Baby Bag

„ჩემი მთავარი ტკივილი მწვანილის შენახვა იყო, სანამ მივაკვლევდი ეფექტიან მეთოდს...“- გვანცა დარასელია მწვანილის შენახვის წესზე

„ჩემი მთავარი ტკივილი მწვანილის შენახვა იყო, სანამ მივაკვლევდი ეფექტიან მეთოდს...“- გვანცა დარასელია მწვანილის შენახვის წესზე

ტელეწამყვანმა გვანცა დარასელიამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ მწვანილის შენახვის მეთოდების შესახებ ისაუბრა, რომელსაც თავადაც ხშირად იყენებს:

„ჩემი მთავარი ტკივილი მწვანილის შენახვა იყო, სანამ მივაკვლევდი ეფექტიან მეთოდს. ვერასდროს ვერ ვყიდულობდი მწვანილის ოპტიმალურ რაოდენობას. ყოველთვის მეტი იყო ამ კონაში. ხშირად მილპებოდა. როგორც აღმოვაჩინე, მწვანილის დიდხანს შენახვის რამოდენიმე მეთოდი არსებობს.

მე ამ მეთოდს მივმართავ: თუ მწვანილს გარეცხავთ, ზედმიწევნით კარგად გააშრობთ და მინის ქილაში მოათავსებთ სახურავით, შედებთ მაცივარში, შეიძლება ერთი თვე ან თვე-ნახევარიც შეინახოთ მწვანილი და გამოიყენოთ.

მწვანილის შესანახად ასევე შეგიძლიათ გამოიყენოთ თაიგულის პრინციპი. შეგიძლიათ ქინძის და ოხრახუშის ღეროები შეკრათ თაიგულად, ჩადოთ წყლიან ქილაში, ოდნავ გადააჭრათ ღეროები და ჩაყოთ წყალში. მართალია, უფრო ნაკლები დროით შეინახება ასე, მაგრამ სამაგიეროდ სასარგებლო თვისებებს უფრო დიდხანს შეინარჩუნებს.

ასევე შეგიძლიათ დაჭრილი მწვანილი შეინახოთ ზეთში. გამოყენების წინ გამოიღოთ მაცივრიდან და სადილის მომზადებისას გამოიყენოთ,“ - აღნიშნა გვანცა დარასელიამ.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„შვიდი წლის რომ შემიყვანეს სკოლაში, მას მერე აქ ვარ, ამ სკოლაში... 3 თაობის მასწავლებელი ვარ,“ - გაიცანით 80 წლის მერი გულუა, რომელიც 60 წელია პედაგოგია

მერი გულუა 60 წელია პედაგოგია. თავის პროფესიაზე შეყვარებული მასწავლებელი მოსწავლეებთან დღემდე ენერგიულად მუშაობს:

„არ არსებობს ადამიანი, რომელსაც რაიმე გზით რომ მიუდგებით გულში რამე დადებითი არ ჰქონდეს. ძალიან რთული და საყვარელი პროფესიაა. მასწავლებელი რომ იყო, უნდა გიყვარდეს ბავშვები, შენი საგანი და უნდა გქონდეს დიდი მოთმინებაც. შვიდი წლის რომ შემიყვანეს სკოლაში, მის მერე აქ ვარ, ამ სკოლაში. 60 წელი მთავრდება, 3 თაობის მასწავლებელი ვარ. არიან ისეთები, რომლის ბაბუასაც ვასწავლიდი, მამასაც და შვილიშვილსაც.

ჩემი მშობლებიც პედაგოგები იყვნენ. ჩემი ძმა, სერგო გულუა, ძალიან ნიჭიერი მათემატიკოსი იყო. ჩემი და მუშაობს ინგირის პირველ საჯარო სკოლაში, ისიც მათემატიკის მასწავლებელია. სამივემ მასწავლებლობა დავიწყეთ. მე ვასწავლი ქართულს, მათემატიკას და ბუნებას. ჩვენი სოფლის სკოლა არის პირველი სკოლა ზემო სამეგრელოში. სხვაგან არსად არ იყო მაშინ სკოლა. ეზოში რომ შემოვალ დილით, არაფერი პრობლემა არ მახსოვს. ჩემი პრობლემები, რაც უნდა მქონდეს, ყველაფერი მავიწყდება, სულ ბავშვებზე ვარ გადართული.

შვილიშვილებიც აქ არიან, სკოლაში. ერთი მეცხრე კლასშია, მეორე - მესამე კლასში, პატარა ბაღში დადის ჯერ. ბავშვების გულში რომ ჩაიხედო, ძალიან რთულია. წაჯიკავებას და დაცემას ბევრი არაფერი არ უნდა, ჭაობში ჩაძირვას არ უნდა ბევრი არაფერი. ჭაობიდან ამოყვანაა საქმე. ჩემი ყველაზე დიდი ჯილდო არის ჩემი ყოფილი მოსწავლეები რომ შემხვდებიან და სიყვარულით მომიკითხავენ. ამაზე უფრო დიდი ბედნიერება არაფერი არ არის ჩემთვის.

ზოგიერთი მასწავლებელი რომ გაუშვეს ჯილდოთი და წავიდნენ, ვისაც სურვილი ჰქონდა, წავიდა. მე ჩავაბარე, სტატუსი მივიღე და რატომ წავიდოდი? გავაგრძელე მუშაობა. მიყვარს მე ეს პროფესია და თავიდან რომ ვიწყებდე მუშაობას, ისევ ამ პროფესიას გავაგრძელებდი. დროა დავისვენო, ხომ? მაინც რაღაც მეზიდება აქით. თუ რამე კანონი გამოვიდა, კი ბატონო...“ - აღნიშნა მერი გულუამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ -ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო.“

წყარო:​ „დილა მშვიდობისა საქართველო“ 

წაიკითხეთ სრულად