Baby Bag

„თვალს რომ ვახელ, ვხვდები, რომ კიდევ ერთი საოცარი დღე იწყება,“ - ლელა მებურიშვილი შვილებთან ურთიერთობის შესახებ

მსახიობმა ლელა მებურიშვილმა „იმედის დღეში“ შვილებთან ურთიერთობის შესახებ ისაუბრა:

„ჩემი დილა ყოველთვის არაჩვეულებრივად იწყება. ჩემი შვილი დილით საწოლში გადმოიპარება, ზურგზე მაწვება, მეხუტება და მკოცნის. თვალს რომ ვახელ, ვხვდები, რომ კიდევ ერთი საოცარი დღე იწყება. ამაზე დიდი სიამოვნება, ალბათ, არ არსებობს. ბავშვების სიყვარული იმდენად საოცარი შეგრძნებაა, რომ ვფიქრობ, რაც უნდა ბევრი სირთულე იყოს, მათთან ურთიერთობა ამ ყველაფერს ერთ წამში ფარავს. პირველ რიგში რაც მინდა არის ის, რომ ბავშვები ბედნიერები იყვნენ. რა თქმა უნდა, მინდა, რომ იყვნენ წარმატებულები, ზრდილობიანები, როგორც ყველა დედას, მაგრამ პირველი მიზანი, რაც მაქვს, არის ის, რომ ბედნიერები იყვნენ. ურთულესია იმის მიხვედრა, რა აბედნიერებს ადამიანს, რა სიამოვნებს ან რა უნდა. ჩვენ ხშირად გვავიწყდება რა გვინდა. ვიცით, რომ უნდა ისწავლო, უნდა იმეცადინო, უნდა ჭამო, ბავშვს რა უნდა ეს არ უნდა დაგვავიწყდეს. მინდა შვილებს ვასწავლო იმის მიხვედრა, რა უნდათ თვითონ, რომ ცხოვრებისგან სიამოვნება მიიღონ.“

ლელა მებურიშვილის თქმით, ცხოვრებისეულ პრობლემებთან გამკლავების საუკეთესო გზა სულიერი სიმშვიდის შენარჩუნებაა:

„ჩემს ცხოვრებაში საუკეთესო რჩევა დიდი ხნის წინ მივიღე. ერთხელ ერთმა ადამიანმა თქვა, მთავარი სულიერი სიმშვიდეაო. ახლა, ამ რთულ დროს, განსაკუთრებით ვხვდები, რომ თუ შინაგანად ყველაფერი დალაგებული გაქვს და მშვიდად ხარ, ყველაფერს გაუმკლავდები. შეუძლებელია, რომ გარემო ყოველთვის დალაგებული იყოს. რაც უფრო მალე გააცნობიერებ, რომ შეიძლება არ გაგიმართლოს, რაღაც უსიამოვნო მოხდეს, მით უფრო მარტივია ცხოვრება. თუ შიგნიდან სიმშვიდე გაქვს, ამ ყველაფერს ერევი. უნდა ეცადო, რომ ყოველდღიურობაში ძალიან ბევრი დადებითი დაინახო.“

„სტრესისგან ძალიან მარტივად ვთავისუფლდები. ამაში ჩემს დიდ ოჯახთან ურთიერთობა მეხმარება. ცოტა ხნითაც რომ ვნახო ისინი, ძალიან სასიამოვნო ემოციებით ვიმუხტები ხოლმე,“ - აღნიშნა ლელა მებურიშვილმა. 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე ​დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვს ტირილის შეკავებას ვთხოვთ, ვარღვევთ ადამიანის ბუნებრივ, ფიზიოლოგიურ პროცესებს,“ - ფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი „იმედის დღეში“ მშობლებს მნიშვნელოვან რეკომენდაციებს აძლევს. ის უფროსებს ურჩევს ბავშვს ტირილის შეკავებისკენ არ მოუწოდონ:

„ტირილი ცუდია თუ კარგი, ამაზე ზუსტი პასუხი არ არსებობს. ის ისეთივე ფიზიოლოგიური მოვლენაა, როგორიც ცრემლდენა წიწაკის ჭამის დროს. წარმოიდგინეთ, ამ დროს ადამიანს რომ უთხრათ, ცრემლი არ წამოგივიდესო. დაახლოებით ასეთივე პროცესია, როდესაც გარკვეულ ემოციურ მდგომარეობაში ადამიანს მოსდის ცრემლები. შესაბამისად, როდესაც ბავშვს ტირილის შეკავებას ვთხოვთ, ვარღვევთ ადამიანის ბუნებრივ. ფიზიოლოგიურ პროცესებს. როდესაც ბავშვს ან ზრდასრულს ცრემლები მოსდის, ორგანიზმი ამას ითხოვს. ამის შეკავება იწვევს ემოციების შეკავებას, არ გაზიარებას. მე თუ ცრემლი უნდა შევიკავო, რა უნდა შევიკავო? ის, რაც მაწუხებს, ის, რაც მეთვლება სისუსტედ. სამწუხაროდ, თითქმის ყველა ბავშვს ასე ზრდიან. თუ სკოლის ასაკში ბიჭს ცრემლები წამოუვიდა, ნახევარი კლასი მას დასცინის. მე არ ვამბობ, რომ ტირილს პროპაგანდა უნდა გავუწიოთ, მაგრამ აკრძალვას აზრი არ აქვს. თუ ეტირება ბავშვს, მან უნდა იტიროს.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, მშობლის მხრიდან ბავშვისთვის რაიმეს დამადლება არასწორი ქცევაა და ბავშვზე ნეგატიურად ზემოქმედებს:

„მშობელი ბავშვს რამეს თუ ამადლის, მიზანზე უნდა დავფიქრდეთ, რა მიზანი გვაქვს, რატომ ვეუბნებით შვილს ამას. რა თქმა უნდა, ბავშვზე ეს სტრესულად მოქმედებს. ამით მას მოტივაცია არ გაეზრდება, რომ კარგად მოიქცეს. როდესაც ბავშვს ეუბნებიან: „მე შენ გამო ყველაფერს ვაკეთებ, შენ კიდევ მარცხვენ, კარგად არ სწავლობ,“ ის ისტრესება, თვლის რომ ვალშია და ცუდი შვილია. ყველა ადამიანი ბავშვის ყოლის გადაწყვეტილებას შეგნებულად იღებს. ბავშვს თვითონ არ უთხოვია გამაჩინეთო. დაყვედრების მიზანი ვერ იქნება ბავშვის მოტივაციის გაზრდა, მშობელი უბრალოდ გულს იოხებს და თავისი ემოციები გარეთ არასწორი ფორმით გამოაქვს. ნამდვილად არ შეიძლება მსგავსი ფორმით ბავშვთან საუბარი.“

„როდესაც ბავშვს ვაშინებთ, მას შფოთვას ვუმატებთ. ბავშვებს ისედაც ახასიათებთ შფოთვა, ისედაც ეშინიათ. როდესაც ვეუბნებით: „იქ არ წახვიდე, ეს არ გააკეთო!“ - ისინი თავის ნაჭუჭში იკეტებიან. სამყაროს კვლევა აღარ უნდათ. დღეს ბევრ ბავშვს აქვს გაძლიერებული შფოთვა, ყველაფრის ეშინიათ. ვირუსთან დაკავშირებითაც ღელავენ, რომ რამე არ დაემართოთ. როდესაც ბავშვს ესმის, რომ რამე არის საშიში, ის ფანტაზიას შლის და ყველაფერს უფრო ამძაფრებს. რა თქმა უნდა, სიფრთხილისკენ უნდა მოვუწოდოთ ბავშვს და ავუხსნათ, რომ რაღაცის გაკეთება არ შეიძლება, მაგრამ შიშის დანერგვა არ არის გამოსავალი. შეიძლება ეს ზრდასრულ ასაკშიც გაჰყვეს ძლიერი შფოთვის სახით,“ - აღნიშნავს მარიამ ხვადაგიანი. 

წაიკითხეთ სრულად