Baby Bag

„თვალს რომ ვახელ, ვხვდები, რომ კიდევ ერთი საოცარი დღე იწყება,“ - ლელა მებურიშვილი შვილებთან ურთიერთობის შესახებ

მსახიობმა ლელა მებურიშვილმა „იმედის დღეში“ შვილებთან ურთიერთობის შესახებ ისაუბრა:

„ჩემი დილა ყოველთვის არაჩვეულებრივად იწყება. ჩემი შვილი დილით საწოლში გადმოიპარება, ზურგზე მაწვება, მეხუტება და მკოცნის. თვალს რომ ვახელ, ვხვდები, რომ კიდევ ერთი საოცარი დღე იწყება. ამაზე დიდი სიამოვნება, ალბათ, არ არსებობს. ბავშვების სიყვარული იმდენად საოცარი შეგრძნებაა, რომ ვფიქრობ, რაც უნდა ბევრი სირთულე იყოს, მათთან ურთიერთობა ამ ყველაფერს ერთ წამში ფარავს. პირველ რიგში რაც მინდა არის ის, რომ ბავშვები ბედნიერები იყვნენ. რა თქმა უნდა, მინდა, რომ იყვნენ წარმატებულები, ზრდილობიანები, როგორც ყველა დედას, მაგრამ პირველი მიზანი, რაც მაქვს, არის ის, რომ ბედნიერები იყვნენ. ურთულესია იმის მიხვედრა, რა აბედნიერებს ადამიანს, რა სიამოვნებს ან რა უნდა. ჩვენ ხშირად გვავიწყდება რა გვინდა. ვიცით, რომ უნდა ისწავლო, უნდა იმეცადინო, უნდა ჭამო, ბავშვს რა უნდა ეს არ უნდა დაგვავიწყდეს. მინდა შვილებს ვასწავლო იმის მიხვედრა, რა უნდათ თვითონ, რომ ცხოვრებისგან სიამოვნება მიიღონ.“

ლელა მებურიშვილის თქმით, ცხოვრებისეულ პრობლემებთან გამკლავების საუკეთესო გზა სულიერი სიმშვიდის შენარჩუნებაა:

„ჩემს ცხოვრებაში საუკეთესო რჩევა დიდი ხნის წინ მივიღე. ერთხელ ერთმა ადამიანმა თქვა, მთავარი სულიერი სიმშვიდეაო. ახლა, ამ რთულ დროს, განსაკუთრებით ვხვდები, რომ თუ შინაგანად ყველაფერი დალაგებული გაქვს და მშვიდად ხარ, ყველაფერს გაუმკლავდები. შეუძლებელია, რომ გარემო ყოველთვის დალაგებული იყოს. რაც უფრო მალე გააცნობიერებ, რომ შეიძლება არ გაგიმართლოს, რაღაც უსიამოვნო მოხდეს, მით უფრო მარტივია ცხოვრება. თუ შიგნიდან სიმშვიდე გაქვს, ამ ყველაფერს ერევი. უნდა ეცადო, რომ ყოველდღიურობაში ძალიან ბევრი დადებითი დაინახო.“

„სტრესისგან ძალიან მარტივად ვთავისუფლდები. ამაში ჩემს დიდ ოჯახთან ურთიერთობა მეხმარება. ცოტა ხნითაც რომ ვნახო ისინი, ძალიან სასიამოვნო ემოციებით ვიმუხტები ხოლმე,“ - აღნიშნა ლელა მებურიშვილმა. 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე ​დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩემი შვილი უპასუხისმგებლოა, რომ ვეჩხუბები, ვითომც არაფერი, არც რეაგირებს...“ - თამარ გაგოშიძე ბავშვის ქცევის არასწორი შეფასების შესახებ

„ჩემი შვილი უპასუხისმგებლოა, რომ ვეჩხუბები, ვითომც არაფერი, არც რეაგირებს...“  - თამარ გაგოშიძე ბავშვის ქცევის არასწორი შეფასების შესახებ

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ იმ შეცდომების შესახებ ისაუბრა, რომელსაც მშობლები ბავშვის ქცევის შეფასებისას უშვებენ. მან აღნიშნა, რომ უფროსებს ხშირად არასწორად ესმით ბავშვის ქცევა:

„მშობელი ამბობს შვილზე, რომ ის არის უპასუხისმგებლო: „ისეთი უპასუხისმგებლოა, საერთოდ არ ადარდებს, რომ ​ვეჩხუბები, ვამუნათებ, რას არ ვეუბნები, ვითომც არაფერი, არც რეაგირებს.“ გარეგნულად ასეა, არ ეტყობა, პოზა აქვს ასეთი. სხვა გზა არ აქვს ბავშვს. ნახეთ, საითკენ არის მიმართული მისი ქცევა: ის ცდილობს როგორმე ჩააქროს თქვენი აგრესია, არ უნდა კონფლიქტი. ენერგია რატომ უნდა დახარჯოს?! ჩვენგან განსხვავებით ბავშვები ძალიან ეკონომიურები არიან, ტყუილად ენერგიას არ დახარჯავენ. სინამდვილეში ამ დროს ამ საწყალ ბავშვს ძალიან კარგადაც აქვს ეს პასუხისმგებლობა. ხედვებსა და დამოკიდებულებებში ვერ ვთანხმდებით. ან მე ვერ ვიგებ, რა უნდა მას, ან ის ვერ იგებს მე რა მინდა მისგან.“

თამარ გაგოშიძემ მშობლებს ურჩია, აუცილებლად გაარკვიონ, რა არის ბავშვის ქცევის მიზეზი და მიზანი:

„ის, რომ ჩვენ ვჩხუბობთ და ვიძახით: „ახლა გაკვეთილები მოამზადე,“ ​ეს მოთხოვნა არ არის ხოლმე გასაგები ბავშვისთვის. მაგალითად, უწმაწურ სიტყვებს იძახის ბავშვი, ქცევაა ეს. ახლა უნდა გავარკვიოთ, რატომ იქცევა ბავშვი ასე: იმიტომ, რომ ყურადღების მიქცევა უნდა, იმიტომ, რომ კარგი ტიპია, იმიტომ, რომ ეზოში მარტო ეს ესმის, იმიტომ, რომ კარგი ტიპობაა დღეს ტელევიზორშიც უწმაწური სიტყვების ძახილი, თუ რატომ?! ქცევის მიზეზი ჩვენ უნდა გავიგოთ.“

„ჩვენ გვაქვს ქცევის მოტივი, ქცევის მიზანი და რესურსები. ერთია, რომ მე მინდა დავუკრა, მოტივაცია მაქვს ძლიერი, მაგრამ ჩემი რესურსები ხელს არ მიწყობს. ხშირად ეს ეხება ხოლმე ​დასწავლის პრობლემების მქონე ბავშვებს. ჩვენ დასწავლის პრობლემების მქონე ბავშვებს ვეძახით ისეთ ბავშვებს, რომელთაც კარგი ინტელექტი აქვთ, მაგრამ აკადემიური უნარების ათვისება უჭირთ. მოტივაცია კი აქვს ბავშვს, მაგრამ მაინც უპასუხისმგებლოს ეძახიან. რა გააკეთოს ბავშვმა? მას რესურსი არ ჰყოფნის. ჩვენ გვგონია, რომ ჩვენს ჯინაზე არ სწავლობს და უპასუხისმგებლოა. სტრესი საიდან მოდის? ჩვენს შესაძლებლობებს, მიზნებსა და გარემო მოთხოვნებს შორის როგორი კონფლიქტია, იმაზეა დამოკიდებული ჩვენ სტრესი გვაქვს თუ არა,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად