Baby Bag

„ადამიანის თვითშეფასება ბავშვობაში ყალიბდება. ბავშვი თვლის, რომ ისეთია, როგორადაც მას უფროსები აღიქვამენ," - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

Video Player is loading.
Current Time 0:00
Duration -:-
Loaded: 0%
Stream Type LIVE
Remaining Time 0:00
 
1x

ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა გადაცემაში „რა დროს ძილია“ ადამიანის თვითშეფასებაზე ადრეული ბავშვობის წლების ზეგავლენის შესახებ საუბრობს:

„ყველაფერი იწყება ჩასახვიდან. ჯერ კიდევ მუცელში როდესაც არის ბავშვი, ადამიანი, პიროვნება, მან იცის ყველაფერი, ის უნდოდათ, თუ არ უნდოდათ. ინფორმაცია ნაყოფამდე მიდის. გინეკოლოგები ეუბნებიან დედებს, რომ მუცელში მყოფ ბავშვს მუსიკა მოასმენინონ, აუცილებლად უთხრან, რომ უყვართ, მამებს კი ურჩევენ, მომავალ შვილს უთხრან, რომ მას ელოდებიან. ექიმი მშობლებს ამას არ ეტყოდა, ბავშვს რომ არაფერი ესმოდეს. დედის მდგომარეობა ბავშვამდე მიდის. თუ ის ძალიან სასურველია, მან იცის, რომ ელოდებიან. არსებობს სტატისტიკა, რომლის მიხედვითაც, ბავშვს, რომელიც შემთხვევით აბორტს გადაურჩება, ბაზისური ნდობა არ აქვს. ის სამყაროს არ ენდობა და ხშირად მშობლების მიმართ აგრესიულია. დედები ამ მოვლენას ვერ ხსნიან, მათ არაფერი დაუშავებიათ, ბავშვი თავად გაზარდეს, თუმცა იყო დრო, როდესაც დედას არ უნდოდა ეს ბავშვი, მაგრამ ეს მას აღარც ახსოვს. ბავშვმა საიდანღაც იცის, რომ ის არ უნდოდათ. ეს ნამდვილად ასეა, ამაში არაფერია მისტიკური. ეს არის ჩვენი არაცნობიერი ფსიქიკა, რომელშიც არის ინფორმაცია, არამხოლოდ ჩემი გამოცდილების, არამედ ჩემი წინაპრების გამოცდილებიდანაც. არაცნობიერი ფსიქიკა ჩვენი შავი ყუთია, რომელიც ჩვენშია და უამრავ ინფორმაციას იტევს.“

მარინა კაჭარავა მშობლებს ურჩევს, რომ შვილებისადმი ყოველთვის პატივისცემა გამოავლინონ:

„მშობლებმა უნდა იცოდნენ, რომ ყველაფრის შეცვლა შეიძლება. პიროვნებას ძალიან ბევრი რამ შეუძლია, მას აქვს უნარი, რომ გენეტიკაც კი შეცვალოს. ადამიანის მიერ მიღებული გადაწყვეტილება მის ცხოვრებაში უდიდეს როლს ასრულებს. ძალიან მნიშვნელოვანია დაბადების შემდეგ ბავშვს როგორ ექცევიან. მშობელს ბავშვის, როგორც პიროვნების პატივისცემა უნდა ჰქონდეს. არ უნდა ვიფიქროთ, რომ ჩვილი სათამაშოა, მან ჩვენი ცარიელი ადგილი შეავსო, ან ის მეუღლესთან ურთიერთობის დალაგებისთვის გვჭირდებოდა. თუ მშობელი ასე ფიქრობს, ის ინსტრუქციას აძლევს ბავშვს, რომ მთელი ცხოვრება გამშველებელი იყოს.“

მარინა კაჭარავა აღნიშნავს, რომ ბავშვთან საუბრისას სიფრთხილის გამოჩენა გვამრთებს, რათა მას გაუცნობიერებლად გული არ ვატკინოთ:

„ადამიანის თვითშეფასება ბავშვობაში ყალიბდება. ბავშვი თვლის, რომ ისეთია, როგორადაც მას უფროსები აღიქვამენ. ბავშვს ხუმრობა არ ესმის, ის ვერ გაიგებს, თუ ეტყვით: „ვაიმე, რას ჰგავს ეს ბავშვი, ამას ვინ წაიყვანს,“ ან „რა გაღუნული ფეხები გაქვს.“ მსგავსი სიტყვების მოსმენა ბავშვისთვის ტრაგედიაა. წარმოდგენები, რომლებიც მე ჩემს თავზე მაქვს, სხვებისგან არის მოწოდებული. ჩემზე დიდ გავლენას ახდენს ბაღში როგორ მიყურებენ, სკოლაში როგორ მიყურებენ, სოციუმი როგორ აღმიქვამს. თუ მეუბნებიან, რით ვერ ისწავლე, რა გახდა ეს ორს მივუმატოთ ორი, მე ვიწყებ ფიქრს, რომ უნიჭო ვარ. თუ ბავშვს ეტყვით, რომ სირცხვილია, თუ მან ლექსი ვერ ისწავლა, ის არაცნობიერად იკიდებს დანაშაულისგრძნობას, რომელიც მას არ სჭირდება. მშობელს აქვს თავისი სტანდარტი, რომელსაც უნდა, რომ მიამსგავსოს თავისი შვილი. მშობლები ხშირად ვერ გამოვდივართ ჩვენი ოცნებებიდან და სურვილებიდან და ამ ოცნებების ახდენა ჩვენს შვილზე გვინდა.“

„თვითშეფასების სამი მნიშვნელოვანი კომპონენტი არსებობს: გარეგნობა, ინტელექტი და წარმომავლობა. ადამიანები ხშირად განიცდიან მშობლის გარეგნობას, უბანს, სადაც ცხოვრობენ, ცდილობენ გადაფარონ რომელიმე რეგიონში დაბადების ამბავი. ეშინიათ, რომ ამის გამო ვინმემ არ დაამციროს. დაბალი თვითშეფასების მქონე ადამიანი გამუდმებით უკან იხევს, მას რცხვენია საკუთარი თავის. ის თვლის, რომ მას არავინ აფასებს, არავისთვის არის საჭირო. ეს ადამიანს ფუნქციონირებაში ხელს ძალიან უშლის. ასეთი ადამიანები იმისთვის ცხოვრობენ, რომ დაგიმტკიცონ, რომ მაგრები არიან. როდესაც მშობლები ბავშვს გადაჭარბებით აქებენ, ის იწყებს ფიქრს, რომ მას ყველგან და ყოველთვის შეაქებენ. როდესაც ის სკოლაში მიდის, ასე არ ხდება და ბავშვს მუდმივი ფრუსტრაცია აქვს, ის ძალიან ბრაზობს, რომ მას ვერ აფასებენ ისე, როგორც უნდა დაფასდეს. ადეკვატური შეფასება კი აქვს ადამიანს, რომელიც საკუთარ თავს იღებს ისეთს, როგორიც ის არის და პატივს სცემს თავის პიროვნებას,“ - აღნიშნავს მარინა კაჭარავა.

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა ორთოპედიული პრობლემები შეიძლება გამოვლინდეს ადრეულ ასაკში და აუცილებელია თუ არა მასაჟები?

რა ორთოპედიული პრობლემები შეიძლება გამოვლინდეს ადრეულ ასაკში და აუცილებელია თუ არა მასაჟები?

ძირითადად რა ორთოპედიული პრობლემები შეიძლება გამოვლინდეს ადრეულ ასაკში, რას უნდა მივაქციოთ ყურადღება და რა არ უნდა გამოგვრჩეს? - ამ და სხვა საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ბავშვთა ორთოპედი რომეო ვარდიაშვილი ესაუბრა. 

- ძირითადად რა ორთოპედიული პრობლემები შეიძლება გამოვლინდეს ადრეულ ასაკში?

- ბავშვებში ორთოპედიული პრობლემები თავს იჩენს სხვადასხვა ასაკობრივი განვითარების ეტაპზე. ისინი შეიძლება იყოს თანდაყოლილი ან შეძენილი, მათ შორის ინფექციური, ნეირომუსკულური, კვების, ნეოპლასტიკური და ფსიქოგენური წარმოშობის, რომლის დიაგნოსტირებაც შესაძლებელია ორსულობის, ბავშვის მუცლადყოფნის დროს და ორთოპედაიული გასინჯვის შედეგად. მათი ზოგადი ჩამონათვალი მოიცავს ისეთ დაავადებებს და მათ ფორმებს, როგორებიც არის:

  • კისერმრუდობა (ტორტიკოლიზი);
  • ტერფის თანდაყოლილი ექვინო-ვარუსული დეფორმაცია;
  • მენჯ-ბარძაყის სახსრის დისპლაზია;
  • მენჯ-ბარძაყის სახსრის თანდაყოლილი ან შეძენილი ამოვარდნილობა;
  • ბარძაყის თავის ასეპტიური ნეკროზი (ართრიტი, ოსტეომიელიტი, პერტესის დაავადება);
  • კიდურების თანდაყოლილი ანომალიები (ჰემიმელია, ამნიონური ჭიმები, პოლიდაქტილია-სინდაქტილია, კიდურის სიმოკლე);
  • მუხლის სახსრის ვალგუსური ან ვარუსული დეფორმაციები;
  • სქოლიოზი და კიფოზი (სპონდილოლიზი, სპონდილოლისთეზი);
  • გენერალიზებული დარღვევები - ართროგრიპოზი, ოსტეოქონდროდისპლაზია და სხვა.

