Baby Bag

„მე სულ თავზე ვაზივარ ბენს და ვურტყამ ხოლმე, იმიტომ, რომ ლიდერი ვარ ურთიერთობაში,“ - ნუკი კოშკელიშვილი

ნუკი კოშკელიშვილმა გადაცემა „იმედის დღეში“ ოჯახური იდილიის შესახებ ისაუბრა:

„ოჯახური იდილიის საიდუმლო არ არსებობს. ვინც გეტყვით, რომ არსებობს, ის აუცილებლად გატყუებთ. შემჩნეული მაქვს, რომ როგორც კი ვინმეს ავიჩემებ, ვიტყვი, ეს რა კარგი წყვილია, როგორ მშურს, რა კარგი ურთიერთობა აქვთ-მეთქი, მაშინვე შორდებიან. როგორც კი ვხედავ, რომ ადამიანი საჯაროდ ქადაგებს იდილიაზე და ყვება, რომ რაღაც საიდუმლო აქვს, ყველაფერი ცუდად მთავრდება.“

ნუკის თქმით, მას ოჯახური იდილიის საიდუმლო არ აქვს:

„მე არ მაქვს ოჯახური იდილიის საიდუმლო. ჩვენ ვჩხუბობთ, ერთმანეთს ვეუბნებით კიდეც: „აღარ დაგინახო!“ მე ვფიქრობ, რომ არ უნდა მოატყუოთ ერთმანეთს, თავიდანვე უნდა აჩვენოთ პარტნიორს, ვინ ხართ რეალურად, რომ მერე სიურპრიზები არ არსებობდეს. ვფიქრობ, რომ მეგობრობა და პარტნიორობა ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ერთად აკეთებდეთ ყველაფერს და არ იყოს გამოკვეთილი ლიდერი. ახლა ისეთ რაღაცებს ვამბობ, რაც ისედაც იცით. კი ვამბობ, რომ გამოკვეთილი ლიდერი არ უნდა იყოს-მეთქი, მაგრამ მე სულ თავზე ვაზივარ ბენს და ვურტყამ ხოლმე, იმიტომ, რომ ლიდერი ვარ ურთიერთობაში. დათმობებზე წასვლა ძალიან მიჭირს, მე და ბენს ორივეს ლიდერული ხასიათი გვაქვს. როდესაც გადაწყვეტილების მიღებაზე დგება საქმე, აუცილებლად ვჩხუბობთ. ბავშვის დაბადების დღეა, მე ვფიქრობ, რომ სადმე წავიყვანო და გავართო. ბენი მეუბნება, რომ ახლა რთული პერიოდია და არ უნდა წავიყვანო. მირჩევს, ისეთი რამ გავაკეთო, რაც ბავშვს დაამახსოვრდება. მე ვუწყებ ჩხუბს, რომ გაერკვეს რა უნდა, დაამახსოვრდეს ბავშვს დაბადების დღე, თუ არ დაამახსოვრდეს. ასეთ წვრილმან რაღაცებზე ყოველთვის ჩხუბი მოგვდის.“

„ჩემი და ბენის ურთიერთობა თავიდანვე შორი მანძილიდან დაიწყო. ორი წელი ასე ვცხოვრობდით, ჩავდიოდი, იქ ორი კვირა ვიყავი, მერე, შეიძლება, ექვსი თვე ან ერთი წელი არ მენახა. შესაბამისად, მესიჯები და ტელეფონით ლაპარაკი ჩვენთვის ურთიერთობის მისაღები ფორმაა. მეტსაც გეტყვით, ვამბობთ ხოლმე, რომ კარანტინში ერთად რომ ვყოფილიყავით, აუცილებლად დავშორდებოდით,“ - აღნიშნა ნუკი კოშკელიშვილმა.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბავშვმა გატეხა ქოთანი, გააფუჭა ყვავილი ... როგორ მოიქცევა ამ დროს ბრძენი მშობელი? - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაცია

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, ბავშვი არასდროს გამოაცხადონ დამნაშავედ და მას მოსამართლის პოზიციიდან არ ესაუბრონ:

„ბავშვი სულ „აშავებს.“ ბავშვი „ყოველთვის დამნაშავეა." არასდროს ისე არ ხდება, როგორც გვინდა. ამიტომ ის ჩვენთვის სულ დამნაშავეა. ისე არ დგება, ისე არ ჯდება, როგორც ჩვენ გვინდა. ბავშვს დამნაშავედ ნუ გამოაცხადებთ, თუ მან რამე დააშავა. რა დააშავა ბავშვმა? ცუდი სიტყვა თქვა? რაღაც გატეხა? რა ვითარებაში მოხდა ეს? დანაშაული ყოველთვის დანაშაული კი არ არის. როდესაც დააკვირდები, აღმოჩნდება, რომ კიდევაც ასე უნდა მომხდარიყო. ეს შედეგია რაღაც მიზეზის. ბავშვები დამნაშავეებად არასდროს არ მიიჩნიოთ, არც დამნაშავის ენით ელაპარაკოთ. „არ გრცხვენია?“ - ეს მოსამართლის ლაპარაკია.

არ მივიყვანოთ საქმე იქამდე, რომ ბავშვს ჩვენგან შენიშვნა სჭირდებოდეს. ხომ იცით მას რა მიდრეკილებები აქვს. წინ დაუდექით, რაღაც მოაცილეთ, წინასწარ დაარიგეთ, დაიცავით ბავშვი. გავუსწროთ მოვლენას წინ, ვიდრე მოვლენა მოხდება. ეს არის ბრძენი დედისა და მამის საქმე, მაგრამ თუ მაინც რაღაც მოხდა, ბავშვმა ფანჯრის რაფიდან ქოთანი გადმოაგდო, გატყდა ქოთანი, ყვავილი გაფუჭდა, როგორ მოიქცევა დედა? ერთი ატეხავს წივილ-კივილს: „რამდენჯერ გითხარი? რატომ მიხვედი იქ? რატომ წამოჰკარი ხელი? რატომ არ ხარ ფრთხილი? რა ვქნა? როგორ გაგზარდო? როგორ გაგაგებინო?“ ატირდება დედა თვითონ. ქოთანი ხომ გატყდა უკვე? ჩვენ ბავშვს უნდა შევუქმნათ ქცევის ხატი, ჩვენი მოთმინების ხატი. მივიდეთ ყვავილთან და ვთქვათ: „როგორ მიყვარდი, რა ვქნათ ახლა? იქნებ გადაგარჩინოთ?!“ ბავშვს უთხარით: „მოდი, დამეხმარე, ჩემო ძვირფასო. აბა ფრთხილად, მიდი, ჭიქა მომიტანე.“ არ ვადანაშაულებთ ბავშვს.

მე ისე ვტირი ამ ყვავილზე, რომ ბავშვს მე ვეცოდები. ის აქეთ დამამშვიდებს, აქეთ მოუვლის ყველაფერს. რომ მიაყენო კედელთან და ურტყა, ბავშვი გაიგებს ამას?! ვერ გაიგებს! რა ვქნათ ახლა?! მოხდა ეს! ამაზე ჭკუა უკვე ისწავლა ბავშვმა. მე მინდა მას ხატი გავუჩინო, რომ შეგინდე, მიგიტევე. ბავშვი დამნაშავის როლში არასდროს არ დააყენოთ,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ ამონაშვილის აკადემია

წაიკითხეთ სრულად