Baby Bag

„წლის განმავლობაში ბავშვები ფიზიკურად ძალიან შეზღუდულები არიან, ქალაქში ეზოს ფენომენი აღარ არსებობს,“ - ბავშვთა ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

ბავშვთა ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა „სხვა შუადღეში“ ბავშვისთვის ფიზიკური აქტივობის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„თავისუფლება არავის წყენს, თუმცა გააჩნია მის მასშტაბებს. თავისუფლება ორი სახის არის: ფიზიკური და ემოციური. მთავარი, რაც სჭირდება ბავშვს, არის მისი ფიზიკური აქტივობა. სამწუხაროდ, წლის განმავლობაში ბავშვები ფიზიკურად ძალიან შეზღუდულები არიან, ეს განსაკუთრებით ქალაქში მცხოვრებ ბავშვებს ეხება. სკოლაში სპორტის გაკვეთილებს ძალიან ცოტა დრო ეთმობა. ქალაქში ეზოს ფენომენი აღარ არსებობს, მე ეზოში გავიზარდე. ხომ გახსოვთ დედის ხმა: „ამოდი“ და ქვემოდან: „დე, ცოტა ხანი კიდევ.“ ასეთი რამ საერთოდ აღარ ისმის. ამ გაგებით თავისუფალი გარემოს შექმნის ერთადერთი საშუალება არის ზაფხული. სამწუხაროდ, ზოგიერთი ოჯახისთვის ფიზიკურად შეუძლებელია, ზოგს ფინანსური პრობლემები აქვს და ვერ ახერხებს ბავშვების დასვენებას. გარდა ამისა, ბავშვებს თვალყურის დევნება სჭირდებათ. არ აქვს მნიშვნელობა ბავშვი 2 წლის არის, თუ ათის. გარკვეული სახის შეზღუდულობის ან პირადი საქმიანობის გამო მშობელს ურჩევნია, რომ ბავშვი მის თვალსაწიერში იყოს. ამიტომ მშობლებისთვის ხშირად კარგი გამოსავალია, რომ ბავშვი სახლში დარჩეს, დაჯდეს და იკითხოს.“

ბაკურ კოტეტიშვილის თქმით, ბავშვმა არდადეგების დროს წიგნი მხოლოდ იმ შემთხვევაში უნდა წაიკითხოს, თუ ეს მისი თავისუფალი არჩევანია:

„შესაძლებელია, რომ ბავშვმა წიგნი ზაფხულშიც წაიკითხოს, მაგრამ როდესაც ამას აქვს ძალდატანებითი ხასიათი, ეს არასწორია. კითხვა არის თავისუფალი, დამოუკიდებელი აქტივობა, რომელიც ჩემი არჩევანია, მეცადინეობა კი არის იძულება. თუ გავიხსენებთ ჩვენს თავს, მაისიდან სექტემბრამდე რამე გავიწყდებოდათ? თუ რამე ისწავლეთ, დღემდე გემახსოვრებათ. სკოლაში ნასწავლი ნებისმიერი ლექსი ან ფიზიკის კანონი, თუ ისწავლეთ, ყოველთვის გახსოვთ. თუ აპრილში არ ისწავლეთ, რა თქმა უნდა, სექტემბერში აღარ გემახსოვრებათ. ავიღოთ მარტივი ალეგორია: შვებულებაში ვინმე მუშაობს? არდადეგებიც შვებულებაა, ეს ხომ სპეციალურად არის მოფიქრებული ფსიქოლოგების და პედაგოგების მიერ. ბავშვის ფიზიკური და სივრცითი რეაბილიტაცია არის უმთავრესი.“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ემოციურად პირველი დღეები რთულია, მაგრამ როგორც კი თვალებს ახელს, საოცარი შეგრძნება გვეუფლება,“- ილო ბეროშვილი და ანი ბებია მშობლობის გამოცდილებაზე

ანი ბებია და ილო ბეროშვილი გადაცემაში „შენი დილა“ მშობლობის გამოცდილების შესახებ საუბრობენ. ილო ბეროშვილი ჯერის დაბადების წუთებს იხსენებს:

„ჯერი დაიბადა ხუთ ივლისს, დილის ხუთი საათი იყო, მგონი. ანიმ ძალიან იყოჩაღა. უკვე სადღაც 12 საათზე სამყაროს მოევლინა ჯერი ბეროშვილი. მე დავესწარი მშობიარობას და რატომ ამბობენ ქალებზე, რომ სუსტი სქესიაო, ჩემამდე არ დადის. მამაკაცი, ჩემი აზრით, ამას ვერ გადაიტანს. ემოციურად პირველი დღეები რთულია, ახალშობილს რაღაცები აწუხებს, მაგრამ როგორც კი თვალებს ახელს და ჩვენთან კონტაქტი აქვს, საოცარი შეგრძნება გვეუფლება.“

ანი ბებიას თქმით, ჯერი უკვე საკუთარ ხასიათს ავლენს:

„ჭამის შემდეგ იღიმის, ერთი-ორჯერ ხმითაც გაიცინა. მაშინ მივხვდი, რომ ეს ყველაფერი ძალიან მაგარია. ჯერის ჩემნაირი ხასიათი აქვს, ჯიუტი. უკვე ავლენს თავის ხასიათებს. გულზე თუ არ არის მოწეპებული ისე არ იძინებს. ჯერის რომ ვუყურებ, მიჭირს იმის გააზრება, რომ ცხრა თვე მუცელში მყავდა. ორსულობის პერიოდში ვერ ვიაზრებდი, რომ ადამიანი გიზის მუცელში, შენი ნაწილია.“

ილო ბეროშვილი აღნიშნავს, რომ ბავშვის დაბადება ადამიანის ცხოვრებაში ყველაზე მნიშვნელოვანი მოვლენაა:

„ახალი რიტმი გვაქვს ცხოვრებაში. დილის გადაცემაში ჯერი ხშირად გამოჩნდება. მგონი, ბავშვის პირველი სიტყვა იქნება „მთავარი“ და „მამა.“ მე ძალიან ვამსგავსებ ანის, თვალის მოყვანილობა ანისი აქვს, პირიც, მოკლედ რომ ვთქვა, ანია. ბავშვის დაბადება ჯერ ბოლომდე გაცნობიერებული არ მაქვს. ადამიანის ცხოვრებაში ყველაზე მნიშვნელოვანი მომენტი ეს არის. ამის გააზრება ძალიან რთულია, მით უმეტეს, როდესაც ბევრი საორგანიზაციო საკითხია მოსაგვარებელი. ტვინით ვერ ვხვდებით რა ხდება, ამ ყველაფერს ემოციებით ვაცნობიერებთ. იმედი მაქვს, ჩემგან არ გამოყვება ის, რომ მთელი ცხოვრება ვეძებდი, რა არის ჩემი. სხვადასხვა სფეროებს ძალიან მალე მივატოვებდი ხოლმე. ფეხბურთზე დღემდე გული მწყდება. შეიძლება, მსახიობობა მოუნდეს ჯერის. დედა მსახიობია, მამაც ამ სფეროშია. ჩვენ მას არ გადავუწყვიტავთ, მან უნდა იპოვოს თავისი საყვარელი საქმიანობა.“

„არ მინდა ბავშვს ჩემი რაღაცები მოვახვიო თავს, მთავარია, განათლება მივცე. თავად უნდა აირჩიოს რა უნდა. ერთადერთი რაც მინდა, არის ის, რომ დიდხანს არ შევჭრა თმა და გრძელი თმები ჰქონდეს. ბავშვს რომ ვუყურებ, ბავშვზე მეტად ჩემი თავი მგონია უსუსური, ყველაფრის მეშინია, ძალიან დავპატარავდი. არ ვიცი, როგორი დედა ვიქნები, ალბათ, ძალიან ფეთიანი. ძალიან დიდი მადლობა მინდა ვუთხრა ყველას მოლოცვისთვის, ამდენი სიყვარულის, სითბოსა და სიკეთისთვის,“ - აღნიშნავს ანი ბებია. 

წაიკითხეთ სრულად