- რას უნდა მივაქციო ყურადღება და რა არ უნდა გამოგვრჩეს?

- ჩვილის პირველადი დათვალიერება ხდება სამეანო ბლოკში, დაბადების დროს, მედპერსონალის მიერ. არსებობს რამდენიმე წამყვანი ფაქტორი, რომელიც მშობელმა უნდა გაითვალისწინოს და ჩაატაროს ბავშვის გასინჯვა ზრდა-განვითარების სხვადასხვა ეტაპზე. გასინჯვის შედეგად, რამე საეჭვო მდგომარეობის გამოვლენის შემთხვევაში მიმართოს პედიატრს ან ორთოპედს. ბავშვის ან მოზარდის სხეულის ვიზუალური დათვალიერება ხდება შიშველ მდგომარეობაში, დღის სინათლეზე. კლინიკურად ხელით შეხებით და ჩივილებიდან გამომდინარე ვაფასებთ:

  • თავის ფორმას;
  • კისრის მოძრაობის ამპლიტუდა;
  • კიდურების ნაოჭების-ნაკეცების ასიმეტრია;
  • კიდურების თანაბარისიგრძის შედარება;
  • ბეჭის და თეძოს ძვლების ასიმეტრია;
  • კიდურების სისწორე;
  • სახსარში მოძრაობის ამპლიტუდა;
  • კიდურების და სახსრების ტკივილი;
  • სიარულის მანერის დარღვევა;
  • კოჭლობა;

- აუცილებელია თუ არა მასაჟები?

- მასაჟი არის სენსორული თერაპიის ფორმა, რომელიც საუკუნეების მანძილზე იყო გავრცელებული მთელს მსოფლიოში. ძველმა ინდურმა, აღმოსავლეთ აზიურმა და აფრიკულმა კულტურებმა პირველად შემოიღეს ყოველდღიური მასაჟის პრაქტიკა ჩვილებში, დაბადებიდან მალევე, რათა ხელი შეუწყოს წონის მატებას, კოორდინაციას, შეკავშირებას და გაზარდოს განვითარების უნარი. ის ბავშვს გადასცემს დაცულობისა და ნდობის განცდას, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია სამყაროში ახალმოსულთათვის.

ბავშვებისთვის სამკურნალო თერაპიული ან სარეაბილიტაციო მასაჟი გამოსადეგია ისეთი მდგომარეობის დროს, როდესაც აქვთ სიმპტომების ფართო სპექტრი, დაწყებული სპორტული დაზიანებებით გამოწვეული კუნთოვანი ტკივილიდან, ნევროლოგიური მდგომარეობის ან შფოთვის დასახმარებლად. მასაჟი გავლენას ახდენს…

  • კუნთოვანი ტკივილის შემცირებაზე და ზრდის დაზიანების შეხორცების უნარს.
  • სხეულის ცნობიერების ამაღლებასა და ნევროლოგიურ განვითარებაზე.
  • კორტიზოლის (სტრესის ჰორმონის) და სისხლში გლუკოზის დონის შემცირებაზე;
  • ბავშვებში სტრესის შემცირებაზე და იმუნური სისტემისა და დაავადების წინააღმდეგობის უნარის გაძლიერებაზე;
  • მოტორული და კოგნიტური განვითარების სტიმულირებაზე (გაზრდილი სიფხიზლე, ასევე სიჩქარე და სიზუსტე).

- როდის უნდა მივიყვანოთ ჩვილი პირველად ორთოპედთან?

- ძვალ-სახსროვანი დეფორმაციების ოჯახური ისტორია უნდა მიუთითებდეს, რომ ჩვილი შეფასდეს პედიატრი ორთოპედის მიერ, მაშინაც კი, თუ პრენატალური სკრინინგის დროს არ გამოვლენილა რაიმე დარღვევა. სხვადასხვა ქვეყანაში მედიცინის მიმართულების პროტოკოლებიდან გამომდინარე ხდება ორთოპედის კონსულტაცია გარკვეული თანმიმდევრობით. სწორი რჩევა-დარიგების მისაღებად საქართველოში პირველადი გეგმიური ორთოპედიული ვიზიტი სჯობს განხორციელდეს არანაკლებ 3 თვის ასაკში.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად