Baby Bag

„მთავარია აზროვნება და არა ის, რასაც შემდეგ მიაღწევ. ამ აზროვნებაშია თვითონ შედეგი,“ - ზურაბ კიკნაძე

პროფესორი ზურაბ კიკნაძე შედეგზე ორიენტირებული სწავლების შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ სწავლას საბოლოო შედეგი საერთოდ არ აქვს და პროცესს უდიდესი მნიშვნელობა ენიჭება:

„რა არის მთავარი თამაშში: შედეგი თუ პროცესი? თუ მარტო შედეგია მთავარი, მაშინ ჩვენ თამაშის ყურება საერთოდ არ გვინდა. თამაშის შედეგი ყოველთვის შეიძლება მომწვდეს და გავიგო, მაგრამ მთავარია, რომ თამაში ვნახო. ახლა ძალიან გავრცელებულია პედაგოგიკაში შედეგზე ორიენტირებული სწავლება, ეს არის დამღუპველი, ეს არის ძირის გამომთხრელი სწავლის პროცესისა საერთოდ. შედეგი სწავლის პროცესს არასდროს არ აქვს. მამა გიორგიმ წარმოთქვა ქრისტეს სიტყვა: „მე ვარ გზა.“ ქრისტე არ ამბობს, რომ მე ვარ თვითონ და ჩემთან მოდით. გზაა მთავარი. ქრისტესთან ჩვენ შეიძლება ვერ მივიდეთ ვერასდროს. გრიგოლ ნოსელი ამბობს, რომ ადამიანი არის მგზავრი, მარადიული მგზავრი, რომელიც აქაც მოგზაურობს და იქაც იმოგზაურებს, ის ვერასდროს მისწვდება ღმერთს, იმიტომ, რომ ის შეუცნობელია. ნიკოლოზ კუზელმა თქვა: „ღმერთის შეცნობა მხოლოდ მისი შეუცნობლობით შეიძლება.“ ღმერთი შეცნობილია იმიტომ, რომ ის არის შეუცნობელი. ეს გასაგებად ცოტა რთულია, მაგრამ მთავარი რა არის? მთავარი გზაა.“

ზურაბ კიკნაძის თქმით, შემეცნების გზა ადამიანმა ყურადღებით უნდა გაიაროს, არ უნდა ეცადოს მის სწრაფად გარბენას:

„როდესაც ჩვენ მივდივართ რომელიმე პუნქტში, რა თქმა უნდა, ჩვენ გვინდა, რომ იქ მივიდეთ. ეს არის ჩვენი მიზანი, იქ გველოდებიან, იქ დავისვენებთ, მაგრამ ეს გზა არ არის გამოსარიცხი, იმიტომ, რომ ამ გზაზე ჩვენი გამოცდილებაა, ამ გზას უნდა მივაქციოთ ყურადღება. ეს გზა არის ჩვენი, ჩვენთვის არის მოცემული. ეს გზა არ უნდა გავირბინოთ, არ უნდა ვიძინოთ ამ გზაზე. ეს გზა არის შემეცნების გზა.“

„აქ არის მერაბ მამარდაშვილის წიგნი „საუბრები ფილოსოფიაზე.“ მამარდაშვილის არცერთი ლექცია არ მთავრდება დასკვნით. მას არ აქვს რაღაც შედეგი, რომ აი, ჩვენ ეს აღმოვაჩინეთ. მისი ფილოსოფია არის აზროვნების პროცესი. მთავარია აზროვნება და არა ის, რასაც შემდეგ მიაღწევ. ამ აზროვნებაშია თვითონ შედეგი. სწავლის პროცესშიც, როდესაც რაღაცას ვსწავლობთ, მაგ. მათემატიკას, საბოლოო პუნქტამდე ვერასდროს მივალთ. მთავარია, რომ ეს პროცესი გავიაროთ. შეიძლება ბევრი რამ დაგვავიწყდეს. მე დამავიწყდა, აღარ მახსოვს ნიუტონის ბინომი, მაგრამ ის პროცესი, რაც გავიარე, დალექილია ჩემს ცნობიერებაში და ამან მე რაღაც შემძინა,“ - აღნიშნავს ზურაბ კიკნაძე.

წყარო: ​აზროვნების აკადემია

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

ერთ დღეს ჩემს მოსწავლეებს ეს იგავი წავუკითხე
​ ამის შესახებ ფილოლოგი, პედაგოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში წერს.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვის დასმა შეიძლება ერთი დღის ასაკიდან, უპრობლემოდ შეგიძლიათ აიყვანოთ და დაისვათ ბავშვი,“ - თემურ მიქელაძე

„ბავშვის დასმა შეიძლება ერთი დღის ასაკიდან, უპრობლემოდ შეგიძლიათ აიყვანოთ და დაისვათ ბავშვი,“ - თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვთა მოვლის შესახებ გავრცელებული მითების შესახებ ისაუბრა. მან მშობლებს ბავშვის სწორად დაჭერის წესები გააცნო, რომელთა დახმარებით პატარებს ტრავმების მიღებისგან დავიცავთ:

„ბავშვს ვერაფერს ვერ ამოუგდებს მშობელი, მთავარია, სწორად აიყვანოს. როდესაც აგყავთ ბავშვი, მთავარია, უცებ არ ავიტაცოთ. ხშირად გვინახავს მშობლები, როდესაც ბავშვი გაღიზიანებულია და ტირის, მივარდებიან, აიყვანენ, იწყება რწევა, ხდება ხელში ზედმეტი ჯაყჯაყი. ამ დროს თუ ბავშვს აქვს რაიმე პრობლემა, შეიძლება უფრო გავაღრმავოთ. ბავშვი შეგვიძლია დავიწვინოთ იდაყვზე 30 გრადუსიანი დახრით. როდესაც ბავშვს აქვს რეფლუქსი, მშობლებს ვაძლევთ რეკომენდაციას, რომ კვების შემდეგ 20 წუთი ბავშვი დაიკავონ ვერტიკალურ პოზაში. დისპლაზიის პროფილაქტიკა რომ მოვახდინოთ, აჯობებს ფეხები იყოს განზიდულ პოზაში. ზოგ შემთხვევაში ჩვენ ვაძლევთ რეკომენდაციას, რომ ერთი ზედმეტი საფენიც კი გამოიყენოს მშობელმა. შეგიძლიათ ბავშვი შემოისვათ თეძოზე. ეს კარგია მენჯ-ბარძაყის სახსრის დისპლაზიის პრევენციისთვის.“

​თემურ მიქელაძის თქმით, ბავშვის დაჯენა დაბადების პირველივე დღიდანვე შესაძლებელია:

„მშობლები საკმაოდ ხშირად კითხულობენ: როდის დავაჯინოთ ბავშვი? ბავშვის დასმა შეიძლება ერთი დღის ასაკიდან. ეს მინდა კიდევ ერთხელ ყველას ავუხსნა. იყო მითი, რომ ექვს თვემდე არ შეიძლება, რვა თვემდე არ შეიძლება. უპრობლემოდ შეგიძლიათ ჩაისვათ ბავშვი. დამოუკიდებლად ჯდომას ბავშვი ექვსი თვის ასაკიდან იწყებს. მარტივად შეგიძლიათ მიხედოთ ბავშვს. არაფერს არ დაუზიანებთ. ​მთავარია, არ გავაკეთოთ უნებლიე მოძრაობები. უპრობლემოდ შეგიძლიათ აიყვანოთ და დაისვათ ბავშვი.“

თემურ მიქელაძემ მშობლებს ურჩია ბავშვი საწოლში ზურგზე დააწვინონ, იშვიათ შემთხვევებში კი გვერდზე წოლის საშუალებაც მისცენ:

„ბავშვი საწოლში შეგიძლიათ პირდაპირ ზურგზე დააწვინოთ. თქვენ გინახავთ, როდესაც მშობლები იყიდიან საკმაოდ ძვირადღირებულ საწოლს, ასევე გვერდით ამოსაკრავ საშუალებებს. აერაცია საერთოდ არ ხდება. სასურველია, რომ ბავშვი იყოს ღია სივრცეში. 3-4 თვემდე ასაკის ბავშვს არ შეუძლია გადაბრუნება. შემდგომ უკვე ზოგჯერ ხელს ყოფენ საწოლიდან, ზოგჯერ ფეხს და შეიძლება ტრავმატიზმი გამოიწვიოს ამან. მთავარი არის მეთვალყურეობა. შეგიძლიათ ბავშვი გვერდულადაც დააწვინოთ, თუმცა არ არის სასურველი, რომ დიდხანს, დაახლოებით 15-20 წუთით. აუცილებელია ზურგზე წოლა, ზოგ შემთხვევაში შეგიძლიათ გვერდზე.“

„იმ შემთხვევაში, ​თუ ბავშვი არის ძუძუთი კვებაზე, ჩვენ თავიდან ვიწყებთ აუცილებლად D ვიტამინის საპროფილაქტიკო დოზებით მიცემას. თუ ბავშვი ხელოვნურ კვებაზეა და ერთ ლიტრამდე საკვებს იღებს ხელოვნურ კვებაზე, ამერიკის პედიატრთა აკადემიის რეკომენდაციით, საერთოდ არ არის საჭირო D ვიტამინის დამატება. მას არ გაუბრტყელდება თავი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე თემურ მიქელაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“- ის გადაცემაში „თქვენი კლინიკა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„თქვენი კლინიკა“

წაიკითხეთ სრულად