Baby Bag

კანიდან ტკიპის ამოსაყვანად ეს სპეციფიკური და კარგი წვეტის მქონე პინცეტი გამოიყენეთ - ეპიდემიოლოგ გიორგი მელაშვილის რეკომენდაცია

კანიდან ტკიპის ამოსაყვანად ეს სპეციფიკური და კარგი წვეტის მქონე პინცეტი გამოიყენეთ - ეპიდემიოლოგ გიორგი მელაშვილის რეკომენდაცია

ეპიდემიოლოგმა გიორგი მელაშვილმა ტკიპის ამოღების სწორ ტექნიკებზე ისაუბრა და სპეციალურად მოცემული პროცედურისთვის გამოსადეგი პინცეტის ტიპიც დაასახელა:

„ტკიპის ამოღება ძალიან სპეციფიკური მეთოდებით ხდება. იყიდება ძალიან მარტივი მაშები, ლურსმნის ამოსაძრობ ხელსაწყოს ჰგავს ძალიან, მაგრამ პატარაა. იმას მოვდებთ ხორთუმთან ახლოს. ნელ-ნელა ამოვწევთ და ტკიპა ამოდის მარტივად, უმტკივნეულოდ. არც ზეთი უნდა, არც სხვა რამ. რა თქმა უნდა, შეგვიძლია, რომ ტკიპა თვითნებურად ამოვიღოთ. მთავარია, დავიმახსოვროთ ხისტი მოძრაობით არ ამოვაძროთ. ხელს რომ მოვკიდებთ ტკიპას, დავაფიქსიროთ ეს ტკიპა, კარგად რომ გვეჭიროს. ძალიან, ძალიან ნელი მოძრაობით გამოვწიოთ კანის საწინააღმდეგო მიმართულებით.

პინცეტის გამოყენება შეგიძლიათ. თუ პინცეტის საშუალება არ გაქვთ, ხელითაც შეგიძლიათ ამის გაკეთება. პინცეტი უნდა მოვჭიდოთ ნაკბენთან, მაქსიმალურად დაბლა. მე მაქვს ძალიან სპეციფიკური და კარგი წვეტის მქონე პინცეტი. მას იმდენად წვრილი წვეტი აქვს, რომ ჩამივარდა და დაიღუნა. წვერს მოვკიდებთ ხორთუმთან და ნელი მოძრაობით ამოვწევთ,“- მოცემულ საკითხზე გიორგი მელაშვილმა ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა ფორმულაზე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„კითხვა „სად ისწავლა?“ უადგილოა... სად ისწავლა და სახლში ისწავლა, მშობლებისგან სწავლობს ბავშვი,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„კითხვა „სად ისწავლა?“ უადგილოა... სად ისწავლა და სახლში ისწავლა, მშობლებისგან სწავლობს ბავშვი,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვთან ეფექტიანი კომუნიკაციის დასამყარებლად მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„ფსიქოლოგები ძალიან ბევრ რეკომენდაციას ვიძლევით. ეს ცოტა გამაღიზიანებელიც არის. ყველამ თავისი ოჯახი, თავისი საქმე, თავისი თავი უკეთ იცის. არსებობს უნივერსალური რეკომენდაციები, რაც გულისხმობს იმ პიროვნების პატივისცემას, ვისაც ვეკონტაქტებით. ერთ მაგალითს მოვიყვან. თქვენთან სტუმარს რომ დარჩეს ჩანთა, წიგნი, მობილური ან ქოლგა, წავიდეს და მობრუნდეს. თქვენ ხომ მას ეტყვით: „რას ბრძანებთ, მერე რა მოხდა“ და ნივთს გაატანთ. ბავშვს რომ ემართება ეს, ეუბნებით: „თავი გაბია?! არ გრცხვენია?! არაფერზე არ ფიქრობ!“ მოდი, ამ დროს ბავშვს ისე მოვექცეთ, როგორც მოვექცეოდით საპატივსაცემო ადამიანს.“

„რადგან შვილია, ჩვენ გვონია, რომ მან უპირობოდ იცის, რომ ჩვენ ის უპირობოდ გვიყვარს, მაგრამ ასე არ არის. ჩვენ კი გვიყვარს უპირობოდ, მაგრამ ეს არ გამოიხატება. ამას სჭირდება საქმით დამტკიცება. მარტო „მე შენ მიყვარხარ“ არ არის საკმარისი. აქ არის მე შენ პატივს გცემ, გაღიარებ და გისმენ. არსებობს საკითხები, რაც უნდა გადაუწყვიტო ბავშვს. არის მორალური თემები, სიცოცხლისთვის საფრთხის შემცველი თემები. იქ მშობელი არც შედის დისკუსიაში. ბავშვი ფანჯარაზე რომ ავა, ხომ არ დაუწყებ სუაბარს. აქ ქირურგიული მეთოდებია საჭირო. დანარჩენი ყველაფერი ყოფითი, რაც უშუალოდ ბავშვს ეხება, რა თქმა უნდა, მასთან ერთად უნდა განვიხილოთ. გულწრფელად, პატივისცემით, მადლობის მოხდით, ბოდიშის მოხდით, შეცდომების აღიარებით ორივეს მხრიდან უნდა მოხდეს კომუნიკაცია. „სად ისწავლა?“ - ეს კითხვა უადგილოა. სად ისწავლა და სახლში ისწავლა. ხშირ შემთხვევაში ასეა. მშობლებისგან სწავლობს ბავშვი,“- აღნიშნულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად