Baby Bag

„შენ შენს მეუღლეში, როგორც სარკეში, გინდა დაინახო შენი ნაკლი, ეს არის ნამდვილი სიყვარული, “ - დეკანოზი საბა ჭიკაიძე

„შენ შენს მეუღლეში, როგორც სარკეში, გინდა დაინახო შენი ნაკლი, ეს არის ნამდვილი სიყვარული, “ - დეკანოზი საბა ჭიკაიძე

დეკანოზმა საბა ჭიკაიძემ ოჯახური თანაცხოვრების პრობლემებისა და ცოლ-ქმარს შორის ნამდვილი სიყვარულის არსებობის აუცილებლობის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, აუცილებელია, რომ ადამიანი გვიყვარდეს ისეთი, როგორიც ის სინამდვილეშია:

„როდესაც იწყება თანაცხოვრება, რა თქმა უნდა, ამოტივტივდება​ ადამიანის უარყოფითი მხარეები. იდეალი გემსხვრევა შენ. აი, აქ არის საჭირო სწორედ ბრძოლა და აქ არის საჭირო სიყვარული, რომ შენ რეალური ადამიანი შეიყვარო, ვინც არის ის და არა ის, ვინც შენ გეგონა, რომ იყო ის ადამიანი. ის რეალური უნდა შეიყვარო, თავის ნაკლიან-ღირსებიანად. როდესაც ეს დაპირისპირება იწყება, იქ დგება უკვე სიყვარულის პრობლემა. თუ ადამიანმა კუთვნილებითი ნიშნით მოიყვანა ცოლი, რომ ის საუკეთესოა და ის არის, ვინც მე მჭირდება, მერე აღმოაჩენს, რომ ისეთი არ არის. შემდეგ ის მიდის დასკვნამდე, რომ მას შეეშალა.“

დეკანოზის თქმით, ადამიანები ოჯახს ეგოიზმის გამო ანგრევენ:

„რატომ ანგრევენ ადამიანები ოჯახს? ზუსტად ეგოიზმი აკეთებს ამ ყველაფერს. როდესაც ეგოისტური დამოკიდებულებით არის ოჯახი შექმნილი, საფუძველი არის არასწორი. შენ ოჯახს ქმნი იმისთვის, რომ კომფორტული ზონა შეიქმნა. როგორც კი ​ეს კომფორტული ზონა ირღვევა და პრობლემებს ქმნის მეორე ნახევარი, იწყება: „რაღაც არ მომწონს, აღარ მიყვარხარ.“ სიყვარული არის, როდესაც ქალიც და ვაჟიც მომართული არის სულ სხვანაირად. ვაჟი ფიქრობს, მინდა დავოჯახდე, რომ ვიყო კარგი ქმარი, მამა, გოგოც ფიქრობს, მე მინდა ვიყო კარგი დედა, კარგი მეუღლე. რადიკალურად განსხვავებული დამოკიდებულებაა ამ შემთხვევაში. შენ გწყურია, რომ მსხვერპლი გაიღო. შენთვის თავიდანვე ოჯახი კომფორტის და სიამოვნების ზონა კი არ არის, არამედ ღვაწლის ასპარეზია. შენ გინდა, რომ შენ დაიხარჯო. აი, ეს არის სიყვარული. შენ გინდა, რომ მისთვის იცხოვრო. ამ დროს შენ სრულყოფილს აღარ ეძებ მასში. პირიქით, იცი, რომ ის ჩვეულებრივი ადამიანია. შენ იცი, რომ არც შენ ხარ სრულყოფილი. შენთვის ოჯახური ურთიერთობა სულიერი გაზრდის ასპარეზია.“

დეკანოზმა საბა ჭიკაიძემ აღნიშნა, რომ მეუღლეები ერთმანეთს საკუთარი თავის დანახვასა და შეცნობაში უნდა ეხმარებოდნენ:

„შენ შენს მეუღლეში, როგორც სარკეში უნდა დაინახო შენი ნაკლი. შეიძლება შენ ვერ ხედავ, მაგრამ მეორე ადამიანთან ურთიერთობაში ეს უკვე აისახება ძალიან ნათლად. ჩვენ ერთმანეთისთვის სარკეები ვართ. ​ეს არის ნამდვილი სიყვარული, როდესაც შენ წინასწარი განწყობა გაქვს იმისა, რომ შენ უნდა მოითმინო, უნდა მიუტევო, აპატიო. შენ შენი უნდა დათმო. შენ ფიქრობ იმაზე, რომ შენი ბედნიერება ის იქნება, ის რომ კარგად იგრძნობს თავს შენს გვერდით. მაშინ ხარ შენ კარგი მეუღლე, როდესაც ის ჩათვლის ბედნიერად შენს გვერდით თავს. როდესაც ორივე მხრიდან ასეთი დამოკიდებულებაა, ასეთი ოჯახი იქნება ბედნიერი. ასეთი ოჯახი იქნება მშვიდი, ტკბილი.“

„ერიხ ფრომი არის საოცარი გერმანელი ფსიქოლოგი, ის ამბობს, რომ როდესაც ოჯახი ინგრევა, ეს არ არის არჩევანის პრობლემა, ეს არის სიყვარულის არცოდნის პრობლემა. შენ არ იცი, რომ ​სიყვარული თავგანწირვაა. სიყვარული მისთვის ცხოვრება და აქედან სიხარულის, ბედნიერების მიღებაა,“ - აღნიშნულ საკითხზე დეკანოზმა საპატრიაქროს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​საპატრიარქოს ტელევიზია ერთსულოვნება

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ბავშვის დილა იწყება ყვირილით და ჩხუბით, არ იწყება მოფერებით, სიყვარულით. ეს ბავშვებში ძალ...
​​დეკანოზი შალვა კეკელია საზოგადოებასა და ოჯახში მომძლავრებული აგრესიის შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ ბავშვებს მძიმე გარემოში უხდებათ ცხოვრება, რაც აუცილებლად უნდა შეიცვალოს:„აგრესია გლობალუ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი თავზე დაგაჯდება მაშინ, როდესაც გონიერს არ გახდი მას, კულტურას და ზნეობას არ ჩაუნერგავ,“ - შალვა ამონაშვილი

„ბავშვი თავზე დაგაჯდება მაშინ, როდესაც გონიერს არ გახდი მას, კულტურას და ზნეობას არ ჩაუნერგავ,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ეგოისტური აღზრდის შესახებ ისაუბა. მან აღნიშნა, რომ მშობლები ბავშვთან ურთიერთობაში არაცნობიერად ავლენენ ეგოიზმს:

„ვიდრე შენ არ შეიცვლები, შენი აღზრდა არ შეიცვლება. შენ გინდა, რომ შენი ბავშვი შენ მიირგო. რაც ცხოვრებაც შენ გაიარე, რა გამოცდილებაც შენ შეგექმნა, ის განზოგადება შენთვის ჭეშმარიტებაა და გინდა, რომ ბავშვი ამ ჭეშმარიტებას დაექვემდებაროს. თუ გადის იქიდან, აუკრძალავ, უყვირი, შეიძლება გაულაწუნო კიდეც, ვის როგორი ხასიათი აქვს იმაზეა დამოკიდებული ეს. ეს არის აღზრდის ეგოიზმი, არაცნობიერი ეგოიზმი. განა გინდა, რომ ასეთი ეგოისტი იყო, არ გინდა, მაგრამ ქვეცნობიერად გინდა, რომ ბავშვი შენს სასარგებლოდ ცხოვრობდეს.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, ბავშვებთან თითის ქნევით და მუქარით საუბარი არ არის რეკომენდებული:

„ვიტყვით ხოლმე, რომ ბავშვები ჩვენი ყვავილები არიან, ჩვენი მომავალი არიან. რატომ ჩვენი? თავიანთი მომავალი არ არიან? რატომ ჩვენი მომავალი? რამდენი ბავშვია გზააბნეული, ჩვენგან შეზღუდული და რაღაცით დაჩაგრული, მაგრამ ჩვენ ამას ვერ ვხედავთ. „არ მოიქცე ისე, მოიქეცი ასე, არ წახვიდე, არ მიხვიდე,“ - მბრძანებლობაა სახლში. ეს არის პედაგოგიკა თითის ქნევით. ძალიან საშიში თითია საჩვენებელი თითი, ყველაზე გაუზრდელი თითია ჩვენს თითებს შორის. ნაცვლად იმისა, რომ გზა უჩვენო ბავშვს, თითს უქნევ. თითის ქნევა რა არის? მუქარაა. ბავშვები იზრდებიან ჩვენს ავტორიტარიზმში. გვგონია, რომ ბავშვს თუ მაგრად არ ჩაიჭერ ხელში, ის ხელიდან გაგისხლტება და თავზე დაგაჯდება მერე.“

შალვა ამონაშვილმა აღნიშნა, რომ თუ ბავშვს კულტურას და ზნეობას არ ჩავუნერგავთ, ის უფროსებისადმი პატივისცემას არ გამოიჩენს:

„ბავშვი თავზე დაგაჯდება მაშინ, როდესაც გონიერს არ გახდი მას, კულტურას და ზნეობას არ ჩაუნერგავ. სამაგიეროდ, შიშს ჩაუნერგავ, მორჩილებას ჩაუნერგავ, შენს აზრებს ჩაუდებ თავში, ნაცვლად იმისა, რომ თავისი აზრები განავითაროს. გამოვიდა, რომ ბავშვი ჩვენ მივიმსგავსეთ. როგორც ჩვენ ვართ, ისეთები გვინდა, რომ იყვნენ ბავშვები. განვითარდება ქვეყანა ასეთი ბავშვებით?“

„თქვენი ბავშვები არიან მოვლენები. თუ ბავშვი მოვლენაა და თუ ის თავისი გზით მოვიდა, თავის თავში ეს გზა ჩადებულია, თუ იმას ყველაფერი შეუძლია, მაშინ როგორ უნდა მოვექცეთ ამ ბავშვს სახლში ან სკოლაში? ბრძანებებით არ შეიძლება, თანასწორობით! დიდს დიდი გამოცდილება აქვს, ნაკითხობა აქვს, ცხოვრება გავლილია, პატარა მინდობილია ამ დიდზე. ჩვენ არც კი უნდა ვაგრძნობინოთ, რომ მე დიდი ვარ და შენზე მეტი ვიცი, უნდა გავუტოლოთ თავი,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: აზროვნების აკადემია

წაიკითხეთ სრულად