Baby Bag

„მთავარია აზროვნება და არა ის, რასაც შემდეგ მიაღწევ. ამ აზროვნებაშია თვითონ შედეგი,“ - ზურაბ კიკნაძე

პროფესორი ზურაბ კიკნაძე შედეგზე ორიენტირებული სწავლების შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ სწავლას საბოლოო შედეგი საერთოდ არ აქვს და პროცესს უდიდესი მნიშვნელობა ენიჭება:

„რა არის მთავარი თამაშში: შედეგი თუ პროცესი? თუ მარტო შედეგია მთავარი, მაშინ ჩვენ თამაშის ყურება საერთოდ არ გვინდა. თამაშის შედეგი ყოველთვის შეიძლება მომწვდეს და გავიგო, მაგრამ მთავარია, რომ თამაში ვნახო. ახლა ძალიან გავრცელებულია პედაგოგიკაში შედეგზე ორიენტირებული სწავლება, ეს არის დამღუპველი, ეს არის ძირის გამომთხრელი სწავლის პროცესისა საერთოდ. შედეგი სწავლის პროცესს არასდროს არ აქვს. მამა გიორგიმ წარმოთქვა ქრისტეს სიტყვა: „მე ვარ გზა.“ ქრისტე არ ამბობს, რომ მე ვარ თვითონ და ჩემთან მოდით. გზაა მთავარი. ქრისტესთან ჩვენ შეიძლება ვერ მივიდეთ ვერასდროს. გრიგოლ ნოსელი ამბობს, რომ ადამიანი არის მგზავრი, მარადიული მგზავრი, რომელიც აქაც მოგზაურობს და იქაც იმოგზაურებს, ის ვერასდროს მისწვდება ღმერთს, იმიტომ, რომ ის შეუცნობელია. ნიკოლოზ კუზელმა თქვა: „ღმერთის შეცნობა მხოლოდ მისი შეუცნობლობით შეიძლება.“ ღმერთი შეცნობილია იმიტომ, რომ ის არის შეუცნობელი. ეს გასაგებად ცოტა რთულია, მაგრამ მთავარი რა არის? მთავარი გზაა.“

ზურაბ კიკნაძის თქმით, შემეცნების გზა ადამიანმა ყურადღებით უნდა გაიაროს, არ უნდა ეცადოს მის სწრაფად გარბენას:

„როდესაც ჩვენ მივდივართ რომელიმე პუნქტში, რა თქმა უნდა, ჩვენ გვინდა, რომ იქ მივიდეთ. ეს არის ჩვენი მიზანი, იქ გველოდებიან, იქ დავისვენებთ, მაგრამ ეს გზა არ არის გამოსარიცხი, იმიტომ, რომ ამ გზაზე ჩვენი გამოცდილებაა, ამ გზას უნდა მივაქციოთ ყურადღება. ეს გზა არის ჩვენი, ჩვენთვის არის მოცემული. ეს გზა არ უნდა გავირბინოთ, არ უნდა ვიძინოთ ამ გზაზე. ეს გზა არის შემეცნების გზა.“

„აქ არის მერაბ მამარდაშვილის წიგნი „საუბრები ფილოსოფიაზე.“ მამარდაშვილის არცერთი ლექცია არ მთავრდება დასკვნით. მას არ აქვს რაღაც შედეგი, რომ აი, ჩვენ ეს აღმოვაჩინეთ. მისი ფილოსოფია არის აზროვნების პროცესი. მთავარია აზროვნება და არა ის, რასაც შემდეგ მიაღწევ. ამ აზროვნებაშია თვითონ შედეგი. სწავლის პროცესშიც, როდესაც რაღაცას ვსწავლობთ, მაგ. მათემატიკას, საბოლოო პუნქტამდე ვერასდროს მივალთ. მთავარია, რომ ეს პროცესი გავიაროთ. შეიძლება ბევრი რამ დაგვავიწყდეს. მე დამავიწყდა, აღარ მახსოვს ნიუტონის ბინომი, მაგრამ ის პროცესი, რაც გავიარე, დალექილია ჩემს ცნობიერებაში და ამან მე რაღაც შემძინა,“ - აღნიშნავს ზურაბ კიკნაძე.

წყარო: ​აზროვნების აკადემია

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

ერთ დღეს ჩემს მოსწავლეებს ეს იგავი წავუკითხე
​ ამის შესახებ ფილოლოგი, პედაგოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში წერს.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ფეხები არის ცოტა მოღუნული, ნუ ღელავთ, ჯანმრთელ ბავშვებს ეს ორ წლამდე თავისით გაუსწორდებათ,“ - ნინო ჭოლოკავა

„როდესაც ფეხები არის ცოტა მოღუნული, ნუ ღელავთ, ჯანმრთელ ბავშვებს ეს ორ წლამდე თავისით გაუსწორდებათ,“ - ნინო ჭოლოკავა

ბავშვთა ორთოპედ-ტრავმატოლოგმა ნინო ჭოლოკავამ ბავშვის ძვლის სტრუქტურული თავისებურებების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბავშვების ძვლები უფრო ელასტიური და პლასტიურია:

„ბავშვის ძვლის სტრუქტურა აბსოლუტურად განსხვავდება დიდების ძვლისგან, არის პლასტიური და ელასტიური. ეს ყველაფერი ეხმარება მას ადვილად გადაიტანოს ის ტრავმები, რომლებიც ჩვენთვის უკვე ძალიან საზიანო და ტრაგიკული იქნებოდა. ბავშვებისთვის ეს არის მარტივი ყოველგვარი შემდგომი ზიანის გარეშე. გარდა იმისა, რომ ბავშვებს ახასიათებთ მოტეხილობის შედარებით მსუბუქი ფორმები, მათ აქვთ რემოდელირების უნარი. ეს მდგომარეობს იმაში, რომ მოტეხილობა, რომელიც შეხორცდა არასწორი კუთხით, დიდი ალბათობით გასწორდება და ​ზრდასრულ ასაკში მივიღებთ სრულყოფილ ჩონჩხს.“

ნინო ჭოლოკავას თქმით, მშობლები პატარების სიარულის მანერის გამო ხშირად ღელავენ, რაც, როგორც წესი, გადაჭარბებულია:

​მშობლები ძალიან ნერვიულობენ სიარულის მანერაზე. იმისთვის, რომ ბავშვი დაიბადოს, მას თავისებური ჩონჩხი აქვს, რომელიც შემდგომ განიცდის რემოდელირებას. თუ ავიღებთ ბარძაყის თავს, ნორმალურ ადამიანს წინ შებრუნება აქვს 11 გრადუსი. როდესაც ბავშვი იბადება, მას აქვს 35 გრადუსი. მას უწევს ფეხების ცოტა შიგნით შეტანა, რომ კარგად იაროს. ყოველთვის ვეუბნები მშობლებს: „ნუ ღელავთ, თქვენი შვილი, რომელიც არის ერთი წლის და დადის ისე, როგორც თქვენ არ მოგწონთ, არ ნიშნავს, რომ ის ივლის ასე. დააცადეთ, ცოტა მოთმინება და ყველაფერი კარგად იქნება.“

„შემდეგი მომენტი, რაზეც მშობლები ღელავენ, ეს არის, როდესაც ფეხები არის ცოტა მოღუნული. უფრო ხშირად ბავშვები იბადებიას „ო“- ს მაგვარი ფეხებით. ამაზეც ვეუბნები მშობლებს, ნუ ღელავთ! ჯანმრთელ ბავშვებს ​ეს ორ წლამდე თავისით გაუსწორდებათ. დაახლოებით ექვს წლამდე ის სწორია, პუბერტატში იქსისებრი ხდება, შემდეგ ისევ სწორდება. ეს არის ის ფაზები, რომლებსაც ჯანმრთელი ბავშვი, როგორც წესი, გაივლის,“ - აღნიშნულ საკითხე ნინო ჭოლოკავამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად