Baby Bag

„ცხოვრებაში რომ განვახლდეთ, უნდა გვეჩქარებოდეს. რა არის ცხოვრება? განუწყვეტელი განახლება. ის კი არა, რომ დღეს დავიძინე და ხვალ ისევ ისეთი ავდექი,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსი შალვა ამონაშვილი სულის მარადიული განახლების აუცილებლობაზე საუბრობს და აცხადებს, რომ ადამიანს ცხოვრებაში ყოველთვის უნდა ეჩქარებოდეს და ახალგაზრდობაზე ოცნებობდეს:

„წარმოიდგინეთ, რომ მანქანას მართავთ. თქვენზეა დამოკიდებული, როგორ დააჭერთ ფეხს სიჩქარის პედალს და როგორ შემატებთ ძალას მანქანას: დააჭერთ, ჩქარა გაიქცევა, აიღებთ, შეჩერდება. თუ გეჩქარება, დააჭერ ფეხს. ხანდახან გეშინია, რომ არ დაგეჭიროს, მაგრამ მაინც აჭერ, იმიტომ, რომ გეჩქარება. ამბობ: „იყოს ჯარიმები, მეჩქარება!“ გინდა, რომ მიუწსრო რაღაცას. ჩვენ უნდა გვეჩქარებოდეს ცხოვრებაში. რა გეჩქარებაო, შეიძლება თქვა სიკვდილზე. რა გეჩქარება სიკვდილი? რად იკლავ თავს? ცხოვრებაში რომ განვახლდეთ, უნდა გვეჩქარებოდეს. რა არის ცხოვრება? განუწყვეტელი განახლება. ის კი არა, რომ დღეს დავიძინე და ხვალ ისევ ისეთი ავდექი, ზეგაც ისეთივე ავდგები, მაზეგაც. უნდა განვახლდეთ! ჩვენს შინაგან ბუნებაში ორი მოძრაობაა, რომელიც ურთიერთსაპირისპიროა. ჩვენი ახალგაზრდა სხეული იზრდება და ნელ-ნელა ჩავა მიწაში, ჩვენი სული ახალგაზრდავდება და მიდის მაღლა. ჩვენ ურთიერთსაპირისპირო მოძრაობაში ვართ. რომელ მოძრაობას უნდა ავყვეთ? სულის მოძრაობა ახალგაზრდობას იწვევს. რაც უნდა მილიარდელი წელი ვიცოცხლოთ, განახლება ახალგაზრდობაა. როდესაც ერთ ადგილზე გაეჩხირები, ეს უკვე დაბერებაა.“

„სხეული ბერდება და კვდება, ის აღარ გვჭირდება. სული კი განუწყვეტლივ ახალგაზრდავდება. ეს გაახალგაზრდავება არ გეჩქარებათ? არ გინდა, რომ უფრო ახალგაზრდა იყო, სულით უფრო ლამაზი იყო? რატომ უნდა დაელოდო 10 წლის მერე პერიოდს, რომ სუფთა აზრის გოგო იყო?! ახლავე ივარჯიშე ამაში. რატომ უნდა დაელოდო იმას, რომ მტერი გიყვარდეს მერე? ახლა ივარჯიშე ამაში. ამრიგად გადმოიტანება ის პერიოდები, რომლებიც მომავალში შეიძლება მოხდეს, მაგრამ მე ახლა მოვახდენ. ამიტომ ჩვენ უნდა ვიჩქაროთ, რომ მომავალი გადმოვიტანოთ დღეს. ყველა მომავალს ესწრაფვის. ილია ჭავჭავაძე რაზე ონცებობდა? საქართველოს მომავალზე. აწმყო აი, ასეთია, მომავალი უკეთესი უნდა იყოს. უკეთესი მომავალი რატომ მივანდო თვითდინებას? მაშინ მე რაღა ვარ აქ? არ მივანდობ, იმიტომ, რომ მომავალი ჩემზეა დამოკიდებული. მე მას გადმოვქაჩავ. შენც მოგიშველიებ ამაში, ამომიდექი გვერდში. ამასაც ისე აღვზრდი, რომ ისიც ამას ესწრაფოდეს. გამოვა ისე, რომ რაც მომავალში კარგია, დღეს გვინდა იყოს. ამიტომაც ვამბობ, გვიყვარდეს მომავალი. როდესაც მომავალი გეყვარება, მაშინ ესწრაფვი მის დღევანდელ დღეში გადმოტანას. ეს ყველაზე კარგი ქრისტიანული ცხოვრებაა, უკეთესი ხდები. ვეფხისტყაოსნის ყველა გმირი ამას არ აკეთებს?! მომავლის გადმოტანა უნდათ დღევანდელ დღეს. სიკვდილსაც კი არ ერიდებიან იმისთვის, რომ მომავალი გადმოქაჩონ დღეს, მეგობრობა დღეს დაამკვიდრონ, ერთობა დღეს დაამკვიდრონ, სიყვარული გადმოიტანონ აქეთკენ. ყველაფერი, რაც კარგია, ახლა უნდათ. არ უნდათ, რომ ამას ხვალ ელოდონ,“ - აღნიშნავს შალვა ამონაშვილი.

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„თუ საკუთარ თავს არ ზრდი, შვილს ვერასოდეს აღზრდი...“
„თუ საკუთარ თავს არ ზრდი, შვილს ვერასოდეს აღზრდი, რადგანაც აღზრდა ყველას გვაკლია. უნდა იფიქრო, როგორ გავხდე უკეთესი ხვალ ჩემი შვილისთვის. როგორ შევიკავო თავი, არ დავუყვირო, როგორ მოვეფერო, მშვიდად ვუთ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მეგრულ ხაჭაპურს წყალს არ აკარებენ, ის აუცილებლად იზილება რძეში,“ - დალილა ცატავა

„მეგრულ ხაჭაპურს წყალს არ აკარებენ, ის აუცილებლად იზილება რძეში,“ - დალილა ცატავა

საქართველოს გასტრონომიის ასოციაციის პრეზიდენტმა დალილა ცატავამ ქართული კულინარიული მემკვიდრეობის შესახებ საუბრისას მეგრული ხაჭაპურის მომზადების წესი გაგვაცნო:

„სამეგრელო მედეას მისტიკით არის დღემდე. ძალიან ბევრი რამ აქვთ შენარჩუნებული. არის ერთი პრინციპი: თუ მეგრული არის ხაჭაპური, მას წყალს არ აკარებენ. ის აუცილებლად იზილება რძეში. მეგრული ხაჭაპური საერთოდ რძეში იზილება, გულსართი აქვს ჭყინტი ყველის. ცომის ღობეს უკეთებენ და ზემოდან აფენენ სულგუნის ნაჭრებს. რაც უფრო ბევრია და რაც უფრო კვერცხში ამოვლებულია,მით უფრო მნიშვნელოვანია.

მეგრული სამზარეულო ძალიან საინტერესოა იმ თვალსაზრისით, რომ სამეგრელოში კონტრასტული კერძები აქვთ. მათ აქვთ ცეცხლოვანი კერძები და ნეიტრალური კერძები. ხარჩოზე მეგრელები იტყვიან, თუ მაგიდის საფარს დაეწვეთა, უნდა გამოწვას, ისეთი ცხარე უნდა იყოსო. აქვე არის გებჟალია, საოცრად განსხვავებული კერძი.

სანამ ჩვენ პატარები ვართ, იქიდან უნდა შევეჩვიოთ, რომ ეს არის ჩვენი კულტურის ნაწილი, რომ სუფრა არ არის ჭამა-სმა დიდად შესარგი და თრობა. პირიქით, ყველა ძველი ჩანაწერი, ყველა მოგზაურის ჩანაწერი იმას ამბობს, რომ არასდროს უნახავთ საქართველოში ფეხარეული და მთვრალი ადამიანი. დღევანდელი ახალგაზრდობა ამას სკეპტიკურად უყურებს. სკოლაშიც არ უსწავლიათ ამის შესახებ და არც ხედავენ. უნდა იცოდეს ახალგაზრდამ, რატომ ვართ ჩვენ ღვინის სამშობლო. ამაზე ჩვენ ვაკეთებთ ტრენინგებს. რეგიონებმა თავისი გასტრონომიული კულტურის ისტორია არ იციან. არ იციან რა საგანძური აქვთ,“- მოცემულ საკითხზე დალილა ცატავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად