Baby Bag

„ჩვენი ამოცანა არ უნდა იყოს მორჩილი ადამიანის შექმნა, შიშით აღზრდილი ადამიანი ძვირი უჯდება საზოგადოების კეთილდღეობას,“ - ნინო გოგიჩაძე

ფსიქოლოგი ნინო გოგიჩაძე გადაცემაში „პირადი ექიმი“ ბავშვის დაშინების და მისდამი ძალადობრივი ქმედების გამოყენების შესახებ საუბრობს. ის აღნიშნავს, რომ ბავშვთან მსგავსი მიდგომის გამოყენება არაეფექტიანი და საზიანოა:

„ძალადობრივ ქმედებას არ მივყავართ ბავშვის კეთილდღეობამდე. არცერთი კვლევა არ ადასტურებს, რომ შიშით შექმნილა სიყვარული. რატომ დასჭირდა საზოგადოებას იმაზე საუბარი, რომ შიში შეიქმს სიყვარულს, ეს ძალიან საინტერესო თემაა. თუ საზოგადოებასა და სახელმწიფოზე ვლაპარაკობთ და იმ ღირებულებაზე, რომელსაც ეფუძნება სახელმწიფო, შიში არის მართვის ერთ-ერთი ბერკეტი. თუ სახელმწიფო ორიენტირებულია, რომ შიშით მართოს თავისი მოქალაქეები, ძალიან ადვილია, რომ ეს მოდელი გადაიღოს ოჯახმა. შიში შეიქმს მორჩილებას, შიში ადამიანს ასწავლის, როგორ შეასრულოს დავალებები, როგორ დაუჯეროს იმ ადამიანს, რომელსაც აქვს ძალაუფლება. ოჯახი არის სისტემა. დედას ან მამას აქვს ძალაუფლება, ამასთან აქვს ის, რაც სჭირდება ბავშვს. თუ მშობელი მოითხოვს შიშსა და მორჩილებას, ამის სანაცვლოდ კი ბავშვს შეუძლია მიიღოს ბანანი, ნაყინი, გასეირნება, ის მოერგება ამ სისტემას. ბავშვი მშობელს აჩვენებს: „კი, დედიკო, მიყვარხარ. ოღონდ შენ არ მიყვირო და მე ვიმეცადინებ!“ სად მივდივართ აქედან? ჩვენ ვთვლით, რომ შიში არის ის, რაც გვიმარტივებს პრობლემის მოგვარებას, ბავშვს ვეტყვით რამეს და ისიც აკეთებს. ჩვენი გადმოსახედიდან ეს არის სიყვარული.“

ნინო გოგიჩაძის თქმით, მშობლები მიზნად არ უნდა ისახავდნენ მორჩილი ადამიანის შექმნას:

„თუ ჩვენ გვინდა, რომ თვითონ გააკეთოს, თვითონ იპოვოს გზები, თვითონ იყოს შემოქმედი ადამიანი, უნდა გავიაზროთ, რომ ჩვენი ამოცანა არ არის მორჩილი ადამიანის შექმნა. ასეთი შიშით აღზრდილი ადამიანი საბოლოო ჯამში უფრო ძვირი უჯდება საზოგადოების კეთილდღეობას. ასეთ ადამიანს აქვს სომატური ჩივილები, ფსიქოლოგიური პრობლემები, ნაკლებად ეფექტიანია. თუ ოჯახი ამბობს, რომ მე ვარ ის, ვინც ცდილობს ბავშვს შეუქმნას კეთილსაიმედო გარემო, რათა მან შეძლოს გააკეთოს ის, რაც მისთვის სასიამოვნოა, რაც მას რეალიზების შესაძლებლობას მისცემს, მაშინ აქ შიშის მონაწილეობა ნაკლებია.“

„შიში ძალიან ძლიერი ფაქტორია. ის ძლიერი მოტივატორია. შიში ემოციაა, რომელიც გადარჩენასთან არის დაკავშირებული. მე რაღაც უნდა მოვიმოქმედო, რომ ეს შიში შევამცირო, დავძლიო, გადავლახო, ან საპასუხოდ ვიმოქმედო. არიან ბავშვები, რომლებიც ახერხებენ, რომ შიშის საპასუხოდ იმოქმედონ. ისინი არღვევენ იმ წნეხს, რომელიც ძალადობრივ ოჯახში სუფევს. ასე ის ბავშვები იქცევიან, რომლებსაც ჰყავთ საიმედო მეწყვილე ოჯახის შიგნით, დედა, და-ძმა, ბებია. მსგავსი პოზიტიური მხარდამჭერი, შეიძლება ოჯახის სისტემას ბრძოლას არ უცხადებდეს, მაგრამ აგულიანებდეს ბავშვს. ბავშვისთვის ეს დამცავი ფაქტორია. ბავშვს ეს აძლევს ძალას, რომ მან თქვას: „მე ასეთი ურთიერთობა არ მომწონს. მე არ მინდა, რომ მსჯიდნენ." ბავშვი ახერხებს, რომ თავისი თავი დაიმკვიდროს,“ -აცხადებს ნინო გოგიჩაძე.

წყარო: ​პირადი ექიმი - მარი მალაზონია

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძირითადი ძალადობა ოჯახში არის ქალებს შორის, დედამთილს და რძალს შორის,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„ძირითადი ძალადობა ოჯახში არის ქალებს შორის, დედამთილს და რძალს შორის,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „რა დროს ძილია“ ოჯახური ძალადობის პრობლემაზე ისაუბრა. მისი თქმით, მსგავსი პრობლემის მქონე ადამიანები მასთან ხშირად მიდიან:

„მე არ მქონია შემთხვევა, თუ ადამიანი წამოგვყვა, რომ ოჯახი არ გადაგვერჩინოს. ჩვენთან ოჯახური ძალადობის პრობლემითაც მოდიან. ძალიან ხშირად დავხმარებივართ და ​ძალიან მძიმე მდგომარეობიდანაც გამოგვიყვანია ოჯახები, შეგვირიგებია. ყოფილა შემთხვევა, როდესაც გვინახავს, რომ ამ ოჯახში უკვე 1 %-იც არ არსებობს შანსი ამ ადამიანების ერთად ყოფნისა. ასეთ დროს პირიქით, მიგვიცია უფლება, რომ ეს ოჯახები დანგრეულიყო. არაფერი აღარ არსებობს იქ. ადამიანს თვითონ არ უნდა საკუთარ თავთან შრომა. ნებისმიერი ადამიანი, რომელიც დაიწყებს შრომას საკუთარ თავთან, ბრძოლას ამ ყველაფერთან, მას შეუძლია ყველაფერი გამოასწოროს, ცხოვრება რადიკალურად შეცვალოს. ჩვენ ამის უამრავი მაგალითი გვაქვს.“

დეკანოზის თქმით, ოჯახურ დაპირსპირებას არაერთი მიზეზი აქვს, თუმცა მათ შორის უმთავრესი უსიყვარულობაა:

„საიდან მოდის დაპირისპირება ოჯახში? უამრავი მიზეზია. ეს შეიძლება იყოს სიდუხჭირე, ფსიქოლოგიური პრობლემები, გარემო პირობები, უამრავი პრობლემა გვაქვს დღეს. პირველი პრობლემა, რაც არის, ​ეს არის უსიყვარულობის პრობლემა. ადამიანები ერთმანეთის მიმართ სიყვარულს კარგავენ, კარგავენ ერთმანეთის პატივისცემას. თუ შენ გემუქრება სიკვდილი მეუღლისგან, უნდა დაანგრიო ეს ოჯახი. ერთ-ერთი მიზეზი ოჯახის დანგრევის ესეც არის, როდესაც ადამიანი საშიშროებას ქმნის.“

მამა შალვა კეკელიამ აღნიშნა, რომ ოჯახში ძირითადი ძალადობა რძალსა და დედამთილს შორის ხდება:

„ჩვენ ხშირად ამ თემას გავურბივართ. სულ როგორ ჭრილში აჩვენებენ ხოლმე, რომ კაცები ძალადობენ ქალებზე. ძირითადი ძალადობა ოჯახში არის ქალებს შორის, დედამთილს და რძალს შორის. ძალიან ბევრი ოჯახი ინგრევა იმის გამო, რომ ​რძალი და დედამთილი ერთმანეთს ვერ უგებენ. კაცი იჭყლიტება ამ შემთხვევაში. რამდენი კაცი მოსულა ჩემთან და უთქვამს: „რა გავაკეთო? ეს ცოლია, ეს დედაა...“ მარტო ცალმხრივი საუბარი არ შეიძლება. ერში იყო ასეთი ტრადიცია. კაცი, რომელიც ქალზე ხელს აწევდა, იმ კაცს ადამიანი გვერდით არ დაიჯენდა. იმ კაცს სუფრასთან არავინ არ დაისვამდა. როგორ შეიძლება შენ ქალზე ხელი აღმართო? დღეს თუნდაც ამ თემაზე რომ ვსაუბრობთ, ესეც საშინელებაა. როგორ შეიძლება კაცი ასე იქცეოდეს?! რა არის კაცობა? კაცობა არის არა სქესის აღმნიშვნელი სიტყვა, არამედ მდგომარეობის. შეიძლება ადამიანი იყო, მაგრამ კაცი არ იყო, ანუ თვისებები კაცისა არ გქონდეს. მთელი ცხოვრება შეიძლება ისე გაატარო, რომ კაცი ვერ გახდე ვერასდროს. პრობლემები, რაც შეიძლება წარმოიშვას ძალადობასთან დაკავშირებით, შეიძლება იყოს ორივე მხრიდან.“

„პირველი მიზეზი, რისგანაც მოდის ოჯახში ძალადობა არის აღზრდა, განათლება, დიალოგის არარსებობა ცოლსა და ქმარს შორის. დღეს ოჯახების 90 %-ში საუბარი არ ხდება. ადამიანების ერთმანეთის არ ესმით. ​ძალადობა მეორე რადიკალური და უმძიმესი მხარეა, რომელსაც ვერაფერი ვერ გამოიწვევს, შენ თუ ასეთი არ გახდი. ძალიან ბევრჯერ ადამიანი გამიგზავნია თავშესაფარში, სხვანაირად ვერ მოვარიდებდი ამ ოჯახს. მითქვამს, რომ უცხოეთში იმყოფება. ზოგჯერ ისეა დატყვევებული ცოლი, რომ ვერც ჩვენ ვერ ვეხმარებით. საშინლად მოექცა ქმარი, მეორე დღეს მოდის, სხვანაირად გველაპარაკება. კარგი ადამიანი შეიძლება წყობიდან გამოვიდეს. მე ძალიან ბევრჯერ გამოვსულვარ წყობიდან, მიუხედავად იმისა, რომ სასულიერო პირი ვარ. ადამიანები იდეალურები არ ვართ. სანამ იდეალური არ გახდება ადამიანი, იდეალური ურთიერთობები არ იქნება,“ - აღნიშნა მამა შალვა კეკელიამ.

წყარო:​ „რა დროს ძილია“

წაიკითხეთ სრულად