Baby Bag

„ერთმა ცნობილმა მხატვარმა ჩემი მეუღლე დახატა. ეს სურათი აქ დარჩა, ბელა წავიდა,“ - კახი კავსაძე ბელა მირიანაშვილზე

ცნობილ ქართველ მსახიობს, კახი კავსაძეს „იმედის დღემ“ იუბილე მიულოცა. მსახიობის თქმით, 85 წელი ხშირად საკმარისი არ არის იმისთვის, რომ ადამიანმა საკუთარი თავი კარგად გაიცნოს:

„ზოგიერთ ადამიანს ორჯერ და ხუთჯერ 90 წელი სჭირდება იმისთვის, რომ ცხოვრების აზრზე მოვიდეს, გაიგოს, რატომ დაიბადა, რატომ ცხოვრობს და საერთოდ ვინ არის. ზოგმა დაბადებიდანვე ყველაფერი იცის, ასეც ხდება ხოლმე. მე არ ვიცი, რომელ კატეგორიას ვეკუთვნი. ვცდილობ, აზრზე ვიყო, მაგრამ გამომდის? გამომივა? ეს ჯერ არ ვიცი. გავიგე, რომ იუბილეს ყველა სიყვარულით მილოცავს. მე მეშინია, რომ თავში არ ამივარდეს ქება. კაცს, რომ თავში დაარტყამს, იქ ყველაფერი მთავრდება. სცენის გარეშე ჩემთვის ცხოვრება ძნელია. არტისტისთვის, რომელიც მთელი ცხოვრება სცენაზე დგას, ძალიან რთულია, რომ დაჰკრას ფეხი და წავიდეს. მსახიობი გიჟდება და თავს იკლავს, რომ სხვას, მაყურებელს, ბედნიერება და სიხარული მიანიჭოს. წარმოგიდგენიათ, რა არის მსახიობის პროფესია?!“

კახი კავსაძე აღნიშნავს, რომ ის კორონავირუსის ინფექციას არ შეუშინებია და პანდემიას ზედმეტად მშვიდადაც შეხვდა:

„მგონი, ძალიან სასხვათაშორისოდ მოვიქეცი. დარწმუნებული ვიყავი, რომ ჩვენთან ყველაფერს კარგად გააკეთებდნენ. ასეც მოხდება, რა თქმა უნდა. შიშით ნამდვილად არ შემშინებია.“

მსახიობის თქმით, მას ყველაზე მეტად დიდი სცენა და შვილიშვილები ენატრება:

„შვილიშვილებთან მინდა ხოლმე ყოფნა. ისე სწრაფად გადის დრო, მენატრებიან. არტისტი ვარ და უნდა ვთქვა, რომ სცენაზე ყოფნა მენატრება. მაინც, არტისტისთვის სცენაზე ყოფნა არის ყველაფერი.“

კახი კავსაძემ აღნიშნა, რომ საკუთარ იუბილეზე ზედმეტი სენტიმენტების გამომჟღავნება არ სურდა, რის გამოც საყვარელ მეუღლეზე საუბარს მოერიდა. მან მხოლოდ ის ნახატი გაიხსენა, რომელზეც ბელა მირიანაშვილია გამოსახული:

„ერთმა ცნობილმა მხატვარმა ჩემი მეუღლე დახატა. ეს სურათი აქ დარჩა. ბელა წავიდა, ის მხატვარი ქალიც წავიდა, სურათი კი დარჩა.“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენში მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი ინტერესები," მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე," - გია მურღულია

„ჩვენში მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი ინტერესები," მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე," - გია მურღულია

​​ფილოლოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც ქართველი ხალხის სახელმწიფოებრივი და საზოგადო საქმისადმი დამოკიდებულებას აკრიტიკებს. მის პოსტს უცვლელად გთავაზობთ:

ჩვენში, რატომღაც, ყველაფერი კერძო საპატიო მიზეზია, რომ საზოგადოებისა თუ სახელმწიფოსთვის მნიშვნელოვანი საქმე არ (ვერ) გააკეთონ.

„მე რომ ექსკურსიაზე მივდივარ?!"

„მე რომ გუშინ კბილი მტკიოდა?!"

„ხვალ რომ ჩემი დაბადების დღეა"?

„უგუნებოდ რომ ვარ?!"

„ბავშვი რომ მყავს დასატოვებელი?!"

„ძალიან რომ ცხელა?!"

„ძალიან რომ ცივა?!"

​„დრო რომ არ მაქვს?!"

„რომ დამავიწყდა?!"

„რა მოხდა - სულ მესამედ დამაგვიანდა!"

„მალე ცოლი რომ მომყავს?!" ("რომ ვთხოვდები?!")

„მე მეგონა, სხვანაირად იყო საჭირო..."

„კი მითხარით, მაგრამ ვიფიქრე, ასე არ უნდა გამეკეთებინა..."

„მე რომ განსაკუთრებული ვარ?!")

მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი განწყობა", „ჩემი ინტერესები", „ჩემი უფლებები", „ჩემი ტანჯვა" და „ჩემი ბედნიერება"...

ჰოდა, მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე.

ეს ამბავი ასე მთავრდება:

​„ღმერთმა მიმატოვა", „ბედი არ მაქვს", „ყველა და ყველაფერი ჩემ წინააღმდეგაა..."

კლასიკური ისტორიული რეცეპტი ასეთია:

შეხედე შენ თავს სხვისი თვალებით, გონებით, გულით და დაინახავ, რომ სამყაროს ცენტრში მთლად მარტო შენ არ ხარ - სხვა ადამიანიც არის, საქართველოც, დედამიწაც, "ირმის ნახტომიც" და მთელი სამყაროც.

ხანდახან ცოდნას მნიშვნელობით გამოცდილება აღემატება.

ვიღაც ძალიან მაღლა მდგომმა მაგალითებით ლაპარაკი იცის.

და ამაზე დიდი სკოლა არ არსებობს.

წაიკითხეთ სრულად