Baby Bag

„მე ვარ საქართველოში პირველი და მსოფლიოში მეშვიდე ვოლფრამის სინდრომიანი დედა,“ – 30 წლის სოფიკო ფარეხელაშვილი

გადაცემაში „პირადი ექიმი“ 30 წლის სოფიკო ფარეხელაშვილი ვოლფრამის სინდრომისა და დედობის გამოცდილების შესახებ საუბრობს:

“ძალიან რთულია უსინათლოდ ცხოვრება. დამოუკიდებლად გადაადგილება ძალიან მიჭირს, დავდივარ ხელჯოხით, მყავს ძმა, რომელიც ზუსტად ჩემნაირად არის. დედა გვეხმარება როგორც გადაადგილებაში, ასევე დილაობით ანალიზებს გვიკეთებს, როცა დაგვჭირდება, გვიმზადებს საუზმეს, სადილს, ვახშამს, სადილს, გვივლის. მე ვარ სოფიკო ფარეხელაშვილი, 30 წლის, მაქვს ვოლფრამის სინდრომი. ვცხოვრობ გორის რაიონის სოფელ სათემოში. მე ვარ საქართველოში პირველი და მსოფლიოში მეშვიდე ვოლფრამის სინდრომიანი დედა. დაოჯახების შემდეგ მინდოდა მყოლოდა შვილი, მიუხედავად იმისა, რომ ვიცოდი, ჩემი ჯანმრთელობის მდგომარეობიდან გამომდინარე ეს არ შეიძლებოდა, მწამდა და მჯეროდა იმის, რომ შევძლებდი გავმხდარიყავი დედა. ჩემმა შვილმა დადებითად შეცვალა ჩემი ცხოვრება. რაც უნდა გაბრაზებული ვიყო, რასაც უნდა ვაკეთებდე, მოვა, მომეხმარება და ყველაფერი მავიწყდება."

სოფიკოს თქმით, მან ვოლფრამის სინდრომის მქონე ძმისგან ძალიან ბევრი რამ ისწავლა:

„ნიკოლოზისგან ძალიან ბევრი რამ შევისწავლე. ვისწავლე ცხოვრება, რომ ფრთხილად უნდა ვყოფილიყავი, ჩემი ჯანმრთელობისთვის მიმეხედა. მე ვიცი, რომ საქართველოში ვართ ოცი ვოლფრამის სინდრომიანი ადამიანი. მინდა მოვუწოდო ამ ადამიანებს, რომ რაც შეიძლება მეტად გაუფრთხილდნენ საკუთარ თავს, გაუფრთხილდნენ საკუთარ ნერვებს. უნდა გწამდეთ, რომ მოვა დრო, როდესაც უკეთესად ვიქნებით, როგორც ჯანმრთელობით, ასევე ცხოვრებაში ყველანაირად.“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვმა არ უნდა იგრძნოს, რომ დაღლილ დედას ან დაღლილ მამას არ ვუყვარვარ... დაღლილზეც შეიძლება, რომ სიყვარული გასცე,“- ფსიქოლოგი მზიკო დალაქიშვილი

ფსიქოლოგმა მზიკო დალაქიშვილმა მშობელსა და ბავშვს შორის ინტერაქციის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„თუ მშობელი გასულია და მთელი დღე არ არის ბავშვთან, მე ვურჩევდი, რომ თუნდაც ტელეფონით ჰქონდეს ურთიერთობა, დაურეკოს, მოიკითხოს. ჩემი შვილი ხშირად ურეკავს მამას და სიგიჟემდე მიყვარხარო, ეუბნება. თვითონ აკეთებს ამას. მამაც, რა თქმა უნდა, ასეთ რამეს რომ მოისმენს შვილისგან, სულ რომ ჩაკეტილი ჰქონდეს გული, ეს ძალიან გაუხარდება. ბავშვი თუ მშობელთან ღიაა, მშობელიც სწავლობს მისგან ამ ღიაობას. ყველა ბავშვი ხომ მეტად თავისუფალია და ეს თავისუფლება, შეიძლება ბავშვისგან ისწავლოს მშობელმა.

რაც შეეხება თამაშის წესებს და რიტუალს, რაც უნდა დაღლილი მოვიდეს მშობელი სახლში, თუ ბავშვს იმ ემოციას გადასცემს, რომ მისი ნახვა გაუხარდა, ეს მნიშვნელოვანია. დაღლილმაც შეიძლება რაღაც ეთამაშოს ბავშვს, წამოწვეს და ითამაშონ. ბავშვები გიჟდებიან, როდესაც ვითომ აწვალებენ მშობელს თამაშ-თამაშით. მთავარია მათი ინტერაქცია და ურთიერთობა. არ არის აუცილებელი, ეს თამაში იყოს ის, რომ მაინდამაინც კუბიკები ააშენონ.

ბავშვის მთავარი ბაზისური მოთხოვნილება არის, რომ მიიღოს ყურადღება, აღიარონ. ამის გაკეთება არ არის რთული, როდესაც შენც გიხარია ბავშვის ნახვა. ბავშვის წესებით თამაშს რაც შეეხება, ეს ძალიან კარგია, რადგან ბავშვი გრძნობს, რომ ის მნიშვნელოვანია. დედა, მამა და ბავშვი ერთად - ეს არის ძალიან მნიშვნელოვანი! ეს ბავშვისთვის იმხელა ძალის მიმცემია, როდესაც ამ მთლიანობას განიცდის ბავშვი. სხვანაირად ბედნიერები არიან ბავშვები, როდესაც ამ ერთობას გრძნობენ. ბავშვმა არ უნდა იგრძნოს, რომ დაღლილ დედას არ ვუყვარვარ, დაღლილ მამას არ ვუყვარვარ. დაღლილზეც შეიძლება, რომ სიყვარული გასცე,“- მოცემულ საკითხზე მზიკო დალაქიშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ზღვარი მარინა კაჭარავასთან ერთად“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ზღვარი მარინა კაჭარავასთან ერთად“

წაიკითხეთ სრულად