელი რომ გვქონდეს აწეული მაღლა დიდი ხნის განმავლობაში.“

ეკატერინე ხომერიკის თქმით, პანდემიის გამო მშობლების ოფთალმოლოგებთან მიმართვიანობა გაიზარდა, რადგან ბავშვებს ეკრანთან ყოფნა უფრო ხშირად უწევთ:

„მშობლები რეკავენ და ამბობენ, რომ ტელეფონების დიდი ხნის მოხმარების შემდეგ ბავშვებს აქვთ პრობლემები. როდესაც ონლაინ ტარდება გაკვეთილი, შესვენების დროს ბავშვი ფიზიკური აქტივობით კი არ არის დაკავებული, სხვა გვერდზე გადადის და სქროლავს. ​მისი თვალი არის მუდმივად დაჭიმულ-დაძაბულ მდგომარეობაში. ამ ფოკუსირების მერე ადამიანის მხედველობა თითქოს გაიდღაბნა, ბუნდოვანი გახდა. საკმარისია მოვასვენოთ თვალი, რომ ეს აღდგება.“

„გაჯეტები ძალიან აქტუალურია. მშობელი ამბობს, რომ ბავშვი სხვანაირად ვერ ერთობა. ​კატეგორიულად მიუღებელია და არ მიმაჩნია სწორად ორ წლამდე ბავშვის ციფრულ ტექნოლოგიებთან შეხება. ზოგჯერ შეიძლება 5-10 წუთი, მაგრამ არ არის რეკომენდებული. მობილურ ტელეფონს მშობლისთვის უფრო სხვა დანიშნულება აქვს. მას უნდა, რომ აკონტროლოს სად არის ბავშვი, როგორ არის. თუ ადამიანი 20 წუთზე მეტხანს მოიხმარს ტელეფონს, ეს ნებისმიერ შემთხვევაში დაუშვებელია, ბავშვისთვისაც და ზრდასრულისთვისაც. ყოველ 20 წუთში 20 წამით გავიხედოთ შორს, მოვაშოროთ თვალი ეკრანს,“ - აღნიშნულ საკითხე ეკატერინე ხომერიკი ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ საუბრობს.

წყარო: ​„იმედის დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

რა სიმპტომები ახასიათებს ეკრანდამოკიდებულ ბავშვს და როგორია მისი ქცევა? - ფსიქოლოგის რეკომ...
როგორ უნდა მოვიქცეთ, სანამ ბავშვი ეკრანდამოკიდებული გახდება და რა ზიანს აყენებს მათ გონებრივ განვითარებას ეკრანი? - აღნიშნულ თემებზე MomsEdu.ge-ს ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი მარ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა... ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს ფესვები გაუფუჭდება,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, რომ დასჯა არ გამოიყენონ ბავშვის აღზრდის მეთოდად:

„რა არის დასჯა საერთოდ? ბავშვი ჩვენს ნორმებში არ მოექცა და იმის გამო, რომ მან გააცნობიეროს ეს, მას რაღაც უფლებებს ვართმევთ. არ გავუშვი ბავშვი სასეირნოდ, არ ვუყიდე ნაყინი. გაბრაზებული ვარ ამ დროს. კუთხეში დავაყენე, შეიძლება გავულაწუნე კიდეც. თუ ვინმე გონიერი ადამიანი ამაში აღზრდის ნატამალს ხედავს, გააგრძელოს ეს საქმე. რა ხდება კუთხეში დამდგარი ბავშვის თავში ამ დროს?! ერთხელ აეროპორტში დიდხანს მოგვიხდა ცდა. 3 წლის გოგო მამას ჰყავდა დაყენებული კუთხეში და უყვიროდა: არ გამოხვალ, ვიდრე არ მიხვდები, რა გააკეთე! რაგვარად მიხვდეს 3 წლის ბავშვი, რა გააკეთა ამისთანა. არადა ეხვეწება დედას, გამომიშვი, მაპატიეთო და მამა სჯის. ამას რა დავარქვა მე? იტყვის მამა, რომ მე ბავშვი მიყვარსო? არ უყვარს! დედა, რომელიც არ ეხმარება ბავშვს, იტყვის მიყვარსო? არ შეიძლება სიყვარულის შეწყვეტა!

შეურაცხყოფა, დამცირებაა დასჯა. ამ პირობებში ის სანუკვარი პროცესი, რასაც აღზრდა ჰქვია, აღარ არსებობს. ისიც იმსხვრევა, რასაც მივაღწიე. დასჯა არ არის აღზრდის მეთოდი. ბავშვი სიყვარულში უნდა გაზარდო, რომ მოსიყვარულე გაგიხდეს. ბავშვი კი არ უნდა დასაჯო, სინდისთან უნდა მიიყვანო, რომ იმან თავისი თავი თუ უნდა თვითონ დასაჯოს. თვითონ ვკითხოთ, შეაფასე რაც მოხდა, როგორც მოხდა, ის გააკეთე რაც საჭიროა. თვითაღზრდამდე მივიყვანოთ ბავშვი, თვითგანცდამდე, რომ რატომ გავაკეთე მე ეს.

დაანებეთ ამ დასჯას თავი. თუ დასჯა გინდათ ბავშვისა, ჯერ თქვენ დადექით კუთხეში და საკუთარი თავი დასაჯეთ. განა ცოტა გაქვთ ჩადენილი დანაშაული?! ერთმა ბავშვმა ინატრა, იქნებ ისეთი შენობები ააშენოთ, რომ კუთხე არ ჰქონდეს ამ შენობებსო, რადგან მშობლები სულ კუთხეში მაყენებენო. ხომ ყველამ იცით, რომ მშობლის მაგალითი აღზრდის ძალაა. მიეცით ეს მაგალითები. დასჯას მისცემთ, დაგსჯით მერე შვილი თქვენ. დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა. ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს, თუ ბებიამ, ბიძამ, მასწავლებელმა არ გადაარჩინა, ფესვები გაუფუჭდება. სიტყვა დასჯა პედაგოგიკაში არ უნდა არსებობდეს. ბავშვი რაღაც ცუდს აკეთებს? მე შემიძლია ავუხსნა მას, რა მოჰყვება ამას. 3-5 წლის ბავშვი დამიჯდება და მომისმენს, თუ წყნარად ველაპარაკები. ის იფიქრებს ამაზე, შეწუხდება, შეიძლება იტიროს. უთხარით ბავშვს: „დაჯექი სავარძელში და დაფიქრდი, კარგი იყო ეს ქცევა, თუ არ იყო კარგი, განსაჯე ეს თვითონ.“ ხომ შეწუხდება ბავშვი? ეს წუხილი არის თვითდასჯა. სიტყვა დასჯა ამოვაგდოთ ხმარებიდან და არცერთი დედა და მამა არ შემეკამათოს, აბა როგორ სხვანაირადო. თუ არზრდაზე მკითხავთ ასეა და თუ მკითხავთ, როგორ დავამშვიდო ბავშვი, როდესაც ყველაფერს ანგრევსო, მაშინ დაუყვირე, დამშვიდდება და შენც მშვიდად იქნები, მაგრამ ამას რა დავარქვა, არ ვიცი,“ - მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად