Baby Bag

„მთავარია აზროვნება და არა ის, რასაც შემდეგ მიაღწევ. ამ აზროვნებაშია თვითონ შედეგი,“ - ზურაბ კიკნაძე

პროფესორი ზურაბ კიკნაძე შედეგზე ორიენტირებული სწავლების შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ სწავლას საბოლოო შედეგი საერთოდ არ აქვს და პროცესს უდიდესი მნიშვნელობა ენიჭება:

„რა არის მთავარი თამაშში: შედეგი თუ პროცესი? თუ მარტო შედეგია მთავარი, მაშინ ჩვენ თამაშის ყურება საერთოდ არ გვინდა. თამაშის შედეგი ყოველთვის შეიძლება მომწვდეს და გავიგო, მაგრამ მთავარია, რომ თამაში ვნახო. ახლა ძალიან გავრცელებულია პედაგოგიკაში შედეგზე ორიენტირებული სწავლება, ეს არის დამღუპველი, ეს არის ძირის გამომთხრელი სწავლის პროცესისა საერთოდ. შედეგი სწავლის პროცესს არასდროს არ აქვს. მამა გიორგიმ წარმოთქვა ქრისტეს სიტყვა: „მე ვარ გზა.“ ქრისტე არ ამბობს, რომ მე ვარ თვითონ და ჩემთან მოდით. გზაა მთავარი. ქრისტესთან ჩვენ შეიძლება ვერ მივიდეთ ვერასდროს. გრიგოლ ნოსელი ამბობს, რომ ადამიანი არის მგზავრი, მარადიული მგზავრი, რომელიც აქაც მოგზაურობს და იქაც იმოგზაურებს, ის ვერასდროს მისწვდება ღმერთს, იმიტომ, რომ ის შეუცნობელია. ნიკოლოზ კუზელმა თქვა: „ღმერთის შეცნობა მხოლოდ მისი შეუცნობლობით შეიძლება.“ ღმერთი შეცნობილია იმიტომ, რომ ის არის შეუცნობელი. ეს გასაგებად ცოტა რთულია, მაგრამ მთავარი რა არის? მთავარი გზაა.“

ზურაბ კიკნაძის თქმით, შემეცნების გზა ადამიანმა ყურადღებით უნდა გაიაროს, არ უნდა ეცადოს მის სწრაფად გარბენას:

„როდესაც ჩვენ მივდივართ რომელიმე პუნქტში, რა თქმა უნდა, ჩვენ გვინდა, რომ იქ მივიდეთ. ეს არის ჩვენი მიზანი, იქ გველოდებიან, იქ დავისვენებთ, მაგრამ ეს გზა არ არის გამოსარიცხი, იმიტომ, რომ ამ გზაზე ჩვენი გამოცდილებაა, ამ გზას უნდა მივაქციოთ ყურადღება. ეს გზა არის ჩვენი, ჩვენთვის არის მოცემული. ეს გზა არ უნდა გავირბინოთ, არ უნდა ვიძინოთ ამ გზაზე. ეს გზა არის შემეცნების გზა.“

„აქ არის მერაბ მამარდაშვილის წიგნი „საუბრები ფილოსოფიაზე.“ მამარდაშვილის არცერთი ლექცია არ მთავრდება დასკვნით. მას არ აქვს რაღაც შედეგი, რომ აი, ჩვენ ეს აღმოვაჩინეთ. მისი ფილოსოფია არის აზროვნების პროცესი. მთავარია აზროვნება და არა ის, რასაც შემდეგ მიაღწევ. ამ აზროვნებაშია თვითონ შედეგი. სწავლის პროცესშიც, როდესაც რაღაცას ვსწავლობთ, მაგ. მათემატიკას, საბოლოო პუნქტამდე ვერასდროს მივალთ. მთავარია, რომ ეს პროცესი გავიაროთ. შეიძლება ბევრი რამ დაგვავიწყდეს. მე დამავიწყდა, აღარ მახსოვს ნიუტონის ბინომი, მაგრამ ის პროცესი, რაც გავიარე, დალექილია ჩემს ცნობიერებაში და ამან მე რაღაც შემძინა,“ - აღნიშნავს ზურაბ კიკნაძე.

წყარო: ​აზროვნების აკადემია

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

ერთ დღეს ჩემს მოსწავლეებს ეს იგავი წავუკითხე
​ ამის შესახებ ფილოლოგი, პედაგოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში წერს.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ღამის ენურეზი, შესაძლოა, ინფექციით იყოს პროვოცირებული. არის რამდენიმე მარტივი კვლევა,“- უროლოგი ზაზა ჭანტურაია

„ღამის ენურეზი, შესაძლოა, ინფექციით იყოს პროვოცირებული. არის რამდენიმე მარტივი კვლევა,“- უროლოგი ზაზა ჭანტურაია

უროლოგმა ზაზა ჭანტურაიამ ბავშვებში ღამის ენურეზის პრობლემაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მნიშვნელოვანია, რამდენად ხშირად გვხვდება ენურეზი ღამის განმავლობაში:

„მარტივი შეკითხვა გვაქვს მშობელთან: ეს ერთხელ ხდება თუ რამდენჯერმე ღამის განმავლობაში? ტიპური, მონოსიმპტომური ღამის ენურეზია მხოლოდ ერთხელ. თუ ენურეზი არის ღამეში რამდენჯერმე, ეს ნიშნავს, რომ ბუშტის ტევადობა ძალიან პატარაა ან მართლა ძალიან დიდი რაოდენობით შარდს გამოჰყოფს ბავშვი. ძალიან იშვიათად, ​თუ ბავშვს აქვს უშაქრო დიაბეტი, შეიძლება ეს გამოვლინდეს.

ზაზა ჭანტურაიამ იმ კვლევების შესახებ ისაუბრა, რომელიც ღამის ენურეზის პრობლემის არსებობისას ბავშვებს უტარდებათ:

„არის რამდენიმე მარტივი კვლევა. ეს არის შარდის საერთო ანალიზი, რომ ინფექცია გამოირიცხოს, რადგან შეიძლება ეს ინფექციით იყოს პროვოცირებული. მეორე არის მოშარდვის დღიური, რაც ძალიან სასაცილო რამეა. მშობელს ვთხოვთ, რომ სამი დღე-ღამის განმავლობაში ჩაინიშნოს ბავშვმა რომელ საათზე რამდენი მილილიტრი მოშარდა. ამით ვადგენთ, შარდის გამოყოფა მისაღებია თუ არა. შესაძლოა, ეს იყოს დიეტური. ბავშვი, შესაძლოა, ისეთ მარილიან საკვებს მიირთმევდეს, რომ მერე ბევრ წყალს იღებდეს. წვენი დიდი რაოდენობით ელექტროლიტს შეიცავს. ბავშვს იმდენი ელექტროლიტი აქვს მიღებული, რომ იმის გამოყოფას თირკმელი ვერ აუდის და მთელი ღამე ჭარბად გამოდის შარდი.“

„თუ ბავშვი მოტივირებული არ არის, ძალიან რთულია ასეთი ბავშვის მენეჯმენტი. ვიღაც 10 წლის არის და სულ არ ადარდებს ეს ამბავი. ​თუ ბავშვმა არ მოინდომა, წამალი არ არსებობს, სამწუხაროდ. ყაბზობა ერთ-ერთი ხელშემწყობია და მისი პროფილაქტიკა აუცილებლად საჭიროა, პედიატრთანაც ვუშვებთ ბავშვს. უბრალოდ გადაყენებას აზრი არ აქვს მკურნალობის მხრივ. არის მეთოდი, რომ ბავშვმა ისწავლოს გაღვიძება. ეს საკმაოდ რთულია, თუმცა მიღებული სამკურნალო მეთოდია,“ - აღნიშნულ საკითხზე ზაზა ჭანტურაიამ ტელეკომპანია GDS-ის გადაცემაში „შუადღე GDS“ ისაუბრა.

წყარო:​ „შუადღე GDS“

წაიკითხეთ სრულად