Baby Bag

„ბავშვი დამაშორებელი კი არ უნდა იყოს წყვილისთვის, პირიქით, დამაკავშირებელი და გამაერთიანებელი,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„ბავშვი დამაშორებელი კი არ უნდა იყოს წყვილისთვის, პირიქით, დამაკავშირებელი და გამაერთიანებელი,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

​ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვის გაჩენის შემდეგ წყვილების ურთიერთობაში არსებული კრიზისების შესახებ ისაუბრა: 

„როდესაც ჩნდება ბავშვი, დედა დისტანცირდება მამისგან. მამები, ნახევრად სერიოზულად რომ ვთქვა, ეჭვიანობენ ბავშვებზე. ამას ვერ ამბობენ, იმიტომ, რომ იციან, სულელურ მდგომარეობაში აღმოჩნდებიან, მაგრამ თითქოს მამამ თავისი ადგილი დაკარგა. გაჩნდა პატარა ადამიანი, რომელმაც გასწია ის გვერდით. ამ დროს ძალიან მნიშვნელოვანია წყვილის ურთიერთობა. ბავშვი დამაშორებელი კი არ უნდა იყოს წყვილისთვის, პირიქით, დამაკავშირებელი და გამაერთიანებელი.

ბავშვს არ აქვს ის ფუნქცია, რომ შენ ჩემგან არ გაიქცე და დაგიჭირო. ასეთ შემთხვევაში იტვირთება ეს პროგრამა და მერე მთელი ცხოვრება ეს ადამიანი გამშველებელია. გინახავთ, ალბათ, ასეთი ადამიანები, სულ რომ შუაშია. ეს არის ჩატვირთული პროგრამა. ბავშვი გაჩენის შემდეგ კრიზისი შეიძლება იყოს ფინანსური, შესაძლოა, იყოს ეჭვიანობა, რომელიც თუ პარანოიდალურია, შეუძლებელია ამის დატევა და მოთმენა.

გაუთავებელი ბრალდება, ჭკუის დარიგება და კრიტიკა - ეს სამი რამე არ უნდა იყოს. არსებობს 100 100-ზე ტექნიკა. მე და თქვენ რომ ვიჩხუბოთ, მე თუ მოვალ და გეტყვით, რომ მე 100%-ით ვაცნობიერებ ჩემს წილს და ბრალს, გთხოვ, მაპატიო, ჩემი 100 % „გაიძულებს,“ რომ შენც აიღო შენი 100% საკუთარ თავზე, ეს უკან გახევინებს,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ამ შაბათ-კვირას“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ამ შაბათ-კვირას“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ბავშვებში მეს" ცნობიერების ჩამოყალიბების საწყის ეტაპზე ისაუბრა და ადრეულ ასაკში ბავშვის მესაკუთრეობის პოზიტიურ მხარეებს გაუსვა ხაზი:

„მეს ცნობიერების ჩამოყალიბება ხდება სამი წლის ასაკიდან. „ეს ჩემია, მე ვარ მე“ - ეს განცდა მაქვს. როგორც კი მე ვარ მე, უკვე მაქვს პასუხისმგებლობა. ორი წლიდან იწყება ჯიუტობის ხანა. ხშირად მშობლები ბავშვებს ეუბნებიან: „მიეცი, ათხოვე, შენი მეგობარია.“ ბავშვი ამბობს, რომ არა, ეს ჩემია. ეს თუ ჩემია, ე.ი. მე ვარ. ისე ჰაერში ვარ, ასეთი რამ არ ხდება. ეს ჩემია, არ მოგცემ. ე.ი. მე ვარ. პატარა ბავშვი გაიხსენეთ. ერთი თვის ბავშვი ხელებს აკვირდება. შეცნობა იწყება.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, როდესაც ბავშვი სათამაშოს ვერ თმობს, მშობელი უნდა ჩაერთოს და ბავშვებს შორის მედიატორის ფუნქცია იკისროს:

​როდესაც ბავშვი ამბობს: „ეს ჩემია,“ ჩვენ უნდა ვუთხრათ: „ხო, ეს შენია, მოდი, ვითამაშოთ.“ შენც უნდა ჩაერთო იმ თამაშში. შენ იქნები მძღოლი, მე ვიქნები მგზავრი, წავიყვანოთ ის ბავშვიც მგზავრად? მაშინვე უნდა იყოს ჩართულობა. ეს 2 წლიდან ოთხ წლამდე გრძელდება. ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია. ეს სიძუნწე არ არის. “

„როდესაც ბავშვი სათამაშოს ართმევს სხვას, ძალიან კარგია. ის ამბობს: „ეს, მე მინდა.“ მშობელმა არ უნდა უთხრას: „ეს შენია,“ მაგრამ უნდა უთხრას: „ძალიან გინდა, ხომ? მოდი, ვითამაშოთ.“ ვკითხოთ მეორე ბავშვს, რა ჰქვია, ვუთხრათ ჩვენი შვილის სახელი. ვუთხრათ: „ვითამაშოთ? დედა ვინ იქნება?“ უნდა ჩაერთოთ თქვენც. თუ თქვენ ჩაერთვებით, ყველაფერი გამოგივათ,“- აღნიშნა ნანა ჩაჩუამ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად